Shiggaion i Davidit, qi i psalli Zotit, për fjalët’ e Hushit Beniaminit.
1 O Zot Perëndia em, shpërej mbë tyi: shpëto-më prei gjith’ atyneve qi më ndiekinë, edhe liro-më;
2 mos rrëmbejë ndonji herë anëmiku shpirtinë t’em porsi leon, edhe mos e shqyejë, pa mos qenunë shpëtimtar.
3 O Zot Perëndia em, ndë bana unë këtë, ndë ashtë pa-udhëni ndë duert të mia,
4 ndë i shpagova të keqe për të mirë ati qi kishte paqtim me mue (a në shtrëngova atë qi më ndiek pa ndonji punë),
5 ndiektë anëmiku shpirtinë t’em, edhe e kaptë, edhe shkeltë përdhe jetënë t’eme, edhe vuftë lavdinë t’eme ndë pluhunë. Selah.
6 Çohu, o Zot, ndë zemërimt tand, naltohu për punë të tërbimit anëmiqvet mi, edhe çohu për mue ndë gjyq, qi urdhënove.
7 Edhe përmbëledhëja e popujvet ka me të qarkuem, edhe këthehu, të rrish përmbi atë mbë të naltë.
8 Zoti ka me gjukuem popujtë, gjuko-më, o Zot, mbas dreitënisë s’eme, edhe mbas të mos qenunit’ e keqe tek unë.
9 Le të mbarohetë ma e keqeja e të pa-besëvet, edhe forco të dreitinë ti, o Perëndia i dreitë, qi shprovon zemëra e veshnje.
10 Mburonja eme ashtë mbë Perëndinë, qi shpëton zemërë-dreitëtë.
11 Perëndia ashtë gjyqtar i dreitë, edhe Perëndi qi zemërohetë përditë.
12 Ndë mos u këtheftë i pa-besi, ka me prefunë shpatën’ e vet; ngrefi harkun’ e vet, edhe e bani gati.
13 Edhe bani gati armë vdeke për atë, ndërtoi shigjetat’ e veta kundrë ndiekësëvet.
14 Qe i pa-besi te mundohetë me piellë pa-udhëni, edhe u mbars të keqe, edhe puell rrenë.
15 Mihu gropë, edhe e thelloi, por ka me ranë ndë gropët qi bani.
16 E keqeja e ati ka me u këthyem mbi kryet t’ati, edhe pa-udhënia e ati ka me sdrypunë ndë majët të kresë ati.
17 Kam me lavduem Zotinë mbas dreitënisë ati, edhe kam me psallunë për emënin’ e Zotit naltë.
1 שִׁגָּי֗וֹן לְדָ֫וִ֥ד אֲשֶׁר־שָׁ֥ר לַיהוָ֑ה עַל־דִּבְרֵי־כ֝֗וּשׁ בֶּן־יְמִינִֽי׃ 2 יְהוָ֣ה אֱ֭לֹהַי בְּךָ֣ חָסִ֑יתִי הוֹשִׁיעֵ֥נִי מִכָּל־רֹ֝דְפַ֗י וְהַצִּילֵֽנִי׃ 3 פֶּן־יִטְרֹ֣ף כְּאַרְיֵ֣ה נַפְשִׁ֑י פֹּ֝רֵ֗ק וְאֵ֣ין מַצִּֽיל׃ 4 יְהוָ֣ה אֱ֭לֹהַי אִם־עָשִׂ֣יתִי זֹ֑את אִֽם־יֶשׁ־עָ֥וֶל בְּכַפָּֽי׃ 5 אִם־גָּ֭מַלְתִּי שֹֽׁולְמִ֥י רָ֑ע וָאֲחַלְּצָ֖ה צוֹרְרִ֣י רֵיקָֽם׃ 6 יִֽרַדֹּ֥ף אוֹיֵ֨ב ׀ נַפְשִׁ֡י וְיַשֵּׂ֗ג וְיִרְמֹ֣ס לָאָ֣רֶץ חַיָּ֑י וּכְבוֹדִ֓י ׀ לֶעָפָ֖ר יַשְׁכֵּ֣ן סֶֽלָה׃ 7 ק֘וּמָ֤ה יְהוָ֨ה ׀ בְּאַפֶּ֗ךָ הִ֭נָּשֵׂא בְּעַבְר֣וֹת צוֹרְרָ֑י וְע֥וּרָה אֵ֝לַ֗י מִשְׁפָּ֥ט צִוִּֽיתָ׃ 8 וַעֲדַ֣ת לְ֭אֻמִּים תְּסוֹבְבֶ֑ךָּ וְ֝עָלֶ֗יהָ לַמָּר֥וֹם שֽׁוּבָה׃ 9 יְהוָה֮ יָדִ֪ין עַ֫מִּ֥ים שָׁפְטֵ֥נִי יְהוָ֑ה כְּצִדְקִ֖י וּכְתֻמִּ֣י עָלָֽי׃ 10 יִגְמָר־נָ֬א רַ֨ע ׀ רְשָׁעִים֮ וּתְכוֹנֵ֪ן צַ֫דִּ֥יק וּבֹחֵ֣ן לִ֭בּ֗וֹת וּכְלָי֗וֹת אֱלֹהִ֥ים צַדִּֽיק׃ 11 מָֽגִנִּ֥י עַל־אֱלֹהִ֑ים מ֝וֹשִׁ֗יעַ יִשְׁרֵי־לֵֽב׃ 12 אֱ֭לֹהִים שׁוֹפֵ֣ט צַדִּ֑יק וְ֝אֵ֗ל זֹעֵ֥ם בְּכָל־יֽוֹם׃ 13 אִם־לֹ֣א יָ֭שׁוּב חַרְבּ֣וֹ יִלְט֑וֹשׁ קַשְׁתּ֥וֹ דָ֝רַ֗ךְ וַֽיְכוֹנְנֶֽהָ׃ 14 וְ֭לוֹ הֵכִ֣ין כְּלֵי־מָ֑וֶת חִ֝צָּ֗יו לְֽדֹלְקִ֥ים יִפְעָֽל׃ 15 הִנֵּ֥ה יְחַבֶּל־אָ֑וֶן וְהָרָ֥ה עָ֝מָ֗ל וְיָ֣לַד שָֽׁקֶר׃ 16 בּ֣וֹר כָּ֭רָֽה וַֽיַּחְפְּרֵ֑הוּ וַ֝יִּפֹּ֗ל בְּשַׁ֣חַת יִפְעָֽל׃ 17 יָשׁ֣וּב עֲמָל֣וֹ בְרֹאשֹׁ֑ו וְעַ֥ל קָ֝דְקֳד֗וֹ חֲמָס֥וֹ יֵרֵֽד׃ 18 אוֹדֶ֣ה יְהוָ֣ה כְּצִדְק֑וֹ וַ֝אֲזַמְּרָ֗ה שֵֽׁם־יְהוָ֥ה עֶלְיֽוֹן׃