Mbë të parinë kankatuer, mbi Shoshanim-edhuth. Psallm’ e Asafit.
1 Mba vesh, ti qi kullot Israelinë, ti qi i heq udhënë Iosefit porsi tufeje, ti qi rri mbi Qerubim, shfaqu.
2 Ndër sy të Efraimit, e të Beniaminit, e të Manasseut, ngre fuqinë tande, edhe eja me na shpëtuem.
3 Këthe-na, o Perëndi, edhe ndrit faqenë tande, edhe kemi me shpëtuem.
4 O Zot Perëndia i fuqivet, deri kurë ke me u zemëruem kundrë të falunit popullit t’yt?
5 Ushqen ata me bukë lotsh, edhe u ep me pimë ujë lotsh me masë të madhe .
6 Na bane ndër fëqinjt t’onë të ngranë me fjalë, edhe anëmiqtë t’anë përqeshinë njani tietërinë.
7 Këthe-na, o Perëndia i fuqivet, edhe ndrit faqenë tande, edhe kemi me shpëtuem.
8 Prune veshtë prei Misirit, përzune kombe, edhe e mbolle.
9 I bane gati vend përpara, edhe e banë të zajë rranjë, edhe mbushi dhenë.
10 U mbuluenë maletë prei hies’ ati, edhe degat’ e ati ishinë porsi dullenjat’ e Perëndisë.
11 Shtrini hardhiat’ e veta deri ndë det, edhe bimat’ e veta deri ndë lumt.
12 Përse shthure gjerdhet’ e ati, edhe gjith’ ata qi shkojën udhësë e vielinë?
13 Thiu i pyllit e shkreton, edhe bisha e fushës’ e kullot.
14 O Perëndia i fuqivet, këthehu pra, shtierë sytë prei qiellit, edhe shif, edhe vështro këtë veshtë,
15 edhe ate veshtinë, qi mbuell e diathta jote, edhe ate bimënë qi forcove për vetëhet tande.
16 U dogj ndë ziarrm, edhe u shkul, hupnë prei qirtimit faqesë s’ate.
17 Qoftë dora jote mbi burrin’ e së diathtësë s’ate, edhe mbi të birin’ e njeriut qi e forcove për vetëhenë tande.
18 Edhe na s’kemi me u mërguem prei teje; ep-na frymë të gjallë, edhe kemi me thirrë mb’emënit tand.
19 O Zot Perëndia i fuqivet, këthe-na, ndrit faqene tande, edhe kemi me shpëtuem.
1 לַמְנַצֵּ֥חַ אֶל־שֹׁשַׁנִּ֑ים עֵד֖וּת לְאָסָ֣ף מִזְמֽוֹר׃ 2 רֹ֘עֵ֤ה יִשְׂרָאֵ֨ל ׀ הַאֲזִ֗ינָה נֹהֵ֣ג כַּצֹּ֣אן יוֹסֵ֑ף יֹשֵׁ֖ב הַכְּרוּבִ֣ים הוֹפִֽיעָה׃ 3 לִפְנֵ֤י אֶפְרַ֨יִם ׀ וּבִנְיָ֘מִ֤ן וּמְנַשֶּׁ֗ה עוֹרְרָ֥ה אֶת־גְּבֽוּרָתֶ֑ךָ וּלְכָ֖ה לִישֻׁעָ֣תָה לָּֽנוּ׃ 4 אֱלֹהִ֥ים הֲשִׁיבֵ֑נוּ וְהָאֵ֥ר פָּ֝נֶ֗יךָ וְנִוָּשֵֽׁעָה׃ 5 יְהוָ֣ה אֱלֹהִ֣ים צְבָא֑וֹת עַד־מָתַ֥י עָ֝שַׁ֗נְתָּ בִּתְפִלַּ֥ת עַמֶּֽךָ׃ 6 הֶ֭אֱכַלְתָּם לֶ֣חֶם דִּמְעָ֑ה וַ֝תַּשְׁקֵ֗מוֹ בִּדְמָע֥וֹת שָׁלִֽישׁ׃ 7 תְּשִׂימֵ֣נוּ מָ֭דוֹן לִשְׁכֵנֵ֑ינוּ וְ֝אֹיְבֵ֗ינוּ יִלְעֲגוּ־לָֽמוֹ׃ 8 אֱלֹהִ֣ים צְבָא֣וֹת הֲשִׁיבֵ֑נוּ וְהָאֵ֥ר פָּ֝נֶ֗יךָ וְנִוָּשֵֽׁעָה׃ 9 גֶּ֭פֶן מִמִּצְרַ֣יִם תַּסִּ֑יעַ תְּגָרֵ֥שׁ גּ֝וֹיִ֗ם וַתִּטָּעֶֽהָ׃ 10 פִּנִּ֥יתָ לְפָנֶ֑יהָ וַתַּשְׁרֵ֥שׁ שָׁ֝רָשֶׁ֗יהָ וַתְּמַלֵּא־אָֽרֶץ׃ 11 כָּסּ֣וּ הָרִ֣ים צִלָּ֑הּ וַ֝עֲנָפֶ֗יהָ אַֽרְזֵי־אֵֽל׃ 12 תְּשַׁלַּ֣ח קְצִירֶ֣הָ עַד־יָ֑ם וְאֶל־נָ֝הָ֗ר יֽוֹנְקוֹתֶֽיהָ׃ 13 לָ֭מָּה פָּרַ֣צְתָּ גְדֵרֶ֑יהָ וְ֝אָר֗וּהָ כָּל־עֹ֥בְרֵי דָֽרֶךְ׃ 14 יְכַרְסְמֶ֣נָּֽה חֲזִ֣יר מִיָּ֑עַר וְזִ֖יז שָׂדַ֣י יִרְעֶֽנָּה׃ 15 אֱלֹהִ֣ים צְבָאוֹת֮ שֽׁ֫וּב־נָ֥א הַבֵּ֣ט מִשָּׁמַ֣יִם וּרְאֵ֑ה וּ֝פְקֹ֗ד גֶּ֣פֶן זֹֽאת׃ 16 וְ֭כַנָּה אֲשֶׁר־נָטְעָ֣ה יְמִינֶ֑ךָ וְעַל־בֵּ֝֗ן אִמַּ֥צְתָּה לָּֽךְ׃ 17 שְׂרֻפָ֣ה בָאֵ֣שׁ כְּסוּחָ֑ה מִגַּעֲרַ֖ת פָּנֶ֣יךָ יֹאבֵֽדוּ׃ 18 תְּֽהִי־יָ֭דְךָ עַל־אִ֣ישׁ יְמִינֶ֑ךָ עַל־בֶּן־אָ֝דָ֗ם אִמַּ֥צְתָּ לָּֽךְ׃ 19 וְלֹא־נָס֥וֹג מִמֶּ֑ךָּ תְּ֝חַיֵּ֗נוּ וּבְשִׁמְךָ֥ נִקְרָֽא׃ 20 יְה֘וָ֤ה אֱלֹהִ֣ים צְבָא֣וֹת הֲשִׁיבֵ֑נוּ הָאֵ֥ר פָּ֝נֶ֗יךָ וְנִוָּשֵֽׁעָה׃