Kankë psallme për të bijt’ e Koreut.
1 Zotiasht’ i math, edhe fort i lavdurueshim ndë qytet të Perëndisë t’onë, ndë mal të shenjtënisë ati.
2 Vend-bukurë, gëzimi i gjithë dheut ashtë mali i Sionësë, kah brit’e borësë, qyteti i mbëretit math.
3 Perëndia ngjifetë ndë pallatet t’asai për mpshtetëje të naltë.
4 Se qe tek u mbëlothnë mbëretënitë, shkuenë bashkë.
5 Ata kur panë kështu, u mërekulluenë, u përzienë, edhe iknë me vrap.
6 I muer frika atie, të dhimptuna, si asai qi piell.
7 Me erë të lemit diellit thyenë barkët’ e Tharsisë.
8 Sikurse ndëgjuem, kështu pam ndë qytet të Zotit fuqivet, ndë qytet të Perëndisë t’onë; Perëndia ka me themeluem atë për gjithë jetënë. Selah.
9 Presim përdëlliminë tand, o Perëndi, ndë miedis të tempullit t’yt.
10 Mbas emënit t’yt, o Perëndi, kështu asht’ edhe lavdurimi yt deri mbë anët të dheut; e diathta jote ashtë plot me dreitëni.
11 Le të gëzohetë mali i Sionësë, le të gëzohenë të bijat’ e Iudësë për gjyqet e tu.
12 Qarkoni Sionënë, edhe ecëni rrotull’ asai, numëroni burgjet’ e asai.
13 Ngulni zemrënë tuei mbë muret t’asai, vështroni pallatet’ e asai, qi t’i tregoni brezit mbasandaim.
14 Sepse kyi Perëndi ashtë Perëndia ynë jetë mbas jete, ai ka me na hiekë udhënë deri mbë vdekët.
1 שִׁ֥יר מִ֝זְמוֹר לִבְנֵי־קֹֽרַח׃ 2 גָּ֘ד֤וֹל יְהוָ֣ה וּמְהֻלָּ֣ל מְאֹ֑ד בְּעִ֥יר אֱ֝לֹהֵ֗ינוּ הַר־קָדְשֹֽׁו׃ 3 יְפֵ֥ה נוֹף֮ מְשֹׂ֪ושׂ כָּל־הָ֫אָ֥רֶץ הַר־צִ֭יּוֹן יַרְכְּתֵ֣י צָפ֑וֹן קִ֝רְיַ֗ת מֶ֣לֶךְ רָֽב׃ 4 אֱלֹהִ֥ים בְּאַרְמְנוֹתֶ֗יהָ נוֹדַ֥ע לְמִשְׂגָּֽב׃ 5 כִּֽי־הִנֵּ֣ה הַ֭מְּלָכִים נֽוֹעֲד֑וּ עָבְר֥וּ יַחְדָּֽו׃ 6 הֵ֣מָּה רָ֭אוּ כֵּ֣ן תָּמָ֑הוּ נִבְהֲל֥וּ נֶחְפָּֽזוּ׃ 7 רְ֭עָדָה אֲחָזָ֣תַם שָׁ֑ם חִ֝֗יל כַּיּוֹלֵֽדָה׃ 8 בְּר֥וּחַ קָדִ֑ים תְּ֝שַׁבֵּ֗ר אֳנִיּ֥וֹת תַּרְשִֽׁישׁ׃ 9 כַּאֲשֶׁ֤ר שָׁמַ֨עְנוּ ׀ כֵּ֤ן רָאִ֗ינוּ בְּעִיר־יְהוָ֣ה צְ֭בָאוֹת בְּעִ֣יר אֱלֹהֵ֑ינוּ אֱלֹ֘הִ֤ים יְכוֹנְנֶ֖הָ עַד־עוֹלָ֣ם סֶֽלָה׃ 10 דִּמִּ֣ינוּ אֱלֹהִ֣ים חַסְדֶּ֑ךָ בְּ֝קֶ֗רֶב הֵיכָלֶֽךָ׃ 11 כְּשִׁמְךָ֤ אֱלֹהִ֗ים כֵּ֣ן תְּ֭הִלָּתְךָ עַל־קַצְוֵי־אֶ֑רֶץ צֶ֝֗דֶק מָלְאָ֥ה יְמִינֶֽךָ׃ 12 יִשְׂמַ֤ח ׀ הַר־צִיּ֗וֹן תָּ֭גֵלְנָה בְּנ֣וֹת יְהוּדָ֑ה לְ֝מַ֗עַן מִשְׁפָּטֶֽיךָ׃ 13 סֹ֣בּוּ צִ֭יּוֹן וְהַקִּיפ֑וּהָ סִ֝פְר֗וּ מִגְדָּלֶֽיהָ׃ 14 שִׁ֤יתוּ לִבְּכֶ֨ם ׀ לְֽחֵילָ֗ה פַּסְּג֥וּ אַרְמְנוֹתֶ֑יהָ לְמַ֥עַן תְּ֝סַפְּר֗וּ לְד֣וֹר אַחֲרֽוֹן׃ 15 כִּ֤י זֶ֨ה ׀ אֱלֹהִ֣ים אֱ֭לֹהֵינוּ עוֹלָ֣ם וָעֶ֑ד ה֖וּא יְנַהֲגֵ֣נוּ עַל־מֽוּת׃