Mbë të parinë kënkëtuar. Psallm’ e Dhavidhit, kur erdhi profiti Nathan tek ay, si hyri te Vathshevaja.
1 Përdëlle-më, o Perëndi, pas të madhit përdëllimit tënt, edhe pas të shumëtit të dhëmburavet tua, shuaj pa-udhërit’ e mia.
2 Laj-më tepërë prej pa-udhërisë s’ime, edhe më qëro prej fajit t’im.
3 Se unë ngjoh pa-udhërinë time, edhe faji em është përpara meje kurdo.
4 Mbë ty vetëmë fëjeva, edhe bëra të keqenë përpara teje, që të dalç i drejtë ndë fjalët’ e tua, edhe të jesh i këthiellëtë ndë gjyqet’ e tu.
5 Sepse na ndek u zushë ndë pa-udhëri, edhe ëma ime më polli ndë faje.
6 Sepse na te deshe të vërtetënë ndë zëmërë, edhe do të më dëftenjç dituri ndë të thellat e zëmrësë.
7 Çpërkat-më me hyssop, edhe do të qëronem, laj-më, edhe do të bënem më i bardhë se dëbora.
8 Bën-më të ndigjonj gëzim e ngazëllim, (që të më) gëzonenë eshtërat’ e thyera.
9 Kthe mbë-nj’-anë faqenë tënde prej fajevet mi, edhe shuaj gjithë pa-udhërit’ e mia.
10 Krijo zëmërë të këthiellëtë tek unë, o Perëndi, edhe përtëri përbrenda meje frymë të drejtë.
11 Mos më hith tej prej faqesë s’ate, edhe mos merr prej meje frymënë tënde të shënjtëruarënë.
12 Ep-ma prapë gëzimn’ e shpëtimit t’ënt, edhe forco-më me frymë zotërishte.
13 Do të mësonj ata që dalënë jashtë udhësë s’ate, edhe të pa-besë të do të kthenenë mbë ty.
14 Shpëto-më prej gjakrash, o Perëndi, Perëndia i shpëtimit t’im, gjuha ime do të gëzonetë duke kënduarë për drejtërinë tënde.
15 Zot, çil buzët’ e mia, edhe goja ime do të dëftenjë lavdimnë tënt.
16 Se, të dashëkeshe kurban, do të të keshë prurë, po kurbane të djegurë gjithë nukë të pëlqenjënë.
17 Kurban’ i Perëndisë është frym’ e thyerë, zëmërën’ e thyerë edhe të përgjunjurënë nukë do t’e hethç tej, o Perëndi.
18 Bën mirë Sionësë me pëlqimnë tënt, edhe ndërto muret’ e Jerusallimësë.
19 Atëhere do të pëlqejsh kurban drejtërie, dhuratë, edhe kurbane të diegurë gjithë; atëhere do të bienë viçre mbi therorenë tënde.
1 victori ab erudito David
2 cum venisset Doec Idumeus et adnuntiasset Saul dicens ei
venit David in domum Achimelech
3 quid gloriaris in malitia potens
misericordia Dei tota est die
4 insidias cogitat lingua tua quasi novacula acuta faciens dolum
5 dilexisti malum magis quam bonum
mendacium magis quam loqui iustitiam semper
6 dilexisti omnia verba ad devorandum lingua dolosa
7 sed Deus destruet te in sempiternum
terrebit et evellet te de tabernaculo
et eradicabit te de terra viventium
semper
8 videbunt iusti et timebunt et super eum ridebunt
9 ecce vir qui non posuit Deum fortitudinem suam
sed speravit in multitudine divitiarum suarum
confortatus est in insidiis suis
10 ego sicut oliva virens in domo Dei
speravi in misericordia Dei in saeculum sempiternum
11 confitebor tibi in saeculo quoniam fecisti
et expectabo nomen tuum
quoniam bonum in conspectu sanctorum tuorum