Mbë të parinë kënkëtuar. Psallmë kënke e Dhavidhit.
1 U ngrittë Perëndia, edhe u përndafshinë arëmiqt’ e ati, edhe ikçinë prej syvet ati ata që e kanë mëri.
2 Sikundrë vdiretë tymi, (kështu) u vdiershinë (ata), sikundrë tretetë qiriu përpara ziarit, kështu u vdierçinë fajtorëtë prej syvet Perëndisë.
3 Po të drejtët’ u gëzofshinë, u ngazëllofshinë përpara Perëndisë, u gëzofshinë me gëzim.
4 Këndoni Perëndisë, psallni emërit ati, bëni gati udhënë ati që shkon kaluar nga të perënduarëtë; emëri i ati është Zot, edhe gëzohuni përpara ati.
5 At’ i të varfëret, edhe gjykatës i të vevet është Perëndia ndë të shënjtëruarinë vëndin’ e ti.
6 Perëndia bën të vetëmitë të rrinë ndë shtëpi, nxier të lidhuritë me hekura ndë trimëri, po krye-ngrituritë rrinë ndë dhe të thatë.
7 O Perëndi, kur dilnje përpara llauzit tënt, kur shkonje ndëpër shkretëtirët, Sellah.
8 U tunt dheu, edhe ata qiejtë pikuanë prej sysh Perëndisë, ai Sinai (u tunt) prej sysh Perëndisë, Perëndisë Israillit.
9 O Perëndi, dërgove mëjaft si mbë trashëgimt tënt, edhe kur ishtej pa fuqi, ti e forcove.
10 Përmbëledhëja jote ndenji nd’atë, bëre gati për dorë-hollinë me të mirënë tënde, o Perëndi.
11 Zoti tha fjalë: ata që dhanë zë të mirë ishinë fushat’ e madhe.
12 Mbëretërë fushatave duke ikurë iknë, edhe ata që mbetnë ndë shtëpi ndaninë plaçkatë.
13 Edhe ndë dergjeshitë ndë mest të vatrësë, (po do të ini si) fletë pëllumbi të ergjëndëruara, edhe pupulat e ati me ar të verdhë.
14 Fuqi-madhi kur përndantej mbëretërë nd’atë, u bë (i bardhë) posi dbora ndë Sallmon.
15 Mal’ i Perëndisë (është posi) mal’ i Vashanësë, mal’ i lartë (posi) mal’ i Vashanësë.
16 Përse kini zili, o male të lartë? (Ky është) mali, që i pëlqeu Perëndisë të rrijë nd’atë, sepse Zoti ka për të ndenjurë (nd’atë) kurdo.
17 Qerret’ e Perëndisë janë njëzet mijë mijërash, që i heqënë, Zoti është ndë mest t’ atyre (posi) ndë Sina, ndë të shenjtëruarinë (vënt).
18 Hipe lart, skllavose skllavëri, more dhurata për njierëzit, po edhe (për) të pandigjuarit, që të rrish (ndërmiet atyreve), o Zot Perëndi.
19 Qoft’ i bekuarë Zoti ditë për ditë, që na bën udhën’ e mbarë, Perëndia i shpëtimit t’ynë. Sellah.
20 Perëndia ynë është Perëndi shpëtimi, edhe prej Zotit Perëndisë është të nxierrëtë nga vdekëja.
21 Po Perëndia ka për të dërrmuarë kryet’ e arëmiqvet ti, kryetë me qime atyre që ecënjënë nd’udhë të këqia.
22 Zoti tha: Kam për të kthyerë prej Vashanësë, kam për të kthyerë prej të thellavet detit,
23 që të ngjyhetë këmba jote ndë gjak të arëmiqet, (edhe) gjuh’ e qenet tu prej ati.
24 U panë çapet’ e tu, o Perëndi, çapet’ e Perëndisë t’im, mbëretit t’im, ndë vënt të shënjtëruarë.
25 Vininë përpara psalltrëtë, prapa ata që u bijnë drurëvet, ndë mes vashëra duke rënë tympanavet.
26 Bekoni Perëndinë ndër mbëledhëje, (bekoni) Zonë, (ju që ini) prej burimit Israillit.
27 Atie ishtej Venjamin’ i vogëlë, i par’ i atyreve, urdhëratësit’ e Judhesë, zotërinjt’ e atyreve, urdhëratësit’ e Zabullonit, urdhëratësit’ e Nefthaliut.
28 Perëndia yt urdhëroi fuqinë tënde: o Perëndi, forco këtë që punove për ne.
29 Për kishënë tënde ndë Jerusalimë, mbëretrë do të të bijenë dhurata.
30 Qërto egërsiratt’ e kallamishtësë, tufën’ e demavet bashkë me viçret’ e llauzevet, që ulnjënë kryetë duke prurë copëra ergjëndi, përndaj kombetë që duanë luftëra.
31 Kanë për të ardhurë njierës të mëdhenj, dërguarë nga Egjyptia; Ethiopia shpejt ka për të ndejturë duart’e saja ndë Perëndia.
32 Këndoni Perëndisë, o mbëretërit’ e dheut, psallni Zotit, Sellah,
33 ati që ecën kaluar mbi qiejt e qiejet që jetet, na ndek ep zën’ e ti, zën’ e fortë.
34 Epni lavdi Perëndisë, madhëri’ e ati është mbi Israillë, edhe fuqi’ e ati mbi ret.
35 I frikëshim je, o Perëndi, prej vëndevet tu të shënjtëruarëvet; Perëndia i Israillit ësht’ ay që ep fuqi e forcatë llauzit ti. I bekuarë qoftë Perëndia.
1 in finem pro his qui commutabuntur David
2 Salvum me fac Deus
quoniam intraverunt aquae usque ad animam meam
3 infixus sum in limum profundi et non est substantia
veni in altitudines maris et tempestas demersit
me
4 laboravi clamans raucae factae sunt fauces meae
defecerunt oculi mei dum spero in Deum meum
5 multiplicati sunt super capillos capitis mei qui oderunt me gratis
confortati sunt qui persecuti sunt me inimici mei iniuste
quae non rapui tunc exsolvebam
6 Deus tu scis insipientiam meam
et delicta mea a te non sunt abscondita
7 non erubescant in me qui expectant te Domine Domine virtutum
non confundantur super me qui quaerunt te Deus Israhel
8 quoniam propter te sustinui obprobrium
operuit confusio faciem meam
9 extraneus factus sum fratribus meis
et peregrinus filiis matris meae
10 quoniam zelus domus tuae comedit me
et obprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me
11 et operui in ieiunio animam meam
et factum est in obprobrium mihi
12 et posui vestimentum meum cilicium
et factus sum illis in parabolam
13 adversum me exercebantur qui sedebant in porta
et in me psallebant qui bibebant vinum
14 ego vero orationem meam ad te Domine
tempus beneplaciti Deus in multitudine misericordiae tuae
exaudi me in veritate salutis tuae
15 eripe me de luto ut non infigar
liberer ab his qui oderunt me
et de profundis aquarum
16 non me demergat tempestas aquae
neque absorbeat me profundum
neque urgeat super me puteus os suum
17 exaudi me Domine quoniam benigna est misericordia tua
secundum multitudinem miserationum tuarum respice me
18 et ne avertas faciem tuam a puero tuo
quoniam tribulor velociter exaudi me
19 intende animae meae et libera eam
propter inimicos meos eripe me
20 tu scis inproperium meum
et confusionem et reverentiam meam
21 in conspectu tuo sunt omnes qui tribulant me
inproperium expectavit cor meum et miseriam
et sustinui qui simul contristaretur et non fuit
et qui consolaretur et non inveni
22 et dederunt in escam meam fel
et in siti mea potaverunt me aceto
23 fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum
et in retributiones et in scandalum
24 obscurentur oculi eorum ne videant
et dorsum eorum semper incurva
25 effunde super eos iram tuam
et furor irae tuae conprehendat eos
26 fiat habitatio eorum deserta
et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet
27 quoniam quem tu percussisti persecuti sunt
et super dolorem vulnerum meorum addiderunt
28 adpone iniquitatem super iniquitatem eorum
et non intrent in iustitia tua
29 deleantur de libro viventium et cum iustis non scribantur
30 ego sum pauper et dolens
salus tua Deus suscepit me
31 laudabo nomen Dei cum cantico magnificabo eum in laude
32 et placebit Deo super vitulum novellum
cornua producentem et ungulas
33 videant pauperes et laetentur
quaerite Deum et vivet anima vestra
34 quoniam exaudivit pauperes Dominus
et vinctos suos non despexit
35 laudent illum caeli et terra mare et omnia reptilia in eis
36 quoniam Deus salvam faciet Sion
et aedificabuntur civitates Iudaeae
et inhabitabunt ibi et hereditate adquirent eam
37 et semen servorum eius possidebunt eam
et qui diligunt nomen eius habitabunt in ea