Kank’ e shkallëvet Davidit.
1 Ndë mos ishte Zoti bashkë me ne, le të thotë tashti Israeli;
2 ndë mos ishte Zoti bashkë me ne, kur u ngritnë njerës përmbi ne,
3 atëherë do të na kishinë përpimë të gjallë, kur digjei zemërimi i atyne kundrë nesh;
4 atëherë ujënatë do të na kishinë mbytunë, purroi do të kishte shkuem përsipër shpirtit t’ynë;
5 atëherë ujënatë qi qenë frymë, do të kishinë shkuem përsipër shpirtit t’ynë.
6 Qoftë bekuem Zoti, qi s’na dha porsi gja ndër dhambët t’atyne.
7 Shpirti ynë shpëtoi porsi zok prei lakut gjuatarëvet; laku u këput, e na shpëtuem.
8 Ndifma jonë ashtë mb’emënit të Zotit, qi bani qiellin’ edhe dhenë.
1 שִׁ֥יר הַֽמַּעֲל֗וֹת לְדָ֫וִ֥ד לוּלֵ֣י יְ֭הוָה שֶׁהָ֣יָה לָ֑נוּ יֹֽאמַר־נָ֝א יִשְׂרָאֵֽל׃ 2 לוּלֵ֣י יְ֭הוָה שֶׁהָ֣יָה לָ֑נוּ בְּק֖וּם עָלֵ֣ינוּ אָדָֽם׃ 3 אֲ֭זַי חַיִּ֣ים בְּלָע֑וּנוּ בַּחֲר֖וֹת אַפָּ֣ם בָּֽנוּ׃ 4 אֲ֭זַי הַמַּ֣יִם שְׁטָפ֑וּנוּ נַ֝֗חְלָה עָבַ֥ר עַל־נַפְשֵֽׁנוּ׃ 5 אֲ֭זַי עָבַ֣ר עַל־נַפְשֵׁ֑נוּ הַ֝מַּ֗יִם הַזֵּֽידוֹנִֽים׃ 6 בָּר֥וּךְ יְהוָ֑ה שֶׁלֹּ֥א נְתָנָ֥נוּ טֶ֝֗רֶף לְשִׁנֵּיהֶֽם׃ 7 נַפְשֵׁ֗נוּ כְּצִפּ֥וֹר נִמְלְטָה֮ מִפַּ֪ח י֫וֹקְשִׁ֥ים הַפַּ֥ח נִשְׁבָּ֗ר וַאֲנַ֥חְנוּ נִמְלָֽטְנוּ׃ 8 עֶ֭זְרֵנוּ בְּשֵׁ֣ם יְהוָ֑ה עֹ֝שֵׂ֗ה שָׁמַ֥יִם וָאָֽרֶץ׃