Mbë të parinë kënkëtuar. Psallmë për të bijt e Koreut.
1 Të pëlqeu o Zot, dheu yt, ktheve Jakovë prej skllavërisë.
2 I fale pa-udhëritë llauzit tënt, mbulove gjithë fajet’ e atyreve. Sellah.
3 Pushove gjithë zëmërimnë tënt, u ktheve prej mërisë zëmërimit tënt.
4 Kthe-na, o Perëndia i shpëtimit t’ynë, edhe kthe zëmërimnë tënt prej nesh.
5 Mos do të jesh kurdo zëmëruarë mbë ne, a po do të shtrinjç zëmërimnë tënt bres pas brezi?
6 Nukë do të kthenesh të na apsh jetë, që të gëzonetë llauzi yt për ty?
7 Dëfte-na, o Zot, përdëllimnë tënt, edhe ep-na shpëtimnë tënt.
8 Do të ndigjonj ç’do të më flasë Zoti Perëndia, se do të flasë paqtim ndë llaust të ti, edhe ndë të drejtët e ti, edhe le të mos kthenenë ndë marrëzi.
9 Po ngjat atyreve që kanë frikënë ati është shpëtim’ i ati, që të rrijë lavdi ndë dhet t’ënë.
10 Përdëllim edhe e vërtetë u poqnë bashkë, drejtëria e paqtimi u bënë miq.
11 E vërteta do të lenjë nga dheu, edhe drejtëria do të kërrusetë nga qielli.
12 Sepse Zoti do të apë të mirënë, edhe dheu ynë do të apë pemën’ e ti.
13 Drejtëria do të ecënjë përpara ati, edhe do të vërë mbë udhë çapet’ e ti.