Kank’ e shkallëvet.
1 Zoti kur këtheu prapë robënit’ e Sionësë, ishim si ndëpër andërrë.
2 Atëherë u mbush me gas goja jonë, edhe gjuha jonë me gëzim; atëherë thoshinë ndër kombet: Zoti bani punë të mëdha për ata.
3 Zoti bani punë të mëdha për ne: u gëzuem.
4 Këthe, o Zot, robënitë t’anë, porsi purrojtë mb’anë të mies-ditësë.
5 Ata qi mbiellinë me lott, kanë me korrë me gëzim.
6 Ata venë edhe qajënë, tue bartunë farë të shtreitë, këta kanë me u këthyem me gëzim, tue bartunë dorëzat’ e veta.