The Destruction of the Temple Foretold
(Mk 13.1‑2Lk 21.5‑6)1 Καὶ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ ἐπορεύετο, καὶ προσῆλθον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτῷ τὰς οἰκοδομὰς τοῦ ἱεροῦ. 2 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς, Οὐ βλέπετε ταῦτα πάντα; ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ ἀφεθῇ ὧδε λίθος ἐπὶ λίθον ὃς οὐ καταλυθήσεται.
The Beginning of Woes
(Mk 13.3‑13Lk 21.7‑19)3 Καθημένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ Ὄρους τῶν Ἐλαιῶν προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ κατ᾽ ἰδίαν λέγοντες, Εἰπὲ ἡμῖν, πότε ταῦτα ἔσται καὶ τί τὸ σημεῖον τῆς σῆς παρουσίας καὶ συντελείας τοῦ αἰῶνος; 4 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς, Βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ· 5 πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες, Ἐγώ εἰμι ὁ Χριστός, καὶ πολλοὺς πλανήσουσιν. 6 μελλήσετε δὲ ἀκούειν πολέμους καὶ ἀκοὰς πολέμων· ὁρᾶτε μὴ θροεῖσθε· δεῖ γὰρ γενέσθαι, ἀλλ᾽ οὔπω ἐστὶν τὸ τέλος. 7 ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν καὶ ἔσονται λιμοὶ καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπους· 8 πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδίνων. 9 τότε παραδώσουσιν ὑμᾶς εἰς θλῖψιν καὶ ἀποκτενοῦσιν ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν διὰ τὸ ὄνομά μου. 10 καὶ τότε σκανδαλισθήσονται πολλοὶ καὶ ἀλλήλους παραδώσουσιν καὶ μισήσουσιν ἀλλήλους· 11 καὶ πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐγερθήσονται καὶ πλανήσουσιν πολλούς· 12 καὶ διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν. 13 ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται. 14 καὶ κηρυχθήσεται τοῦτο τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ εἰς μαρτύριον πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν, καὶ τότε ἥξει τὸ τέλος.
The Great Tribulation
(Mk 13.14‑23Lk 21.20‑24)15 Ὅταν οὖν ἴδητε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως τὸ ῥηθὲν διὰ Δανιὴλ τοῦ προφήτου ἑστὸς ἐν τόπῳ ἁγίῳ, ὁ ἀναγινώσκων νοείτω, 16 τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ φευγέτωσαν εἰς τὰ ὄρη, 17 ὁ ἐπὶ τοῦ δώματος μὴ καταβάτω ἆραι τὰ ἐκ τῆς οἰκίας αὐτοῦ, 18 καὶ ὁ ἐν τῷ ἀγρῷ μὴ ἐπιστρεψάτω ὀπίσω ἆραι τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ. 19 οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν γαστρὶ ἐχούσαις καὶ ταῖς θηλαζούσαις ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις. 20 προσεύχεσθε δὲ ἵνα μὴ γένηται ἡ φυγὴ ὑμῶν χειμῶνος μηδὲ σαββάτῳ. 21 ἔσται γὰρ τότε θλῖψις μεγάλη οἵα οὐ γέγονεν ἀπ᾽ ἀρχῆς κόσμου ἕως τοῦ νῦν οὐδ᾽ οὐ μὴ γένηται. 22 καὶ εἰ μὴ ἐκολοβώθησαν αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ· διὰ δὲ τοὺς ἐκλεκτοὺς κολοβωθήσονται αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι. 23 τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ, Ἰδοὺ ὧδε ὁ Χριστός, ἤ, Ὧδε, μὴ πιστεύσητε· 24 ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσιν σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. 25 ἰδοὺ προείρηκα ὑμῖν. 26 ἐὰν οὖν εἴπωσιν ὑμῖν, Ἰδοὺ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἐστίν, μὴ ἐξέλθητε· Ἰδοὺ ἐν τοῖς ταμείοις, μὴ πιστεύσητε· 27 ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἐξέρχεται ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ φαίνεται ἕως δυσμῶν, οὕτως ἔσται ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου· 28 ὅπου ἐὰν ᾖ τὸ πτῶμα, ἐκεῖ συναχθήσονται οἱ ἀετοί.
The Coming of the Son of Man
(Mk 13.24‑27Lk 21.25‑28)29 Εὐθέως δὲ μετὰ τὴν θλῖψιν τῶν ἡμερῶν ἐκείνων
ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται,
καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγος αὐτῆς,
καὶ οἱ ἀστέρες πεσοῦνται ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ,
καὶ αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται.
30 καὶ τότε φανήσεται τὸ σημεῖον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἐν οὐρανῷ, καὶ τότε κόψονται πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς καὶ ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς· 31 καὶ ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ μετὰ σάλπιγγος μεγάλης, καὶ ἐπισυνάξουσιν τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων ἀπ᾽ ἄκρων οὐρανῶν ἕως [τῶν] ἄκρων αὐτῶν.
The Lesson of the Fig Tree
(Mk 13.28‑31Lk 21.29‑33)32 Ἀπὸ δὲ τῆς συκῆς μάθετε τὴν παραβολήν· ὅταν ἤδη ὁ κλάδος αὐτῆς γένηται ἁπαλὸς καὶ τὰ φύλλα ἐκφύῃ, γινώσκετε ὅτι ἐγγὺς τὸ θέρος· 33 οὕτως καὶ ὑμεῖς, ὅταν ἴδητε πάντα ταῦτα, γινώσκετε ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἐπὶ θύραις. 34 ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη ἕως ἂν πάντα ταῦτα γένηται. 35 ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσεται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσιν.
The Unknown Day and Hour
(Mk 13.32‑37Lk 17.26‑30, Lk 34‑36)36 Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι τῶν οὐρανῶν οὐδὲ ὁ υἱός, εἰ μὴ ὁ πατὴρ μόνος. 37 ὥσπερ γὰρ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε, οὕτως ἔσται ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 38 ὡς γὰρ ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις [ἐκείναις] ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ τρώγοντες καὶ πίνοντες, γαμοῦντες καὶ γαμίζοντες, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθεν Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν, 39 καὶ οὐκ ἔγνωσαν ἕως ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἦρεν ἅπαντας, οὕτως ἔσται [καὶ] ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 40 τότε δύο ἔσονται ἐν τῷ ἀγρῷ, εἷς παραλαμβάνεται καὶ εἷς ἀφίεται· 41 δύο ἀλήθουσαι ἐν τῷ μύλῳ, μία παραλαμβάνεται καὶ μία ἀφίεται. 42 γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε ποίᾳ ἡμέρᾳ ὁ κύριος ὑμῶν ἔρχεται. 43 ἐκεῖνο δὲ γινώσκετε ὅτι εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπότης ποίᾳ φυλακῇ ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν καὶ οὐκ ἂν εἴασεν διορυχθῆναι τὴν οἰκίαν αὐτοῦ. 44 διὰ τοῦτο καὶ ὑμεῖς γίνεσθε ἕτοιμοι, ὅτι ᾗ οὐ δοκεῖτε ὥρᾳ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται.
The Faithful or the Unfaithful Servant
(Lk 12.41‑48)45 Τίς ἄρα ἐστὶν ὁ πιστὸς δοῦλος καὶ φρόνιμος ὃν κατέστησεν ὁ κύριος ἐπὶ τῆς οἰκετείας αὐτοῦ τοῦ δοῦναι αὐτοῖς τὴν τροφὴν ἐν καιρῷ; 46 μακάριος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ὃν ἐλθὼν ὁ κύριος αὐτοῦ εὑρήσει οὕτως ποιοῦντα· 47 ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐπὶ πᾶσιν τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτοῦ καταστήσει αὐτόν. 48 ἐὰν δὲ εἴπῃ ὁ κακὸς δοῦλος ἐκεῖνος ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, Χρονίζει μου ὁ κύριος, 49 καὶ ἄρξηται τύπτειν τοὺς συνδούλους αὐτοῦ, ἐσθίῃ δὲ καὶ πίνῃ μετὰ τῶν μεθυόντων, 50 ἥξει ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου ἐν ἡμέρᾳ ᾗ οὐ προσδοκᾷ καὶ ἐν ὥρᾳ ᾗ οὐ γινώσκει, 51 καὶ διχοτομήσει αὐτὸν καὶ τὸ μέρος αὐτοῦ μετὰ τῶν ὑποκριτῶν θήσει· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.
Krie XXIV.
1 E t𝑒 dal𝑒t Dz̆esúi ka klis̆a is̆ e vêγj𝑒. E i u‐kjas𝑒n dis̆ípuj𝑒t’ e tîγj𝑒, sât’ i d𝑒ftóij𝑒n t𝑒 stísurat’ e klís̆𝑒s𝑒.
2 E aí θa atire: V𝑒rreni gjiθ𝑒 ktô s̆𝑒rbise? P𝑒r v𝑒rtet𝑒 ju θom𝑒, ng𝑒 ka vjétet𝑒 ktu gur𝑒 mbi gûr, ts̆𝑒 ng𝑒 kat𝑒 gorromíset𝑒.
3 E si ají rrîγj𝑒 újur𝑒 mbi malin e Uγínj𝑒vet, i u‐kjas𝑒n vets̆𝑒 dis̆ípuj𝑒t𝑒, e i θan𝑒: Θúana, kur𝑒 ka jên𝑒 ktô s̆𝑒rbise? e ts̆ili ê sinjaγi t’ arré iturit𝑒 t𝑒nt𝑒, e t𝑒 sósurit’ e jét𝑒s𝑒?
4 E Dz̆esúi tue p𝑒rgjégjur𝑒, θa atire: V𝑒rreni t𝑒 mos ju g𝑒njéinj𝑒 ndonjerî.
5 Se s̆um𝑒 kat𝑒 vínj𝑒n𝑒 me embrin tim𝑒, tue θ𝑒n𝑒: Ú jam𝑒 Kris̆ti: e kat𝑒 planésj𝑒n𝑒 disâ.
6 Kat𝑒 gjégjiχj𝑒 lufta, eδé z𝑒re lúftas̆𝑒. Jipni mâj𝑒 mos t𝑒 smóliχj𝑒. Se ktô s̆𝑒rbise ka stréksj𝑒n𝑒, e mb𝑒gjiθ𝑒 ng’ is̆t𝑒 t𝑒 sósurit.
7 Se kat𝑒 ngré χet𝑒 gjíndia mbi gjinden, e mbretrî mbi mbretrîn, e kat𝑒 jên𝑒 s𝑒mund𝑒, e úr𝑒ra, e t𝑒 smólura δeu vende vende.
8 E gjiθ𝑒 k𝑒tó jan𝑒 t𝑒 z𝑒n𝑒t e t𝑒 δé mburavet.
9 Aχiérna kat𝑒 ju bíen𝑒 nd𝑒 kopos𝑒, e kat𝑒 ju vrásj𝑒n𝑒: e kat𝑒 kini mbáitur𝑒 mbrî ka gjiθ𝑒 gjíndet𝑒 paj𝑒 t’ émbrit𝑒 tim𝑒.
10 Aχiérna kat𝑒 sk𝑒ndaγiáren𝑒 ditsá, e ka traδíren𝑒 njeri me jatrin, e kat𝑒 m𝑒ríχen𝑒 njeri me jatrin.
11 Eδé s̆um𝑒 profetra t𝑒 rrêm𝑒 ka dálj𝑒n𝑒, e kat𝑒 planésj𝑒n𝑒 disâ.
12 E p𝑒r t𝑒 rríturit e k𝑒kjîs𝑒, ka ftóχet𝑒 mâli i disave.
13 E aí ts̆𝑒 durón njera te t𝑒 sósurit, po ki ka t’ e s̆p𝑒tonj𝑒.
14 E kat𝑒 ligj𝑒rónet𝑒 kî Vangjeγj𝑒 i mbretrîs𝑒 te gjiθ𝑒 jeta, p𝑒r mart𝑒rî t𝑒 gjiθ𝑒 gjíndevet: e aχiérna kat𝑒 vinj𝑒 t𝑒 sósurit.
15 Kur𝑒 prân t𝑒 s̆iχni siχjenîn e s̆kretîs𝑒, rr𝑒fíer𝑒 ka Danieli vunn𝑒 nd𝑒 vent𝑒 s̆éit𝑒: aí ts̆𝑒 sgleθ, t’ e nd𝑒lgonj𝑒.
16 Aχiérna atá nd𝑒 Dz̆uδê, le t𝑒 jík𝑒j𝑒n𝑒 te mál𝑒t𝑒:
17 E aí ts̆𝑒 t𝑒 ndóδet𝑒 mbi s̆pîn, mos t𝑒 sdrípet𝑒 t𝑒 ndzíer𝑒nj𝑒 gjê ka s̆pia e tîγj𝑒:
18 E kus̆ ndóδet𝑒 p𝑒rjas̆ta, mos t𝑒 k𝑒θénet𝑒 t𝑒 márr𝑒nj𝑒 t𝑒 vés̆ur𝑒n e tîγj𝑒.
19 Χelm𝑒 eδé grâvet me barr𝑒, e atire ts̆𝑒 japj𝑒n sis𝑒 tek’ ató ditt𝑒.
20 Parkalés𝑒ni prâ t𝑒 mos stréks𝑒nj𝑒 t𝑒 jíkurit tâj𝑒 te dimbri, ô tek’ e s̆túnia.
21 Se aχiérna kat𝑒 jêt𝑒 kopós i maθ𝑒, si ng𝑒 kâ kl𝑒n𝑒 ts̆𝑒 te t𝑒 z𝑒n𝑒t e jetes njera m𝑒 naní, eδé ng𝑒 kat𝑒 jêt𝑒.
22 E n𝑒 mos s̆kurtónen𝑒 ató ditt𝑒, ng’ ê kurm𝑒 ts̆𝑒 mund’ e s̆p𝑒tonj𝑒: po paj𝑒 t𝑒 sgléδurvet ka vog𝑒lón𝑒n𝑒 ató ditt𝑒.
23 Aχiérra ts̆ili t𝑒 ju θêt𝑒: Kris̆ti ê ktu, o ktié: mos i kini bess𝑒.
24 Se kat𝑒 dáj𝑒n𝑒 Krís̆t𝑒ra t𝑒 rrêm𝑒, e profétra t𝑒 rrêm𝑒: e kat𝑒 japj𝑒n𝑒 sinjaje t𝑒 meδenj𝑒, e famasm𝑒, sât𝑒 planésen𝑒 (nai mund𝑒) eδé t𝑒 sgléδurit𝑒.
25 Ši ju e kam θ𝑒n𝑒 mê para.
26 P𝑒randái n𝑒 ju θ𝑒s̆in: Ši te diserti is̆t𝑒, mos díl𝑒ni: Ši te angón𝑒t𝑒 fs̆éχura, mos e kini bess𝑒.
27 As̆tú si s̆krep𝑒timi del kaa léχet𝑒 díeγi, e dúket𝑒 njera te ku per𝑒ndón: k𝑒s̆tú ka jêt𝑒 t’ arr𝑒n𝑒t e t𝑒 Bírit𝑒 njeríut𝑒.
28 Teku do ndóδet𝑒 kurmi i vdékur𝑒, atjé ka mbjíδen𝑒 eδé aíkuγat𝑒.
29 E njize pas kopósit𝑒 t𝑒 atire dít𝑒ve díeγi kat’ érret𝑒, e χ𝑒na ng𝑒 ka jáp𝑒nj𝑒 drit𝑒n e sâγj𝑒, e îj𝑒zit𝑒 kat𝑒 bíen𝑒 ka kjíeγia, e fukjît’ e kjíeγavet ka túnden𝑒:
30 E aχiérna ka dúket𝑒 sinjaγi i t𝑒 Bírit𝑒 njeríut𝑒 nd𝑒 kjíeχ: e aχiérra kat𝑒 klâne gjiθ𝑒 gjíndet’ e jét𝑒s𝑒: e kat𝑒 s̆óχ𝑒j𝑒n𝑒 t𝑒 Birin e njeríut𝑒 ts̆𝑒 vjen mbi rêt’ e kjíeγi𝑒s me porosî e maδe, e me ndêr𝑒.
31 E kat𝑒 d𝑒rgonj𝑒 é ngj𝑒j𝑒t’ e tîγj𝑒 me trumb𝑒, e zê t𝑒 maθ𝑒: e kat𝑒 mbjéδj𝑒n𝑒 t𝑒 sgléδurit’ e tîγj𝑒 ka t𝑒 katra érat𝑒, e ka nj𝑒 maj𝑒 e njatr𝑒 t𝑒 kjíeγiavet.
32 E ka fiku m𝑒soni parábuγ𝑒n: po kur𝑒 dega e tîγj𝑒 t𝑒 bé net’ e njom𝑒 e t’ i léχen𝑒 flét𝑒t𝑒, njíχ𝑒ni se vêra ê ndanz𝑒:
33 K𝑒s̆tú eδé jû kur𝑒 t𝑒 s̆íχ𝑒ni gjiθ𝑒 ktô s̆𝑒rbise, t’ e dini se is̆t af𝑒r mbi díert𝑒.
34 P𝑒r v𝑒rtet𝑒 ju θom𝑒, se ng𝑒 ka s̆konj𝑒 k𝑒jó j𝑒nî, njera ts̆𝑒 t𝑒 bé nen𝑒 gjiθ𝑒 ktô s̆𝑒rbise.
35 Kjíeγia e δeu kat𝑒 s̆kónj𝑒n𝑒, e fjál𝑒t𝑒 time ng𝑒 kat𝑒 lípsen𝑒.
36 Mbi at𝑒 dit𝑒 prân e até ôr𝑒 mosnjerî ng𝑒 dî gjê , e miδé é ngj𝑒j𝑒t’ e kjíeγi𝑒s, po Tata vet𝑒m.
37 Si dít𝑒t’ e Noéut𝑒, k𝑒s̆tú eδé ka jêt𝑒 t’ arr𝑒n𝑒t e t𝑒 Bírit𝑒 njeríut𝑒.
38 Se as̆tú si is̆𝑒n te dít𝑒t𝑒 p𝑒rpara d𝑒lúδit𝑒 ts̆𝑒 χáij𝑒n, e pîj𝑒n, ts̆𝑒 martóij𝑒n eδé martónes̆in, njera at𝑒 dit𝑒, ts̆𝑒 Noéu χiri te arka,
39 E ng𝑒 njoχ𝑒n gjê njera ts̆𝑒 jerδi d𝑒luδi, e χolkji t𝑒 gjiθ𝑒: k𝑒s̆tú ka jêt𝑒 eδé t’ arr𝑒n𝑒t e t𝑒 Bírit𝑒 njeríut𝑒.
40 Aχiérna kat𝑒 jên𝑒 dî vet𝑒 p𝑒rjas̆ta te árat𝑒: njeri mírret𝑒, e njeri lé χet𝑒.
41 Dî veta blúaj𝑒n te muγiri: njera mírret𝑒, e njera lé χet𝑒.
42 T𝑒 rrini sgjúar𝑒 prandái, se ng𝑒 dini m𝑒 ts̆𝑒 χer𝑒 t𝑒 vinj𝑒 Zoti jîj𝑒.
43 T𝑒 dini eδé até , se n𝑒 dîγj𝑒 nikokjiri m𝑒 ts̆𝑒 χer𝑒 t𝑒 nát𝑒s𝑒 kis̆ viγj𝑒 kusari, dei t𝑒 rrîγj𝑒 sgjúar𝑒, e ng𝑒 lê γj𝑒 t𝑒 s̆ponej s̆pia e tîγj𝑒.
44 P𝑒randái t𝑒 jini eδé jû te gatúam𝑒: se m’ at𝑒 χer𝑒 ts̆𝑒 ng𝑒 ju dúket𝑒, vjen i Biri i njeríut𝑒.
45 Ts̆ili prân ê kopili i béss𝑒m𝑒, e i urt𝑒, ts̆𝑒 𝑒 vuri zoti i tîγj𝑒 mbi gjinden e s̆pîs𝑒 t𝑒 tîγj𝑒, sât’ i jipj𝑒 atire kjevarrîn m𝑒 χér𝑒t𝑒?
46 Lumi aí s̆𝑒rb𝑒tôr, ts̆𝑒 t𝑒 járδurit i zoti i tîγj𝑒, e gjên se bun as̆tú.
47 Me t𝑒 ftet𝑒 ju θom𝑒, se mbi gjiθ𝑒 petkun e tîγj𝑒 kat’ e vûnj𝑒.
48 N𝑒 prân𝑒 θ𝑒fsit aí kopil’ i lik𝑒 te zé m𝑒ra e tîγj𝑒: M𝑒nón im𝑒 zot t𝑒 vinj𝑒:
49 E z𝑒fs̆it t𝑒 rráχ𝑒nj𝑒 s̆ók𝑒t𝑒 tîγj𝑒, e χé ng𝑒rs̆it e pîs̆it me t𝑒 déimit𝑒:
50 Kat𝑒 vinj𝑒 i zoti i atîγj𝑒 kopili, dit𝑒n ts̆𝑒 ng’ e pret, e m𝑒 χer𝑒 ts̆𝑒 s’ dî:
51 E kat’ e vúr𝑒nj𝑒 vets̆𝑒, e kat’ i jáp𝑒nj𝑒 vent𝑒 n𝑒 mes𝑒 t𝑒 ipókritravet: atjé ka jêt𝑒 t𝑒 klâr𝑒, e t𝑒 gríj𝑒tur𝑒 δé mb𝑒s̆𝑒.