Mbë të parinë kënkëtuar, mbi All-tashhith, Miktam i Dhavidhit, kur dërgoj Saulli, e ruaninë shtëpin’ e ati që ta vrisinë.
1 Shpëto-më prej arëmiqet mi, o Perëndia im, mburo-më prej atyreve që janë ngriturë kundrë meje.
2 Ruaj-më prej atyreve që punonjënë pa udhë, edhe shpëtomë prej njierëzet gjakravet.
3 Sepse, na te gjuanjënë shpirtinë t’im; u hothnë mbi mua të fortë, as për pa-udhërinë t’ime, as për fajnë t’im, o Zot.
4 Pa (qënurë mbë mua) pa-udhëri, sulen’ e bënenë gati, çohu e më del’ përpara, edhe shih.
5 Ti pra, o Zot Perëndia i fuqivet, Perëndia i Israillit, çohu për të vënë re gjithë kombetë. Mos përdëllyejsh gjith’ ata që punonjënë pa udhë. Sellah.
6 Kthenenë mbrëmanet, edhe lehnjënë si qen, edhe qarkonjënë qytetnë.
7 Na ata te nxierrënë fjalë nga goj’ e tyre, edhe është shpatë ndë buzët t’atyreve, sepse (thonë): Kush ndigjon?
8 Po ti, o Zot, ke për të qeshurë me ata, do të përqeshç gjithë kombetë.
9 O fuqia ime, ty kam për të të priturë, se ti, o Perëndi, je ndihmësi im.
10 Perëndia i përdëllimit t’im do të më harrinjë, Perëndia do të më dëftenjë (prishëjen’) e arëmiqet mi.
11 Mos vrit ata, se mos harronjë ndonjë-herë llauzi im, përndaj ata me fuqit tënde, edhe shtier’-i poshtë, o Zot, mburonjësi ynë.
12 (Për) fajn’ e gojësë tyre, (për) fjalët e buzëvet tyre, u zënçinë ndë madhështit të tyre, edhe për mallëkimn’ e për gënjeshtrënë që flasënë.
13 Prish (ata) me zëmërim, prish (ata), sa të mos jenë, edhe le të ngjohënë, se Perëndia zotëron te Jakovi, edhe deri tek anët’ e dheut. Sellah.
14 Do të kthenenë mbrëmanet, edhe do të lehnjënë si qen, edhe do të qarkonjënë qytetnë.
15 Do të përndahenë për të ngrënë, edhe ndë mos u nginjçinë, do të hahenë.
16 Po unë do të këndonj për fuqinë tënde, edhe ndë mëngjes do të lavduronj me gëzim përdëllimnë tënt, se m’u bëre ndihmës, edhe pshtetëje ndë ditë të shtrëngimit t’im.
17 O fuqia ime, ty kam për të psallurë, se ti, o Perëndi, je ndihmësi im, Perëndia i përdëllimit t’im.
1 victori pro liliis testimonium humilis et perfecti David ad docendum
2 quando pugnavit adversum Syriam Mesopotamiae et adversum Syriam Suba
et reversus est Ioab et percussit Edom in valle Salinarum duodecim milia
3 Deus proiecisti nos et scidisti iratus convertisti nos
4 commovisti terram et disrupisti eam
sana contritiones eius quoniam commota est
5 ostendisti populo tuo duritiam potasti nos vino consopiente
6 dedisti timentibus te signum
ut fugerent a facie arcus semper
ut liberentur amici tui
7 salva dextera tua et exaudi me
8 Deus locutus est in sanctuario suo laetabor
dividam Sicimam et vallem Soccoth dimetiar
9 meus est Galaad et meus Manasse
et Efraim fortitudo capitis mei Iudas legifer meus
10 Moab olla lavacri mei
super Idumeam incedam calciamento meo
mihi Palestina foederata est
11 quis deducet me ad civitatem munitam
quis deducet me usque ad Idumeam
12 nonne tu Deus qui proiecisti nos
et non egredieris Deus in exercitibus nostris
13 da nobis auxilium in tribulatione
vana est enim salus ab homine
14 in Deo faciemus virtutem et ipse conculcabit tribulantes nos