Kank’ e shkallëvet.
1 Ngre syt’ e mi ndë malet, prei kah ka me ardhunë ndifma eme.
2 Ndifma eme vien prei Zotit, qi bani qiellin’ edhe dhenë.
3 S’ka me lanë të tundetë kamba jote; as s’ka me i ardhunë gjum’ ati qi të ruen.
4 Qe te s’ka me i ardhunë gjumë, as s’ka me fletun’ ai qi ruen Israelinë.
5 Zoti ashtë rueitësi yt; Zoti ashtë mbulesa jote prei së diathtësë s’ate.
6 Dielli s’ka me të diegunë ditënë, as hana natënë.
7 Zoti ka me të rueitunë prei çdo të keqeje; ai ka me rueitunë shpirtinë tand.
8 Zoti ka me rueitunë të dalëtë t’at e të hymitë t’at, çë tashti e për gjithë jetënë.