Të dymbëdhjetët
(Mk 3.13-19Lk 6.12-16)1 Pasi thirri pranë vetes dymbëdhjetë dishepujt, Jezui u dha atyre pushtet për të dëbuar shpirtrat e ndyrë e për të shëruar çdo sëmundje e lëngatë. 2 Këta janë emrat e dymbëdhjetë apostujve: i pari Simoni, që quhet Pjetër, dhe Andrea, vëllai i tij; Jakobi i Zebedeut e Gjoni, vëllai i tij; 3 Filipi e Bartolomeu; Thomai e Mate Tagrambledhësi; Jakobi, biri i Alfeut, dhe Tadeu ; 4 Simon Kananiti e Judë Iskarioti, ai që e tradhtoi.
Porositë për të dymbëdhjetët
(Mk 6.7-13Lk 9.1-6)5 Jezui i dërgoi këta dymbëdhjetë dishepuj e i porositi kështu: «Mos shkoni udhës së kombeve e mos hyni në asnjë qytet samaritanësh, 6 por shkoni te delet e humbura të shtëpisë së Izraelit. 7 Ndërsa shkoni, predikoni e thoni: “Mbretëria e qiejve është afër”. 8 Shëroni të sëmurët, ngjallni të vdekurit, pastroni të lebrosurit, dëboni djajtë. Falas morët, falas jepni. 9 Mos merrni me vete as ar, as argjend, as bakër, 10 as torbë për udhëtim, as dy tunika, as sandale, as shkop, sepse punëtori ka të drejtë të ushqehet. 11 Në çfarëdo qyteti a fshati që të hyni, kërkoni atë që është i gatshëm t'ju presë në shtëpinë e tij dhe rrini atje derisa të niseni. 12 Kur të hyni në një shtëpi, përshëndetini. 13 Nëse ajo shtëpi është e denjë, le të vijë mbi të paqja juaj, por nëse nuk ju pret mirë, le të kthehet paqja juaj te ju. 14 Dhe nëse ndokush nuk do t'ju pranojë apo nuk do të dëgjojë fjalët tuaja, kur të dilni nga ajo shtëpi, apo nga ai qytet, shkundni pluhurin nga këmbët. 15 Me të vërtetë po ju them se në ditën e gjykimit më lehtë do ta ketë Sodoma e Gomorra, sesa ai qytet».
Parashikimi i përndjekjeve
(Mk 13.9-13Lk 21.12-17)16 «Ja, po ju dërgoj si delet mes ujqve, prandaj jini të zgjuar si gjarpërinjtë e të pastër si pëllumbat. 17 Ruhuni nga njerëzit, se do t'ju dorëzojnë nëpër sinedra e do t'ju fshikullojnë në sinagogat e tyre. 18 Do t'ju tërheqin zvarrë para qeveritarëve e mbretërve për shkakun tim, që të jepni dëshmi para tyre e para kombeve. 19 Kur t'ju dorëzojnë, mos u shqetësoni sesi do të flisni apo se çfarë do të thoni, sepse ajo që do të thoni do t'ju jepet në atë çast. 20 Nuk jeni ju ata që do të flisni, por Shpirti i Atit tuaj që do të flasë përmes jush. 21 Vëllai do ta dorëzojë vëllanë, që ta dënojnë me vdekje, dhe ati të birin. Bijtë do të ngrihen kundër prindërve e do t'i çojnë drejt vdekjes. 22 Të gjithë do t'ju urrejnë për shkak të emrit tim, por ai që do të qëndrojë deri në fund do të shpëtohet. 23 Kur t'ju përndjekin në një qytet, shkoni në një tjetër. Me të vërtetë po ju them se nuk do t'i keni përshkuar të gjitha qytetet e Izraelit para se të vijë Biri i njeriut.
24 Dishepulli nuk është më i madh se mësuesi dhe shërbëtori nuk është më i madh se i zoti. 25 Dishepullit i mjafton të jetë si mësuesi i tij dhe shërbëtorit të jetë si i zoti. Nëse e quajtën Beelzebul të zotin e shtëpisë, aq më shumë do t'i quajnë ashtu ata të shtëpisë së tij».
Kujt t'i trembemi
(Lk 12.2-7)26 «Prandaj mos kini frikë prej tyre, sepse nuk ka asgjë të mbuluar që s'do të zbulohet, apo të fshehtë që s'do të merret vesh. 27 Çfarë po ju them në errësirë, thuajeni në dritë dhe çfarë ju pëshpëritet në vesh, shpalleni nga çatitë. 28 Mos kini frikë nga ata që vrasin trupin, por nuk mund të vrasin shpirtin. Kini frikë atë që mund të shkatërrojë edhe shpirtin, edhe trupin në Gehenë. 29 A nuk shiten dy harabela për një qindarkë? Megjithatë asnjë prej tyre nuk bie në tokë pa vullnetin e Atit tuaj. 30 Madje edhe fijet e flokëve tuaj janë të gjitha të numëruara. 31 Prandaj, mos kini frikë! Ju vleni më tepër se shumë harabela».
Të dëshmosh për Krishtin
(Lk 12.8-9)32 «Kështu, kushdo që më rrëfen para njerëzve, edhe unë do ta rrëfej para Atit tim që është në qiej, 33 por kushdo që më mohon para njerëzve, edhe unë do ta mohoj para Atit tim që është në qiej».
Jo paqen, por shpatën
(Lk 12.51-53Lk 14.26-27)34 «Mos mendoni se erdha të sjell paqen në tokë. Nuk erdha të sjell paqen, por shpatën. 35 Kam ardhur të ndaj
birin nga i ati,
bijën nga e ëma;
nusen nga e vjehrra;
36 dhe armiqtë e njeriut
do të jenë ata të shtëpisë së tij.
37 Kush e do të atin apo të ëmën më shumë se mua, nuk është i denjë për mua dhe ai që e do të birin ose të bijën më shumë se mua, nuk është i denjë për mua. 38 Kush nuk e merr kryqin e vet për të më ndjekur, nuk është i denjë për mua. 39 Kush e gjen jetën e vet, do ta humbasë atë dhe ai që e humb jetën e vet për shkakun tim, do ta gjejë atë».
Shpërblimi
(Mk 9.41)40 «Kush ju pranon ju, më pranon mua dhe kush më pranon mua, pranon atë që më ka dërguar. 41 Kush pranon një profet se është profet, do të marrë shpërblimin e profetit dhe kush pranon një njeri të drejtë se është i drejtë, do të marrë shpërblimin e njeriut të drejtë. 42 Kushdo që i jep njërit prej këtyre të vegjëlve qoftë edhe një gotë ujë të ftohtë, sepse është dishepull, me të vërtetë po ju them se ai nuk do ta humbasë shpërblimin e tij».
Dymbëdhjetë apostujt
1 Mbasi thiri pranë të dymbëdhjetë nxanësit, u dha pushtet me dëbue shpirtnat e papastër e me shërue çdo sëmundje e ligështi. 2 Emnat e dymbëdhjet apostujve janë këta: i pari, Simoni, i quejtuni Pjetër, dhe Andrea, vëllai i tij; Jakobi i Zebedeut e Gjoni, vëllai i tij; 3 Filipi e Bartolomeu, Tomasi e Mateu, tagrambledhësi; Jakobi i Alfeut e Tafeu, 4 Simon Kananeu e Judë Iskarioti, i cili edhe e dorëzoi.
Dërgimi i të dymbëdhjetëve
5 Jezusi i dërgoi këta të dymbëdhjetë e i urdhnoi: «Mos ecni në udhën e kombeve e në qytetin e samaritanëve mos hyni. 6 Përkundër, shkoni te delet e humbuna të shtëpisë së Izraelit. 7 Tue udhëtue, kumtoni e thoni: "Mbretnia e qiejve asht afrue". 8 Të ligunit shërojini, të vdekunit ngjallini, të gërbulunit pastrojini, djajtë dëbojini. Falas morët, falas jepni. 9 Mos bartni në brezat tuej ar, as argjend, as bakër, 10 as torbë për rrugë, as dy këmisha, as sandale, as shkop, se punëtorit i takon haja e vet. 11 Në çfarëdo qyteti a fshati të hyni, hetoni kush asht i denjë në të, e aty zini vend deri sa të dilni. 12 Kur të hyni në një shtëpi, përshëndeteni. 13 Nëse shtëpia asht e denjë, ardhtë mbi të paqja juej! Por, po të mos jetë e denjë, paqja juej u ktheftë te ju! 14 Nëse ndokush nuk ju pranon e as ndëgjon fjalët tueja, mbasi të keni dalë jashtë shtëpisë apo jashtë atij qyteti, shkundni pluhunin prej kambëve tueja. 15 Vërtet po ju them, ma kollaj do ta kenë Sodoma e Gomorra në ditën e gjykimit sesa ai qytet».
Përndjekjet
16 «Ja, unë po ju dërgoj si dele mes ujqësh. Prandaj, jini të mençun si gjarpnijtë e zë pafajshëm si pëllumbat. 17 Ruhuni prej njerëzve. Do t'ju dorëzojnë nëpër sinedra e do t'ju fshikullojnë në sinagogat e tyne. 18 Para prijësve e mbretënve do t'ju çojnë për shkakun tim, si dëshmi ndaj tyne e ndaj kombeve. 19 Kur t'ju dorëzojnë, mos u brengosni se si çka të thoni. Do t'ju jepet në atë hop çka të thoni, 20 se nuk jeni ju folësit, por shpirti i Atit tuej, që flet në ju. 21 Vëllai do të dorëzojë vëllain për vdekje dhe ati të birin. Edhe bijtë do të ngrihen mbi prindët e do t'i dënojnë me vdekje. 22 Do të jeni të urryem prej të gjithëve prej emnit tim. Por, kush do të durojë deri në fund, ai do të shpëtojë. 23 Kur t'ju përndjekin në ndonjë qytet, ikni në tjetrin. Vërtet po ju them, nuk do t'i keni krye qytetet e Izraelit para se të ketë ardhë biri i njeriut.
24 Nxanësi nuk asht mbi mësuesin e as shërbëtori mbi të zotin. 25 Nxanësit i mjafton me u ba si mësuesi e shërbëtorit, si i zoti. Nëse kryeshtëpiakun e thirrën Beelzebul, sa fish shtëpiakët e tij?».
Mos kini frikë
26 «Mos, i drueni, pra! Nuk ka asgja të mbulueme, që nuk do të zbulohet, as të mshehtë, që nuk do të njoftohet. 27 Çka ju tregoj në terr, thuejeni në dritë e çka ndieni në vesh, kumtojeni mbi çati. 28 Mos drueni ata që vrasin trupin, por që shpirtin nuk munden me e vra. Drueni ma shumë atë që mundet me rrënue edhe trupin edhe shpirtin në gehenë. 29 A nuk shiten dy trumcakë për një qindarkë? E asnjë prej tyne nuk bjen përtokë pa dijeninë e Atit tuej. 30 Por juve ju janë numërue edhe të gjitha fijet e flokëve të kresë. 31 Mos u drueni, pra! Ju vyeni ma shumë se shumë trumcakë».
Vendimi me ndjekë Krishtin
32 «Prandaj, kushdo që shpall para njerëzve se më përket mue, edhe unë do të shpall para Atit tim, që asht në qiell, se i përkas atij. 33 Por, atë që më mohon para njerëzve, edhe unë do ta mohoj para Atit tim, që asht në qiej.
34 Mos pandehni se erdha me hedhë paqen mbi tokë. Nuk erdha me hedhë paqen, por shpatën. 35 Erdha me nda
njeriun nga i atit
bijën nga e ama ,
nusen nga vjehrra e saj
36 dhe armiqtë e njeriut
do të jenë shtëpiakët e tij .
37 Kush don atin apo nanën ma shumë se mue, nuk asht i denjë për mue e kush don birin apo bijen ma shumë se mue, nuk asht i denjë për mue. 38 Kush nuk merr kryqin e vet e më ndjek mbas meje, nuk asht i denjë për mue. 39 Kush gjen jetën e vet, do ta bjerrë dhe, kush ta bjerrë jetën e vet për mue, do ta gjejë».
Shpërblimi
40 «Kush ju pret ju, më pret mue dhe, kush më më pret mue, pret atë më më ka dërgue. 41 Kush pret një profet prej emnit të profet, do të marrë shpërblimin e profetit dhe, kush pret një të drejtë prej emnit i drejë, do të marrë shpërblimin e të drejtit. 42 Kushdo i jep me pi një gotë ujë të cemtë njënit prej këtynë të vegjëlve vetëm prej emnit nxanës, vërtet po ju them, nuk do ta bjerrë shpërblimin e vet».