Mbë të parinë kankatuer, për të bijt’ e Koreut Mashhil.
1 O Perëndi, ndëgjuem me veshët tanë, atënitë tanë na diftuenë punënë qi punove ndë ditt t’atyne, ndë ditt të moçime.
2 Ti nxore jashtë kombe me dorët tande, edhe i mbolle, shtrëngove popuj edhe i përzune.
3 Sepse nukë trashiguenë dhenë me anë të shpatësë vet, edhe krahu i atyne nukë shpëtoi ata, por e diathta jote, edhe krahu yt, edhe drita e faqesë s’ate, se pëlqeve ata.
4 Ti je vetë mbëreti em, o Perëndi, qi urdhënon shpëtimet’ e Iakobit.
5 Me anë tande kemi me shtymë anëmiqtë t’anë, me anë të emënit t’yt kemi me vumë poshtë ata qi ngrihenë kundrë nesh.
6 Sepse s’kam me shpëryem mbë harkunë t’em, as shpata eme ka me më shpëtuem.
7 Sepse na shpëtove prei anëmiqvet t’anë, edhe turpënove ata qi na kanë mëni.
8 Gjithë ditënë kemi me u mburrunë mbë Perëndinë, edhe kemi me lavduruem emëninë tand për gjithë jetënë. Selah.
9 Por na hodhe tej, edhe na turpënove, edhe nukë del ma bashkë me ushtëriat t’ona.
10 Na bane me u këthyem mbrapazë përpara anëmikut, edhe ata qi na kanë mëni rrëmbejënë t’onatë për vetëvetëhenë.
11 Na dhe porsi dhentë për të ngranë, edhe na shpërdave ndëpër kombet.
12 Shite popullinë tand pa nder, edhe nukë shtove pasëjenë tande prei të shitunavet atyne.
13 Na bane shpërnderim ndër fëqinjt t’onë, të përdredhunë buzëtë e të përqeshunë ndër ataqi janë rreth nesh.
14 Na bane përrallëzë ndër kombet, të tundunë kryetë ndër popujt.
15 Gjithë ditënë turpi em ashtë përpara meje, edhe turpënia e faqesë s’eme më mbuloi.
16 Për zanin’ e ati qi qirton e shan, për anëmikun’ edhe shpagë-marrësinë.
17 Gjithë këto erthnë mbi ne, por nukë të harruem, edhe s’duelëm prei udhësë dhiatësë s’ate,
18 edhe s’u këthye prapë zemëra jonë, as nxuerëm hapatë t’ona jashtë udhësë s’ate,
19 ndonëse na dërrmove ndë vend të dreqënavet, edhe na mbulove me hien’ e vdekësë.
20 Ndë harroishim emënin’ e Perëndisë t’onë, edhe ndë shtrijshim duertë t’ona mbë perëndi të huej,
21 nukë do ta kërkonte këtë Përëndia? Sepse ai ngjef të mpëshefëtat’ e zemrësë.
22 Se për punët tande vritemi gjithë ditënë, u numëruem si dhentë për t’u therunë.
23 Çohu, ç’fle, o Zot? Ngreu, mos na hith tej për kurdo.
24 Ç’këthen faqenë tande mbënjanë? Harron ligështinë t’onë edhe shtrëngiminë t’anë?
25 Se na u përvu shpirti deri ndë pluhunë, barku na u ngjit përdhe.
26 Ngreu të na ndimojsh, dhe shpërble-na për përdëlliminë tand.
1 לַמְנַצֵּ֬חַ לִבְנֵי־קֹ֬רַח מַשְׂכִּֽיל׃ 2 אֱלֹהִ֤ים ׀ בְּאָזְנֵ֬ינוּ שָׁמַ֗עְנוּ אֲבוֹתֵ֥ינוּ סִפְּרוּ־לָ֑נוּ פֹּ֥עַל פָּעַ֥לְתָּ בִֽ֝ימֵיהֶ֗ם בִּ֣ימֵי קֶֽדֶם׃ 3 אַתָּ֤ה ׀ יָדְךָ֡ גּוֹיִ֣ם ה֭וֹרַשְׁתָּ וַתִּטָּעֵ֑ם תָּרַ֥ע לְ֝אֻמִּ֗ים וַֽתְּשַׁלְּחֵֽם׃ 4 כִּ֤י לֹ֪א בְחַרְבָּ֡ם יָ֥רְשׁוּ אָ֗רֶץ וּזְרוֹעָם֮ לֹא־הוֹשִׁ֪יעָ֫ה לָּ֥מוֹ כִּֽי־יְמִֽינְךָ֣ וּ֭זְרוֹעֲךָ וְא֥וֹר פָּנֶ֗יךָ כִּ֣י רְצִיתָֽם׃ 5 אַתָּה־ה֣וּא מַלְכִּ֣י אֱלֹהִ֑ים צַ֝וֵּ֗ה יְשׁוּע֥וֹת יַעֲקֹֽב׃ 6 בְּ֭ךָ צָרֵ֣ינוּ נְנַגֵּ֑חַ בְּ֝שִׁמְךָ֗ נָב֥וּס קָמֵֽינוּ׃ 7 כִּ֤י לֹ֣א בְקַשְׁתִּ֣י אֶבְטָ֑ח וְ֝חַרְבִּ֗י לֹ֣א תוֹשִׁיעֵֽנִי׃ 8 כִּ֣י ה֭וֹשַׁעְתָּנוּ מִצָּרֵ֑ינוּ וּמְשַׂנְאֵ֥ינוּ הֱבִישֹֽׁותָ׃ 9 בֵּֽ֭אלֹהִים הִלַּלְ֣נוּ כָל־הַיּ֑וֹם וְשִׁמְךָ֓ ׀ לְעוֹלָ֖ם נוֹדֶ֣ה סֶֽלָה׃ 10 אַף־זָ֭נַחְתָּ וַתַּכְלִימֵ֑נוּ וְלֹא־תֵ֝צֵ֗א בְּצִבְאוֹתֵֽינוּ׃ 11 תְּשִׁיבֵ֣נוּ אָ֭חוֹר מִנִּי־צָ֑ר וּ֝מְשַׂנְאֵ֗ינוּ שָׁ֣סוּ לָֽמוֹ׃ 12 תִּ֭תְּנֵנוּ כְּצֹ֣אן מַאֲכָ֑ל וּ֝בַגּוֹיִ֗ם זֵרִיתָֽנוּ׃ 13 תִּמְכֹּֽר־עַמְּךָ֥ בְלֹא־ה֑וֹן וְלֹ֥א־רִ֝בִּ֗יתָ בִּמְחִירֵיהֶֽם׃ 14 תְּשִׂימֵ֣נוּ חֶ֭רְפָּה לִשְׁכֵנֵ֑ינוּ לַ֥עַג וָ֝קֶ֗לֶס לִסְבִיבוֹתֵֽינוּ׃ 15 תְּשִׂימֵ֣נוּ מָ֭שָׁל בַּגּוֹיִ֑ם מְנֽוֹד־רֹ֝֗אשׁ בַּל־אֻמִּֽים׃ 16 כָּל־הַ֭יּוֹם כְּלִמָּתִ֣י נֶגְדִּ֑י וּבֹ֖שֶׁת פָּנַ֣י כִּסָּֽתְנִי׃ 17 מִ֭קּוֹל מְחָרֵ֣ף וּמְגַדֵּ֑ף מִפְּנֵ֥י א֝וֹיֵ֗ב וּמִתְנַקֵּֽם׃ 18 כָּל־זֹ֣את בָּ֭אַתְנוּ וְלֹ֣א שְׁכַחֲנ֑וּךָ וְלֹֽא־שִׁ֝קַּ֗רְנוּ בִּבְרִיתֶֽךָ׃ 19 לֹא־נָס֣וֹג אָח֣וֹר לִבֵּ֑נוּ וַתֵּ֥ט אֲשֻׁרֵ֗ינוּ מִנִּ֥י אָרְחֶֽךָ׃ 20 כִּ֣י דִ֭כִּיתָנוּ בִּמְק֣וֹם תַּנִּ֑ים וַתְּכַ֖ס עָלֵ֣ינוּ בְצַלְמָֽוֶת׃ 21 אִם־שָׁ֭כַחְנוּ שֵׁ֣ם אֱלֹהֵ֑ינוּ וַנִּפְרֹ֥שׂ כַּ֝פֵּ֗ינוּ לְאֵ֣ל זָֽר׃ 22 הֲלֹ֣א אֱ֭לֹהִים יַֽחֲקָר־זֹ֑את כִּֽי־ה֥וּא יֹ֝דֵ֗עַ תַּעֲלֻמ֥וֹת לֵֽב׃ 23 כִּֽי־עָ֭לֶיךָ הֹרַ֣גְנוּ כָל־הַיּ֑וֹם נֶ֝חְשַׁ֗בְנוּ כְּצֹ֣אן טִבְחָֽה׃ 24 ע֤וּרָה ׀ לָ֖מָּה תִישַׁ֥ן ׀ אֲדֹנָ֑י הָ֝קִ֗יצָה אַל־תִּזְנַ֥ח לָנֶֽצַח׃ 25 לָֽמָּה־פָנֶ֥יךָ תַסְתִּ֑יר תִּשְׁכַּ֖ח עָנְיֵ֣נוּ וְֽלַחֲצֵֽנוּ׃ 26 כִּ֤י שָׁ֣חָה לֶעָפָ֣ר נַפְשֵׁ֑נוּ דָּבְקָ֖ה לָאָ֣רֶץ בִּטְנֵֽנוּ׃ 27 ק֭וּמָֽה עֶזְרָ֣תָה לָּ֑נוּ וּ֝פְדֵ֗נוּ לְמַ֣עַן חַסְדֶּֽךָ׃