Kankë psallm’ e Asafit.
1 O Perëndi, mos u resht, mos hesht, edhe mos pusho, o Perëndi.
2 Sepse shif anëmiqt’ e tu te bajënë gjam, edhe ata qi të kanë mëni ngritnë krye.
3 Banë këshille të keqe kundrë popullit t’yt, edhe këshilluenë kundrë të pshefunivet tu.
4 Thanë: Eni, e le të shueimë ata prei kombit, edhe emëni i Israelit le të mos përmendetë ma.
5 Se banë këshille me nji zemërë bashkë, lithnë fjalë kundrë teje.
6 Tendat e Edomit, edhe Ismaelitëtë, Moabi edhe Hagarianëtë.
7 Gebali, edhe Ammoni, edhe Amaleku, Filistenjtë bashkë me ata qi rrinë ndë Tyrë.
8 Por edhe Assurri u bashkue me ata, u ndimuenë të bijvet Lotit. Selah.
9 Ban-ua si Madianitëvet, si Sisarait, si Iabinit ndë purrue të Kisonit.
10 Të cillëtë hupnë ndë En-dor, u banë si plehë ndë dhet.
11 Ban zotënit’ e atyneve porsi Orebin’ e Zebin’ e Zebeen’ e Salmananë, gjithë të parët’ e atyneve, të cillëtë thanë:
12 Le të trashigoimë për vete vendetë qi rri Perëndia.
13 O Perëndia em, ban-i ata porsi rrotovile, porsi kashtë përpara erësë.
14 Porsi ziarrm qi diek pyllinë, edhe porsi flakë qi përcëllon maletë,
15 kështu përzen-i me thëlliminë tand, edhe trem-i me erënë tande të fortënë.
16 Mbush-u faqetë me shpërnderim, edhe kanë me kërkuem emëninë tand, o Zot.
17 U turpënofshin’ e u përziefshinë për gjithë monë, edhe u turpënofshin’ e u vdiershinë,
18 edhe le të ngjofinë se ti qi e ke eminë Zot, je vetëm’ i Naltë mbë gjithë dhenë.
1 שִׁ֖יר מִזְמ֣וֹר לְאָסָֽף׃ 2 אֱלֹהִ֥ים אַל־דֳּמִי־לָ֑ךְ אַל־תֶּחֱרַ֖שׁ וְאַל־תִּשְׁקֹ֣ט אֵֽל׃ 3 כִּֽי־הִנֵּ֣ה א֭וֹיְבֶיךָ יֶהֱמָי֑וּן וּ֝מְשַׂנְאֶ֗יךָ נָ֣שְׂאוּ רֹֽאשׁ׃ 4 עַֽל־עַ֭מְּךָ יַעֲרִ֣ימוּ ס֑וֹד וְ֝יִתְיָעֲצ֗וּ עַל־צְפוּנֶֽיךָ׃ 5 אָמְר֗וּ לְ֭כוּ וְנַכְחִידֵ֣ם מִגּ֑וֹי וְלֹֽא־יִזָּכֵ֖ר שֵֽׁם־יִשְׂרָאֵ֣ל עֽוֹד׃ 6 כִּ֤י נוֹעֲצ֣וּ לֵ֣ב יַחְדָּ֑ו עָ֝לֶ֗יךָ בְּרִ֣ית יִכְרֹֽתוּ׃ 7 אָהֳלֵ֣י אֱ֭דוֹם וְיִשְׁמְעֵאלִ֗ים מוֹאָ֥ב וְהַגְרִֽים׃ 8 גְּבָ֣ל וְ֭עַמּוֹן וַעֲמָלֵ֑ק פְּ֝לֶ֗שֶׁת עִם־יֹ֥שְׁבֵי צֽוֹר׃ 9 גַּם־אַ֭שּׁוּר נִלְוָ֣ה עִמָּ֑ם הָ֤י֥וּ זְר֖וֹעַ לִבְנֵי־ל֣וֹט סֶֽלָה׃ 10 עֲשֵֽׂה־לָהֶ֥ם כְּמִדְיָ֑ן כְּֽסִֽיסְרָ֥א כְ֝יָבִ֗ין בְּנַ֣חַל קִישֹֽׁון׃ 11 נִשְׁמְד֥וּ בְֽעֵין־דֹּ֑אר הָ֥יוּ דֹּ֝֗מֶן לָאֲדָמָֽה׃ 12 שִׁיתֵ֣מוֹ נְ֭דִיבֵמוֹ כְּעֹרֵ֣ב וְכִזְאֵ֑ב וּֽכְזֶ֥בַח וּ֝כְצַלְמֻנָּ֗ע כָּל־נְסִיכֵֽמוֹ׃ 13 אֲשֶׁ֣ר אָ֭מְרוּ נִ֣ירֲשָׁה לָּ֑נוּ אֵ֝֗ת נְא֣וֹת אֱלֹהִֽים׃ 14 אֱֽלֹהַ֗י שִׁיתֵ֥מוֹ כַגַּלְגַּ֑ל כְּ֝קַ֗שׁ לִפְנֵי־רֽוּחַ׃ 15 כְּאֵ֥שׁ תִּבְעַר־יָ֑עַר וּ֝כְלֶהָבָ֗ה תְּלַהֵ֥ט הָרִֽים׃ 16 כֵּ֭ן תִּרְדְּפֵ֣ם בְּסַעֲרֶ֑ךָ וּבְסוּפָתְךָ֥ תְבַהֲלֵֽם׃ 17 מַלֵּ֣א פְנֵיהֶ֣ם קָל֑וֹן וִֽיבַקְשׁ֖וּ שִׁמְךָ֣ יְהוָֽה׃ 18 יֵבֹ֖שׁוּ וְיִבָּהֲל֥וּ עֲדֵי־עַ֗ד וְֽיַחְפְּר֥וּ וְיֹאבֵֽדוּ׃ 19 וְֽיֵדְע֗וּ כִּֽי־אַתָּ֬ה שִׁמְךָ֣ יְהוָ֣ה לְבַדֶּ֑ךָ עֶ֝לְי֗וֹן עַל־כָּל־הָאָֽרֶץ׃