Kank’ e shkallëvet Davidit.
1 O Zot, nuk’ u naltue zemëra eme, as nuk’ u ngritnë përpietë syt’ e mi, as nuk’ ecij mbë punë të mëdha, as mbë punë të mërekullueshime për mue.
2 Vërtet vuna ndënë vetëhe, edhe pushova shpirtinë t’em, porsi dialin’ e svierdhun’ afërë s’amësë; shpirti em ashtë tek unë porsi dial’ i svierdhunë.
3 Le të shpërejë Israeli mbë Zotinë çë tashti e për gjithë jetënë.
1 שִׁ֥יר הַֽמַּֽעֲל֗וֹת לְדָ֫וִ֥ד יְהוָ֤ה ׀ לֹא־גָבַ֣הּ לִ֭בִּי וְלֹא־רָמ֣וּ עֵינַ֑י וְלֹֽא־הִלַּ֓כְתִּי ׀ בִּגְדֹל֖וֹת וּבְנִפְלָא֣וֹת מִמֶּֽנִּי׃ 2 אִם־לֹ֤א שִׁוִּ֨יתִי ׀ וְדוֹמַ֗מְתִּי נַ֫פְשִׁ֥י כְּ֭גָמֻל עֲלֵ֣י אִמּ֑וֹ כַּגָּמֻ֖ל עָלַ֣י נַפְשִֽׁי׃ 3 יַחֵ֣ל יִ֝שְׂרָאֵל אֶל־יְהוָ֑ה מֵֽ֝עַתָּ֗ה וְעַד־עוֹלָֽם׃