Psallm’ e Davidit.
1 Zoti ashtë bariu em: s’ka me më menguem gja .
2 Më vuni me ndenjunë ndë kullota të ngjoma, më hoqi udhënë nd’ ujëna të praituni.
3 Më pruni shpirtinë ndë vend, më hoqi udhënë ndëpër rruga dreitënie, për punë t’emënit vet.
4 Ndë ecësha edhe ndë gropësinë të hiesë vdekësë, s’do të kem frikë për ndonji të keqe, se ti je bashkë me mue; shkopi yt edhe purteka jote, ato më ngushullojënë.
5 Bane gati truvezë përpara meje ndër sy t’anëmiqvet ni, leve me voj kryetë t’em, potiri em do të derdhetë për buzë.
6 Edhe hir e përdëllim kanë me më ndiekunë për gjithë ditt’ e jetësë s’eme, edhe kam me ndenjunë ndë shtëpi të Zotit për ditt të gjata.
1 מִזְמ֥וֹר לְדָוִ֑ד יְהוָ֥ה רֹ֝עִ֗י לֹ֣א אֶחְסָֽר׃ 2 בִּנְא֣וֹת דֶּ֭שֶׁא יַרְבִּיצֵ֑נִי עַל־מֵ֖י מְנֻח֣וֹת יְנַהֲלֵֽנִי׃ 3 נַפְשִׁ֥י יְשׁוֹבֵ֑ב יַֽנְחֵ֥נִי בְמַעְגְּלֵי־צֶ֝֗דֶק לְמַ֣עַן שְׁמֽוֹ׃ 4 גַּ֤ם כִּֽי־אֵלֵ֨ךְ בְּגֵ֪יא צַלְמָ֡וֶת לֹא־אִ֘ירָ֤א רָ֗ע כִּי־אַתָּ֥ה עִמָּדִ֑י שִׁבְטְךָ֥ וּ֝מִשְׁעַנְתֶּ֗ךָ הֵ֣מָּה יְנַֽחֲמֻֽנִי׃ 5 תַּעֲרֹ֬ךְ לְפָנַ֨י ׀ שֻׁלְחָ֗ן נֶ֥גֶד צֹרְרָ֑י דִּשַּׁ֖נְתָּ בַשֶּׁ֥מֶן רֹ֝אשִׁ֗י כּוֹסִ֥י רְוָיָֽה׃ 6 אַ֤ךְ ׀ ט֤וֹב וָחֶ֣סֶד יִ֭רְדְּפוּנִי כָּל־יְמֵ֣י חַיָּ֑י וְשַׁבְתִּ֥י בְּבֵית־יְ֝הוָ֗ה לְאֹ֣רֶךְ יָמִֽים׃