Mbë të parinë kënkëtuar. Psallm’ e Dhavidhit.
1 Mbëreti do të gëzonetë ndë fuqit tënde, o Zot, edhe do të gëzonetë fort ndë shpëtimt tënt!
2 I dhe dëshërimin’ e zëmrës’ ati, edhe nuk’ i shtere dashurimn’ e buzëvet ati. Sellah.
3 Sepse e harrite me bekime të mirë, vure mbi krye t’ati kurorë ari të kulluarë.
4 Të lypi jetë, edhe i dhe ditt të gjata ndë jetë të jetësë.
5 Lavdia e ati ësht’ e madhe ndë shpëtim tënt; vure mbi atë lavdi e madhëri.
6 Se ti i dhe bekim ndë jetë të jetësë, e gëzove me gëzim me faqenë tënde.
7 Se mbëreti shpëren mbë Zonë, edhe me anë të përdëllimit të Lartit nukë do të tundetë.
8 Dora jote do të gjenjë gjith’ arëmiqt’ e tu, e diathta jote do të gjenjë gjithë ata që të kanë mëri.
9 Do të bënjç ata posi furrë ziari ndë kohë të zëmërimit tënt: Zoti do t’i përzienjë ndë zëmërim të ti, edhe ziar do t’i hajë,
10 Do të priç pemën’ e atyreve prej dheut, edhe farën’e atyreve prej të bijet njierëzet.
11 Se vunë ndër mënt të këqia kundrë teje, menduanë këshille (të këqia), të cilatë nukë muntnë t’i ngrehënë.
12 Përandaj do t’i bënç të kthenjënë krahatë, (kur) të bënç gati (shigjetat’ e tua) mbi kordhëzat’ e tua kundrë faqes’ atyreve.
13 Lartohu, o Zot, ndë fuqit tënde: do të këndojmë e do të psallmë për fuqinë tënde.
1 victori pro cervo matutino canticum
2 Deus Deus meus quare dereliquisti me
longe a salute mea verba rugitus mei
3 Deus meus clamabo per diem et non exaudies
et nocte nec est silentium mihi
4 et tu sancte habitator Laus Israhel
5 in te confisi sunt patres nostri
confisi sunt et salvasti eos
6 ad te clamaverunt et salvati sunt
in te confisi sunt et non sunt confusi
7 ego autem sum vermis et non homo
obprobrium hominum et dispectio plebis
8 omnes videntes me subsannant me
dimittunt labium movent caput
9 confugit ad Dominum salvet eum liberet eum quoniam vult eum
10 tu autem propugnator meus ex utero
fiducia mea ab uberibus matris meae
11 in te proiectus sum ex vulva
de ventre matris meae Deus meus es tu
12 ne longe fias a me
quoniam tribulatio proxima est
quoniam non est adiutor
13 circumdederunt me vituli multi tauri pingues vallaverunt me
14 aperuerunt super me os suum quasi leo capiens et rugiens
15 sicut aqua effusus sum et separata sunt omnia ossa mea
factum est cor meum sicut cera liquefacta in medio ventris mei
16 aruit velut testa fortitudo mea et lingua mea adhesit palato meo
et in pulverem mortis detraxisti me
17 circumdederunt me venatores
concilium pessimorum vallavit me
vinxerunt manus meas et pedes meos
18 numeravi omnia ossa mea
quae ipsi respicientes viderunt in me
19 diviserunt vestimenta mea sibi
et super vestimentum meum miserunt sortem
20 tu autem Domine ne longe fias
fortitudo mea in auxilium meum festina
21 erue a gladio animam meam de manu canis solitariam meam
22 salva me ex ore leonis
et de cornibus unicornium exaudi me
23 narrabo nomen tuum fratribus meis in medio ecclesiae laudabo te
24 qui timetis Dominum laudate eum
omne semen Iacob glorificate eum
25 et metuite eum universum semen Israhel
quoniam non dispexit neque contempsit modestiam pauperis
et non abscondit faciem suam ab eo
et cum clamaret ad eum audivit
26 apud te laus mea in ecclesia multa
vota mea reddam in conspectu timentium eum
27 comedent mites et saturabuntur
laudabunt Dominum quaerentes eum
vivet cor vestrum in sempiternum
28 recordabuntur et convertentur ad Dominum omnes fines terrae
et adorabunt coram eo universae cognationes gentium
29 quia Domini est regnum et dominabitur gentibus
30 comederunt et adoraverunt omnes pingues terrae
ante faciem eius curvabunt genu
universi qui descendunt in pulverem
31 et anima eius ipsi vivet semen serviet ei
32 narrabitur Domino in generatione
venient et adnuntiabunt iustitias eius
populo qui nascetur quas fecit