Mashhill i Asafit.
1 Përse, o Perëndi, (na) hodhe tej për kurdo? (Përse) nxier tym zëmërimi yt kundrë dhenet kullotësë s’ate?
2 Kujto përmbëledhëjenë tënde, të cilën’ e fitove që ndë krye të herësë, shkopn’ e trashëgimit tënt, që çpërbleve, këtë mal’ e Sionësë, që rri mbi atë.
3 Ngre duart’ e tua përherë mbi madhështit t’atyreve, për sa të këqia bëri arëmiku ndë të shënjtëruarinë (vëndinë) tënt.
4 Arëmiqt’ e tu ulurinjënë në mes të përmbëledhëjesë s’ate, vunë shënjet’ e tyre për shënje.
5 Ngjihetë, posi ndonjë që ngre sëpatënë mbi drurë të dëndurë.
6 Kështu tani ata dërrmuanë të gdhënduratë punët’ e ati përnjëherë me sëpata e me vare.
7 Doqnë me ziar shënjtërorenë tënde, ndynë për dhe vëndin’ e emërit tënt.
8 Thanë me zëmërët të tyre: Le t’i rrëzojmë bashkë; doqnë gjithë përmbëledhëjet’ e Perëndisë ndë dhet.
9 Nukë shohmë shënjetë t’ona, s’ka më profit, as ndonjë ndër ne të ngjohnjë se gjer kur.
10 Gjer kur, o Perëndi, do të çpërnderonjë arëmiku? Do të nëmonjë arëmiku emrinë tënt kurdo?
11 Përse kthen dorënë tënde, edhe të diathtënë tënde? Nxir-e prej mesit gjirit tënt së fundi.
12 Po Perëndia është që ndë krye të herësë mbëreti im, që punon shpëtim ndë mes të dheut.
13 Ti ndave detnë me anë të fuqisë s’ate, ti theve krerët’ e drangonjet ndë ujët.
14 Ti theve krerët’ e Leviathanit, ia dhe për të ngrënë llauzit që rri ndër shkretëtira.
15 Ti bëre të rriedhënë burime e përrenj, ti thave lumënj të mëdhenj.
16 Dita është joteja, edhe nata është joteja, ti bëre gati dritën’ edhe diellënë.
17 Ti vure gjithë sinoret’ e dheut, ti bëre verën’ edhe dimrinë.
18 Kujto këtë, (se) arëmiku çpërnderoi Zonë, edhe llauzi i marrë nëmoj emrinë tënt.
19 Mos u ep egërsiravet shpirtin’ e turtullit tënt, mos harrojsh kurrë mbëledhëjen’ e dorë-hollëvet tu.
20 Shtierë sytë mbi dhiatënë tënde, se u mbushnë vëndet’ e errëtë të dheut me shtëpia pa-udhëriash.
21 I mjeri mos u ktheftë prapazi i turpëruarë, dorë-holli edhe i nevojëshimi le të lavduronjënë emrinë tënt.
22 Ngreu, o Perëndi, gjyko gjyqnë tënt, kujto çpërnderimnë, që të bëri i marri gjithë ditënë.
23 Mos harrojsh zën’ e arëmiqet tu, të briturit’ e atyreve që janë ngriturë kundrë teje, po hipën gjithë-një.
1 victori ut non disperdas psalmus Asaph cantici
2 confitebimur tibi Deus confitebimur
et iuxta nomen tuum narrabunt mirabilia tua
3 cum accepero tempus ego iustitias iudicabo
4 dissolvetur terra cum omnibus habitatoribus suis
ego adpendi columnas eius semper
5 dixi inique agentibus nolite inique agere
et impiis nolite exaltare cornu
6 nolite exaltare in excelsum cornu
vestrum
loquentes in cervice veteri
7 quia nec ab oriente neque ab occidente
neque a solitudine montium
8 sed Deus iudex
hunc humiliabit et hunc exaltabit
9 quia calix in manu Domini est
et vino meraco usque ad plenum mixtus
et propinabit ex eo
verumtamen feces eius epotabunt bibentes
omnes impii terrae
10 ego autem adnuntiabo in sempiternum cantabo Deo Iacob
11 et omnia cornua impiorum confringam
exaltabuntur cornua iusti