Bible – Shoqëria Biblike

Mbë të parinë kënkëtuar. Psallm’ e Dhavidhit.

1 Qiejtë tregonjënë lavdin’ e Perëndisë, edhe qëndresa dëften punën’ e duaret ati.

2 Dita i flet fjalë ditësë, edhe nata i dëften mënt natësë.

3 Nukë janë ligjërata, as fjalë, që të mos u ndigjonetë zëri.

4 Mbë gjithë dhenë doli zër’ i atyreve, edhe fjalët’ e atyreve (vanë) gjer mbë anë të botësë. Ndër ata vuri tendë për diellinë.

5 Edhe ky del posi dhëndërë prej dhomësë dhëndërisë, gëzonetë posi burr’ i fortë, kur sulet udhësë;

6 prej anësë qiellit është të dalët’ e ati; edhe të qarkuarët’ e ati (mbaronetë) gjer mb’anë të qiellit, edhe s’është (gjë) që fshihetë prej të nxehëtit ati.

7 Nom’ i Zotit ësht’ i këthiellëtë, që kthen shpirte; martyria e Zotit ësht’ e besuarë, që bën të mënçurë të mituritë;

8 urdhërimet’ e Zotit janë të drejtë, që gëzonjënë zëmrënë; porosia e Zotit ësht’ e ndriçime, që ndrit sytë,

9 frik’ e Zotit ësht’ e këthiellëtë, që mbetetë ndë jetë të jetësë, gjyqet’ e Zotit janë të vërtetë, (edhe) të drejtë fare;

10 janë më të dëshëruarshim se ari, po edhe më tepërë se ar’ i kulluarë, edhe më t’ëmbëlë se mialta, edhe pikat’ e hojit.

11 Shërbëtori yt fort tepërë këshillonetë me anë t’atyreve; ndë të ruajturit t’atyreve është shumë çpagim.

12 Kush kupëton fajetë? Qëro-më prej së mpshehëtavet punëra,

13 edhe ruaj shërbëtorinë tënt prej madhështish, le të mos zotëronjënë mbi mua, atëhere do të dal faqe-bardhë, edhe do të qëronem prej fajit math.

14 Le të jenë të pëlqyera fjalët’ e gojësë s’ime, edhe mendim’ i zëmrësë s’ime përpara teje kurdo, o Zot, ndihmësi im, edhe shpërblimtari im.