Mbë të parinë kankatuer. Psallmë për të bijt e Koreut.
1 Të pëlqeu dheu yt, o Zot, këtheve Iakobinë prei robënisë.
2 I fale paudhënitë popullit t’yt, mbulove gjithë fajet’ e atyneve. Selah.
3 Pushove gjithë zemëriminë tand, u këtheve prei mënisë zemërimit t’yt.
4 Këthe-na, o Perëndia i shpëtimit t’ynë, edhe këthe zemëriminë tand prei nesh.
5 Mos ke me qenunë kur-do zemëruem mbë ne? Apor ke me shtrimë zemëriminë tand bres mbas brezi?
6 Nukë do të këthehesh me na dhanë jetë, qi të gëzohetë populli yt për tyi?
7 Difto-na përdëlliminë tand, o Zot, edhe ep-na shpëtiminë tand.
8 Kam me ndigjuem qish ka me më folunë Zoti Perëndi, se ka me folunë paqtim te populli i vet, edhe te të dreitët’ e vet, edhe le të mos këthehenë ndë marri.
9 Por ngjat atyneve qi kanë frikë ate ashtë shpëtimi i ati, qi të rrijë lavdi ndë dhet t’anë.
10 Përdëllimi edhe e vërteta hasnë bashkë, dreitënia e paqtimi u banë miq.
11 E vërteta ka me lemë prei dheut, edhe dreitënia ka me u kurrusunë prei qiellit.
12 Sepse Zoti ka me dhanë të mirënë, edhe dheu ynë ka me dhanë pemën’ e vet,
13 dreitënia ka me ecunë përpara ati, edhe ka me vumë mb’udhë hapat’ e veta.
1 לַמְנַצֵּ֬חַ ׀ לִבְנֵי־קֹ֬רַח מִזְמֽוֹר׃ 2 רָצִ֣יתָ יְהוָ֣ה אַרְצֶ֑ךָ שַׁ֝֗בְתָּ שְׁבִ֣ות יַעֲקֹֽב׃ 3 נָ֭שָׂאתָ עֲוֺ֣ן עַמֶּ֑ךָ כִּסִּ֖יתָ כָל־חַטָּאתָ֣ם סֶֽלָה׃ 4 אָסַ֥פְתָּ כָל־עֶבְרָתֶ֑ךָ הֱ֝שִׁיב֗וֹתָ מֵחֲר֥וֹן אַפֶּֽךָ׃ 5 שׁ֭וּבֵנוּ אֱלֹהֵ֣י יִשְׁעֵ֑נוּ וְהָפֵ֖ר כַּֽעַסְךָ֣ עִמָּֽנוּ׃ 6 הַלְעוֹלָ֥ם תֶּֽאֱנַף־בָּ֑נוּ תִּמְשֹׁ֥ךְ אַ֝פְּךָ֗ לְדֹ֣ר וָדֹֽר׃ 7 הֲֽלֹא־אַ֭תָּה תָּשׁ֣וּב תְּחַיֵּ֑נוּ וְ֝עַמְּךָ֗ יִשְׂמְחוּ־בָֽךְ׃ 8 הַרְאֵ֣נוּ יְהוָ֣ה חַסְדֶּ֑ךָ וְ֝יֶשְׁעֲךָ֗ תִּתֶּן־לָֽנוּ׃ 9 אֶשְׁמְעָ֗ה מַה־יְדַבֵּר֮ הָאֵ֪ל ׀ יְה֫וָ֥ה כִּ֤י ׀ יְדַבֵּ֬ר שָׁל֗וֹם אֶל־עַמּ֥וֹ וְאֶל־חֲסִידָ֑יו וְֽאַל־יָשׁ֥וּבוּ לְכִסְלָֽה׃ 10 אַ֤ךְ ׀ קָר֣וֹב לִירֵאָ֣יו יִשְׁע֑וֹ לִשְׁכֹּ֖ן כָּב֣וֹד בְּאַרְצֵֽנוּ׃ 11 חֶֽסֶד־וֶאֱמֶ֥ת נִפְגָּ֑שׁוּ צֶ֖דֶק וְשָׁל֣וֹם נָשָֽׁקוּ׃ 12 אֱ֭מֶת מֵאֶ֣רֶץ תִּצְמָ֑ח וְ֝צֶ֗דֶק מִשָּׁמַ֥יִם נִשְׁקָֽף׃ 13 גַּם־יְ֭הוָה יִתֵּ֣ן הַטּ֑וֹב וְ֝אַרְצֵ֗נוּ תִּתֵּ֥ן יְבוּלָֽהּ׃ 14 צֶ֭דֶק לְפָנָ֣יו יְהַלֵּ֑ךְ וְיָשֵׂ֖ם לְדֶ֣רֶךְ פְּעָמָֽיו׃