Urata e Davidit.
1 Ndëgjo, o Zot, të dreitënë, ki kujdes lutëjesë s’eme, mba-i vesh uratësë s’eme, qi epetë jo me buzë gënjeshtare.
2 Daltë gjyqi em prei faqesë s’ate: syt’ e tu pafshinë të dreita.
3 Shikove zemërënë t’eme, vune ore ate natënë, më shprovove, edhe nuk’ u gjind e shtrembëtë tek unë, mendimi em s’dan prei fjalëvet mia.
4 Sa për punët’ e njerëzëvet, unë, me anë të fjalëvet buzëvet tua, u rueita prei udhëvet të pa-udhëvet.
5 Forco hapat’ e mia mb’udhët tua, qi të mos luejënë kambët’ e mia.
6 Unë thirra mbë tyi, se ke me më ndëgjuem, o Perëndi; ul’ veshinë tand tek unë, edhe ndëgjo fjalët e mia.
7 Ban të mërekullueshim përdëllimet’ e tu, ti qi shpëton ata qi shpërejënë mbë tyi prei atyneve qi janë ngritunë mbë kambë kundrë së diathtësë s’ate.
8 Ruei-më porsi dritën’ e synit, mbëlo-më ndënë hiet të fletëvet tua,
9 prei sysh të pabesëvet qi më shkretojënë; anëmiqt’ e mi qarkuenë shpirtinë t’em.
10 U majnë tepërë, goja e atyne flet madhështi.
11 Tashti qarkuenë gjurmatë t’ona, ngulnë syt’ e vet, për me na rrëzuem për dhe;
12 shëmbëllejënë porsi leon, kur bahetë gati për gja, edhe porsi këlysh leoni, qi rri ndë të mpëshefta.
13 Ngreu, o Zot, mbërri atë, edhe rrëzo atë, shpëto shpirtinë t’em prei të pa-besit, me shpatënë tande, prei njerëzish dorësë s’ate,
14 o Zot, prei njerëzish botësë, të cillëtë marrinë piesën’ e vet ndë këtë jetë, edhe mbush barkun’ e atyne prei së mpëshefunavet të miravet tua; u mbushnë me dielm’, edhe lanë të mbetunatë foshnjevet veta.
15 Por unë kam me pamë faqenë tande me dreitëni, kam me u ngimë së pami tyi, kur të çohem.
1 תְּפִלָּ֗ה לְדָ֫וִ֥ד שִׁמְעָ֤ה יְהוָ֨ה ׀ צֶ֗דֶק הַקְשִׁ֥יבָה רִנָּתִ֗י הַאֲזִ֥ינָה תְפִלָּתִ֑י בְּ֝לֹ֗א שִׂפְתֵ֥י מִרְמָֽה׃ 2 מִ֭לְּפָנֶיךָ מִשְׁפָּטִ֣י יֵצֵ֑א עֵ֝ינֶ֗יךָ תֶּחֱזֶ֥ינָה מֵישָׁרִֽים׃ 3 בָּ֘חַ֤נְתָּ לִבִּ֨י ׀ פָּ֘קַ֤דְתָּ לַּ֗יְלָה צְרַפְתַּ֥נִי בַל־תִּמְצָ֑א זַ֝מֹּתִ֗י בַּל־יַעֲבָר־פִּֽי׃ 4 לִפְעֻלּ֣וֹת אָ֭דָם בִּדְבַ֣ר שְׂפָתֶ֑יךָ אֲנִ֥י שָׁ֝מַ֗רְתִּי אָרְח֥וֹת פָּרִֽיץ׃ 5 תָּמֹ֣ךְ אֲ֭שֻׁרַי בְּמַעְגְּלוֹתֶ֑יךָ בַּל־נָמ֥וֹטּוּ פְעָמָֽי׃ 6 אֲנִֽי־קְרָאתִ֣יךָ כִֽי־תַעֲנֵ֣נִי אֵ֑ל הַֽט־אָזְנְךָ֥ לִ֝֗י שְׁמַ֣ע אִמְרָתִֽי׃ 7 הַפְלֵ֣ה חֲ֭סָדֶיךָ מוֹשִׁ֣יעַ חוֹסִ֑ים מִ֝מִּתְקוֹמְמִ֗ים בִּֽימִינֶֽךָ׃ 8 שָׁ֭מְרֵנִי כְּאִישֹׁ֣ון בַּת־עָ֑יִן בְּצֵ֥ל כְּ֝נָפֶ֗יךָ תַּסְתִּירֵֽנִי׃ 9 מִפְּנֵ֣י רְ֭שָׁעִים ז֣וּ שַׁדּ֑וּנִי אֹיְבַ֥י בְּ֝נֶ֗פֶשׁ יַקִּ֥יפוּ עָלָֽי׃ 10 חֶלְבָּ֥מוֹ סָּגְר֑וּ פִּ֝֗ימוֹ דִּבְּר֥וּ בְגֵאֽוּת׃ 11 אַ֭שֻּׁרֵינוּ עַתָּ֣ה סְבָב֑וּניּ עֵינֵיהֶ֥ם יָ֝שִׁ֗יתוּ לִנְט֥וֹת בָּאָֽרֶץ׃ 12 דִּמְיֹנ֗וֹ כְּ֭אַרְיֵה יִכְס֣וֹף לִטְר֑וֹף וְ֝כִכְפִ֗יר יֹשֵׁ֥ב בְּמִסְתָּרִֽים׃ 13 קוּמָ֤ה יְהוָ֗ה קַדְּמָ֣ה פָ֭נָיו הַכְרִיעֵ֑הוּ פַּלְּטָ֥ה נַ֝פְשִׁ֗י מֵרָשָׁ֥ע חַרְבֶּֽךָ׃ 14 מִֽמְתִ֥ים יָדְךָ֨ ׀ יְהוָ֡ה מִֽמְתִ֬ים מֵחֶ֗לֶד חֶלְקָ֥ם בַּֽחַיִּים֮ וּֽצְפיּנְךָ֮ תְּמַלֵּ֪א בִ֫טְנָ֥ם יִשְׂבְּע֥וּ בָנִ֑ים וְהִנִּ֥יחוּ יִ֝תְרָ֗ם לְעוֹלְלֵיהֶֽם׃ 15 אֲנִ֗י בְּ֭צֶדֶק אֶחֱזֶ֣ה פָנֶ֑יךָ אֶשְׂבְּעָ֥ה בְ֝הָקִ֗יץ תְּמוּנָתֶֽךָ׃