Mbë të parinë kënkëtuar, mbi Shoshanim-edhuth. Psallm’ e Asafit.
1 Mba vesh, ti që kullot Israllë, ti që heq udhënë Josifit posi tufeje, ti që rri mbi Qeruvim, çfaqu.
2 Ndër sy të Efraimit, e të Venjaminit, e të Manassiut, ngre fuqinë tënde, edhe eja të na shpëtojsh.
3 Kthe-na, o Perëndi, edhe ndrit faqenë tënde, edhe do të shpëtojmë.
4 O Zot, Perëndia i fuqivet, gjer kur do të zëmëronesh kundrë të falurit shërbëtorëvet tu?
5 Ushqen ata me bukë loç, edhe u ep të pinë ujë loç me masë të madhe.
6 Na bëre ndër fëqinjt t’anë të ngrënë me fjalë, edhe arëmiqtë t’anë përqeshnjënë njëri jatrinë.
7 Kthe-na, o Perëndia i fuqivet, edhe ndrit faqenë tënde, edhe do të shpëtojmë.
8 Prure veshtë prej Misirit, përzure kombe, edhe e mbolle.
9 I bëre gati vënt përpara, edhe e bëre të zërë rrënjë, edhe mbushi dhen.
10 U mbuluanë maletë prej hijesë ati, edhe degat’ e ati (ishinë posi) dëllinjat e Perëndisë.
11 Shtriti ardhit’ e tia gjer ndë det, edhe bimat’ e tia gjer ndë lumët.
12 Përse çthure gjerdhet’ e ati, edhe gjithë ata që shkonjënë udhësë e vielënë.
13 Thiu i pyllit e shkreton, edhe egërsir’ e fushësë e kullot.
14 O Perëndia i fuqivet, kthehu pra, e shtierë sytë prej qielli, edhe shih, edhe vështro këtë veshtë,
15 edhe atë veshtënë që mbolli e diathta jote, edhe atë bimënë që forcove për vetet tënde.
16 U doq ndë ziar, edhe u çkul, humpnë prej qërtimit faqesë s’ate.
17 Qoftë dora jote mbi burrën’ e së diathtësë sate, edhe mbi të bir’ e njieriut, që e forcove për vetet tënde.
18 Edhe na nukë do të mërgonemi prej teje; ep-na frymë të gjallë, edhe kemi për të thirrë mb’emërit tënt.
19 O Zot Perëndia i fuqivet, kthe-na edhe ndrit faqenë tënde, edhe do të shpëtojmë.