1 Zoti mbëretënon, le të gëzohetë dheu, le të gazmohenë shumë ujdhëza.
2 Re e njegullë ashtë rreth ati, dreitëni e gjyq ashtë të qindruemit’ e shkambit ati.
3 Ziarrm ecën përpara ati, edhe diek rreth e rrotullë anëmiqt’ e ati.
4 Vetimat’ e ati ndrisinë botënë; pa dheu, edhe u tund.
5 Maletë tretenë porsi qiri prei faqesë Zotit, prei faqesë Zotit gjithë dheut.
6 Qijetë diftojënë dreitënin’ e ati, edhe gjithë popujtë shofinë lavdin’ e ati.
7 U turpënofshinë gjith’ ata qi lusinë të latuemetë, ata qi mburrenë ndë idhujt; lutni ate, gjithë perëndinate.
8 Ndëgjoi Siona edhe u gëzue, edhe u gëzuenë të bijat’ e Iudësë për gjyqet e tu, o Zot.
9 Se ti, o Zot,je i naltë mbë gjithë dhenë, fort u naltove përmbi gjithë perëndinat.
10 Ju qi doni Zotinë, kini mëni të keqenë; ai ruen shpirtënat’ e të dreitëvet vet, shpëton ata prei dorësë të pa-besëvet.
11 Dritë mbilletë për të dreitinë, edhe gëzim për zemërë-dreitët.
12 Gëzohi, o të dreitë, për Zotinë, edhe lavduroni të përmendunit’ e shenjtënisë ati.