Mbë të parinë kënkëtuar, mbi Mahallath: Mashhill i Dhavidhit.
1 Tha i marri ndë zëmërë të ti: S’ka Perëndi. U prishnë e u bënë të ndohtë ndë pa-udhërit, s’ka kush bën mirë.
2 Perëndia u kërrus prej qiellit mbë të bijt’ e njierëzet, për të parë, ndë është ndonjë që kupëton, a që kërkon Perëndinë.
3 Të gjithë u përvarnë, bashkë u bënë të pavëjyerë; s’ka kush bën mirë, s’ka as një.
4 S’kanë mënt gjithë ata që punonjënë pa udhë? Ata që hanë llausnë t’im, si kapshatë buke? Nukë thirrnë Perëndisë.
5 Patnë frikë të madhe atie te s’qe frikë, se Perëndia përndau eshtërat’ e atyreve që duallnë në fushatë kundrë teje; i turpërove, se Perëndia nuk’ i zu për gjë.
6 Kush do t’apë shpëtimn’ e Israillit prej Sionësë? Perëndia kur të kthenjë llausn’ e ti prej skllavisë do të gëzonetë Jakovi, edhe do të ngazëllonetë Israilli.
1 in finem in carminibus intellectus David 2 cum venissent Ziphei et dixissent ad Saul nonne David absconditus est apud nos
3 Deus in nomine tuo salvum me fac et in virtute tua iudica me
4 Deus exaudi orationem meam auribus percipe verba oris mei
5 quoniam alieni insurrexerunt adversum me
et fortes quaesierunt animam meam
non proposuerunt Deum ante conspectum suum diapsalma
6 ecce enim Deus adiuvat me
Dominus susceptor animae meae
7 avertet mala inimicis meis
in veritate tua disperde illos
8 voluntarie sacrificabo tibi
confitebor nomini tuo Domine
quoniam bonum
9 quoniam ex omni tribulatione eripuisti me
et super inimicos meos despexit oculus meus