Psallmë kankë për të bijt e Koreut, mbë të parinë kankatuer mbi Mahalath-leannoth, Mashhil i Heman Ezrahitit.
1 O Zot Perëndia i shpëtimit t’em, dit’ e nate thirra përpara teje;
2 le të vijë përpara teje të falunitë t’em, ul veshinë tand mbë klithmët t’eme.
3 Se u mbush me të këqia shpirti em, edhe jeta eme po afrohetë ndë vorrt.
4 U ngjeha bashkë me ata qi sdrypinë ndë gropë, u bashë porsi njeri pa fuqi;
5 lanë ndër të vdekunit, porsi të vramitë qi kanë ndë vorr, të cillëtë ti nukë kuiton ma, edhe u këputnë prei dorësë s’ate.
6 Më vunë ndë gropë fort të poshtëme, ndë erresinë e ndë thellësina.
7 Zemërimi yt qindroi mbi mue, edhe solle mbi mue valët e tua. Selah.
8 Mërgove prei meje të ngjofunit’ e mi, më bane ndynësinë ndër ata, u mbylla, e s’mundem me dalë.
9 Synit t’em iu pre fuqia prei shtrëngimit: thirra mbë tyi, o Zot, gjithë ditënë shtrina duert’ e mia mbë tyi.
10 Mos ke me bamë mërekulli mbë të vdekunit? Apor të vdekunitë kanë me u ngjallunë, edhe kanë me të lavduruem? Selah.
11 Mos kanë me treguem përdëlliminë tand ndë vorrt,edhe të dreitënë tande ndë prishëjet?
12 Mos kanë me u ngjofunë mërekullit’ e tua ndë errësinë, edhe dreitënia jote ndë vend të harrimit?
13 Por unë thirra mbë tyi, o Zot, edhe ndë mëngjes të falunitë t’em ka me të mbërrimë.
14 Përse heth tej shpirtinë t’em, o Zot, këthen mbënjanë faqenë tande prei meje?
15 Jam i vobek edhe ndë mundime vdeke çë prei dielmënisë s’eme, po heq prei frikavet tua, edhe po vras mendëjenë.
16 Zemërimet’ e tu shkuenë mbi mue, edhe frikat’ e tua më rrënuenë,
17 më qerthulluenë porsi ujë gjithë ditënë, më qarkuenë bashkë.
18 Mërgove prei meje të dashuninë edhe mikunë, të ngjofunit’ e mi ndë errësinë.
1 שִׁ֥יר מִזְמ֗וֹר לִבְנֵ֫י קֹ֥רַח לַמְנַצֵּ֣חַ עַל־מָחֲלַ֣ת לְעַנּ֑וֹת מַ֝שְׂכִּ֗יל לְהֵימָ֥ן הָאֶזְרָחִֽי׃ 2 יְ֭הוָה אֱלֹהֵ֣י יְשׁוּעָתִ֑י יוֹם־צָעַ֖קְתִּי בַלַּ֣יְלָה נֶגְדֶּֽךָ׃ 3 תָּב֣וֹא לְ֭פָנֶיךָ תְּפִלָּתִ֑י הַטֵּֽה־אָ֝זְנְךָ֗ לְרִנָּתִֽי׃ 4 כִּֽי־שָֽׂבְעָ֣ה בְרָע֣וֹת נַפְשִׁ֑י וְחַיַּ֗י לִשְׁא֥וֹל הִגִּֽיעוּ׃ 5 נֶ֭חְשַׁבְתִּי עִם־י֣וֹרְדֵי ב֑וֹר הָ֝יִ֗יתִי כְּגֶ֣בֶר אֵֽין־אֱיָֽל׃ 6 בַּמֵּתִ֗ים חָ֫פְשִׁ֥י כְּמ֤וֹ חֲלָלִ֨ים ׀ שֹׁ֥כְבֵי קֶ֗בֶר אֲשֶׁ֤ר לֹ֣א זְכַרְתָּ֣ם ע֑וֹד וְ֝הֵ֗מָּה מִיָּדְךָ֥ נִגְזָֽרוּ׃ 7 שַׁ֭תַּנִי בְּב֣וֹר תַּחְתִּיּ֑וֹת בְּ֝מַחֲשַׁכִּ֗ים בִּמְצֹלֽוֹת׃ 8 עָ֭לַי סָמְכָ֣ה חֲמָתֶ֑ךָ וְכָל־מִ֝שְׁבָּרֶ֗יךָ עִנִּ֥יתָ סֶּֽלָה׃ 9 הִרְחַ֥קְתָּ מְיֻדָּעַ֗י מִ֫מֶּ֥נִּי שַׁתַּ֣נִי תוֹעֵב֣וֹת לָ֑מוֹ כָּ֝לֻ֗א וְלֹ֣א אֵצֵֽא׃ 10 עֵינִ֥י דָאֲבָ֗ה מִנִּ֫י עֹ֥נִי קְרָאתִ֣יךָ יְהוָ֣ה בְּכָל־י֑וֹם שִׁטַּ֖חְתִּי אֵלֶ֣יךָ כַפָּֽי׃ 11 הֲלַמֵּתִ֥ים תַּעֲשֶׂה־פֶּ֑לֶא אִם־רְ֝פָאִ֗ים יָק֤וּמוּ ׀ יוֹד֬וּךָ סֶּֽלָה׃ 12 הַיְסֻפַּ֣ר בַּקֶּ֣בֶר חַסְדֶּ֑ךָ אֱ֝מֽוּנָתְךָ֗ בָּאֲבַדּֽוֹן׃ 13 הֲיִוָּדַ֣ע בַּחֹ֣שֶׁךְ פִּלְאֶ֑ךָ וְ֝צִדְקָתְךָ֗ בְּאֶ֣רֶץ נְשִׁיָּֽה׃ 14 וַאֲנִ֤י ׀ אֵלֶ֣יךָ יְהוָ֣ה שִׁוַּ֑עְתִּי וּ֝בַבֹּ֗קֶר תְּֽפִלָּתִ֥י תְקַדְּמֶֽךָּ׃ 15 לָמָ֣ה יְ֭הוָה תִּזְנַ֣ח נַפְשִׁ֑י תַּסְתִּ֖יר פָּנֶ֣יךָ מִמֶּֽנִּי׃ 16 עָ֘נִ֤י אֲנִ֣י וְגוֵֹ֣עַ מִנֹּ֑עַר נָשָׂ֖אתִי אֵמֶ֣יךָ אָפֽוּנָה׃ 17 עָ֭לַי עָבְר֣וּ חֲרוֹנֶ֑יךָ בִּ֝עוּתֶ֗יךָ צִמְּתוּתֻֽנִי׃ 18 סַבּ֣וּנִי כַ֭מַּיִם כָּל־הַיּ֑וֹם הִקִּ֖יפוּ עָלַ֣י יָֽחַד׃ 19 הִרְחַ֣קְתָּ מִ֭מֶּנִּי אֹהֵ֣ב וָרֵ֑עַ מְֽיֻדָּעַ֥י מַחְשָֽׁךְ׃