Mbë të parinë kënkëtuar, Jedhuthunë. Psallm’ e Dhavidhit.
1 Thashë: Do të kem kujdes nd’udhët’ e mia, që të mos fëjenj me gjuhë t’ime, do t’i vë fre gojësë s’ime, kur të jetë fajtori përpara meje.
2 Ndenjta pa gojë e pa zë, u reshta edhe nga (të foluritë) mirë, edhe të dhëmburitë t’im u përtëri.
3 M’u nxe zëmëra përbrenda meje; kur e shkonje ndër mënt, u ndes ziar (përbrenda meje), fola me gjuhë t’ime.
4 Dëfte-më të prapësmenë t’ime, o Zot, edhe numërin’ e ditvet mia, cili është, që të ngjoh edhe sa do të rronj.
5 Na tek bëre ditt’ e mia sa një masë pëllëmbe, edhe koh’ e jetësë s’ime është posi asgjë përpara teje, po ç’do njieri që rron, është gjithë kotësi. Sellah.
6 Vërtet njieriu ecën ndë hije të kotë, po kot trumbullonetë; mbëleth thesorë, edhe nukë di për kë do t’i mbëledhë.
7 Edhe tani, o Zot, ç’ pres unë? Shpëresa ime është mbë ty.
8 Shpëto-më prej gjithë pa-udhërivet mia, mos më bën çpërnderimn’ e të marrit.
9 U shurdhuashë, edhe nukë hapa gojënë t’ime, se ti e bëre.
10 Mërgo prej meje frushkullat’ e tua, sepse u lodha prej fuqisë dorësë s’ate.
11 Kur mundon njierinë me çprovime për pa-udhërinë, prish bukurin’ e ati, si pëlhurë mirmange, po kot trumbullonetë ç’do njieri. Sellah.
12 Ndigjo të faluritë t’im, o Zot, edhe mba-i vesh lutëjesë s’ime, mos u hesht për lott e mi, se jam i huaj përanë teje, edhe i ikurë prej dheut, posi gjith’ atërit’ e mi.
13 Ler-më të mar fuqi, para se të ikënj së këtejmi, edhe të mos jem më.
1 pro victoria David canticum
2 expectans expectavi Dominum et inclinatus est ad me
3 et audivit clamorem meum
et eduxit me de lacu famoso de luto
caeni
et statuit super petram pedes meos
stabilivit gressus meos
4 et dedit in ore meo canticum novum laudem Deo nostro
videbunt multi et timebunt et sperabunt in Domino
5 beatus vir qui posuit Dominum confidentiam suam
et non est aversus ad superbias pompasque mendacii
6 multa fecisti tu Domine Deus meus mirabilia tua
et cogitationes tuas pro nobis
non invenio ordinem coram te
si narrare voluero et numerare
plura sunt quam ut narrari queant
7 victima et oblatione non indiges
aures fodisti mihi holocaustum et pro peccato non petisti
8 tunc dixi ecce venio in volumine libri scriptum est de me
9 ut facerem placitum tibi Deus meus volui
et legem tuam in medio ventris mei
10 adnuntiavi iustum in ecclesia multa
ecce labia mea non prohibebo Domine tu nosti
11 iustitiam tuam non abscondi in medio cordis mei
fidem tuam et salutare tuum dixi
non abscondi misericordiam tuam
et veritatem tuam in ecclesia multa
12 tu Domine non prohibebis misericordias tuas a me
misericordia tua et veritas iugiter servabunt
me
13 circumdederunt enim me mala quorum non est numerus
conprehenderunt me iniquitates meae et non potui videre
plures factae sunt quam capilli capitis mei
et cor meum dereliquit me
14 placeat tibi Domine ut liberes me
Domine ad adiuvandum me festina
15 confundantur et revereantur simul
quaerentes animam meam ut auferant eam
convertantur retrorsum et confundantur
qui volunt mala mihi
16 pereant post confusionem suam qui dicunt mihi va va
17 gaudeant et laetentur in te qui quaerunt te
dicant iugiter magnificetur Dominus qui diligunt salutare tuum
18 ego autem sum egens et pauper
Dominus sollicitus erit pro me
auxilium meum et salutare meum tu
Deus meus ne moreris