1 Allilluja. Lavduroni Zonë, se ësht’ i mirë, se përdëllimi i ati është për gjithë jetënë.
2 Kush munt të flasë për të fuqishimet punët e Zotit, të bënjë të ndigjonenë gjithë lavdurimet’ e ati.
3 Lum ata që ruanjënë gjyq, edhe punonjënë drejtëri mbë ç’do kohë.
4 Kujto-më, o Zot, ndë pëlqim të llauzit tënt; vështromë me shpëtimnë tënt,
5 që të shoh të mirën’ e të cgjedhuret tu, që të gëzonem ndë gast të kombit tënt, që të mburrem bashkë me trashëgimnë tënt.
6 Fëjyem bashkë me atërit tanë, punuam kundrë nomit, punuam pa udhë.
7 Atëritë t’anë ndë Misirë nukë kupëtuanë punët’ e tua të maniçimetë, edhe nukë mbajtinë mënt të shumëtitë e përdëllimit tënt, edhe të hidhëruanë duke shkuarë përanë detit, ndë Det të Kuq.
8 Po ay i shpëtoj për emërin’ e ti, që të bëntej të diturë punën’ e ti të fuqishimenë.
9 Edhe qërtoj Den’ e Kuq edhe u tha; edhe u hoqi udhënë ndëpër avyssa, posi ndëpër shkretëtirë;
10 edhe i shpëtoj prej dorësë ati që u kishtej mëri, edhe i çpërbleu prej dorësë arëmikut.
11 Edhe ujëratë mbuluanë arëmiqt’ e atyreve, s’mbeti asnjë prej asish.
12 Atëhere i besuanë fjalësë ati, edhe kënduanë lavdurimn’ e ati.
13 Po shpejt harruanë punët’ e ati, nukë pritnë këshillën’ e ati,
14 po dëshëruanë fort ndë shkretëtirët, edhe gëcitnë Perëndinë ndë vënt të thatë.
15 Edhe ay u dha ç’i kërkuanë, po u dërgoj sëmundëje gjithë shpirtëvet.
16 Po zëmëruanë edhe Mojsinë ndë fushatët, edhe Aaronë shënjtin’ e Zotit.
17 U hap dheu, e përpiu Dhathanë, edhe mbuloj përmbëledhëjen’ e Avironit.
18 Edhe u ndes ziar ndë përmbëledhëjet t’atyreve; flaka doq fajtorëtë.
19 Edhe ndërtuanë viç ndë Horiv, edhe adhuruanë të derdhurënë idhullë,
20 edhe ndërruanë lavdin’ e ti me shëmbëllim kau, që ha bar.
21 Edhe harruanë Perëndinë që i shpëtoj, që bëri punë të mëdha ndë Misirë,
22 punë të maniçime ndë dhe të Hamit, punë të frikçime ndë Det të Kuq.
23 Edhe tha t’i prishtej ata, të mos ndënjëkej Mojsiu i cgjedhur’ i ati përpara ati, kur zu t’i dërrmontej, që të kthentej zëmërimn’ e ati, për të mos prishurë ata.
24 Po nukë zunë për gjë as dhen’ e dëshëruarshim, nuk’ i besuanë fjalësë ati;
25 edhe murmurisinë ndë tendat të tyre, nukë ndigjuanë zën’ e Zotit.
26 Përandaj ngriti dorën’ e ti mbi ata, që t’i rrëzontej ndë shkretëtirët,
27 edhe të rrëzontej farën’ e atyreve ndër kombet, edhe t’i përndantej ndëpër vëndet.
28 Edhe u ngjitnë pas Veellfegorit, edhe hëngrë kurbane të vdekurish,
29 edhe ndezë atë më të punuarat e tyre kaqë, sa u shumua ndër ata plaga.
30 Atëhere ndënjti Fineesi e bëri gjyq, edhe pushoj plaga,
31 edhe iu numërua për drejtëri bres pas brezi për gjithë jetënë.
32 Edhe e zëmëruanë ndër ujërat të kundrë-fjalësë, edhe Mojsiu hoqi keq për ata,
33 se i hidhëruanë shpirtinë kaqë, sa foli pa mënt me buzët e tia.
34 Nukë prishnë ata kombetë, që u pat thënë Zoti,
35 po u përzienë bashkë me kombet, edhe mësuanë punët’ e atyreve,
36 edhe u shërbyenë idhullavet gdhëndura, të cilatë u bënë kurth ndër ata,
37 edhe bënë kurban bijt’ e tyre, edhe bijat e tyre dhemonëvet,
38 edhe derthnë gjak të pa-fajm, gjakn’ e të bijet edhe të bijavet, të cilëtë i bënë kurban mbë të gdhëndurat idhullat e Hanaanit, edhe u ndoh dheu prej gjakrash.
39 Edhe u pëgënë me punët’ e tyre, edhe kurvëruanë me të punuarat e tyre.
40 Përandaj u zëmërua fort Zoti kundrë llauzit ti, edhe i erdhi të ndohëtë nga trashëgimi i ti.
41 Edhe dha ata ndër duart të kombevet, edhe i zotëruanë ata që u kishinë mëri.
42 Edhe i shtrënguanë arëmiqt’ e atyreve, edhe u përgjunjnë ndënë duart të atyreve.
43 Shumë herë i shpëtoj ata, po ata e hidhëruanë me këshillën’ e tyre, andaj u përgjunjnë për pa-udhërit e tyre.
44 Po Zoti pa shtrëngimn’ e atyreve, kur ndigjoi lutëjen’ e atyreve,
45 edhe kujtoj dhiatën’ e ti, edhe u pendua pas të shumëtit përdëllimit ti.
46 Edhe i bëri të gjeninë përdëllim përpara gjithë atyreve që i patnë skllavosurë.
47 Shpëto-na, o Zot Perëndia ynë, edhe mbëlith-na prej kombesh, që të lavdurojmë emrinë tënt të shënjtëruarinë, edhe të mburremi ndë lavdurimt tënt.
48 I bekuarë qoftë Zoti Perëndia i Israillit për gjithë jetën’ e jetësë. Edhe le të thotë gjithë llauzi: Amin, Allilluja.
1 alleluia
Confitemini Domino quoniam bonus
quoniam in saeculum misericordia eius
2 dicant qui redempti sunt a Domino quos redemit de manu inimici
de regionibus congregavit eos
3 a solis ortu et occasu et ab aquilone et mari
4 erraverunt in solitudine in inaquoso
viam civitatis habitaculi non invenerunt
5 esurientes et sitientes anima eorum in ipsis defecit
6 et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur
et de necessitatibus eorum eripuit eos
7 et deduxit eos in viam rectam ut irent in civitatem habitationis
8 confiteantur Domino misericordiae eius
et mirabilia eius filiis hominum
9 quia satiavit animam inanem et animam esurientem satiavit bonis
10 sedentes in tenebris et umbra mortis vinctos in mendicitate et ferro
11 quia exacerbaverunt eloquia Dei et consilium Altissimi inritaverunt
12 et humiliatum est in laboribus cor eorum
infirmati sunt nec fuit qui adiuvaret
13 et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur
et de necessitatibus eorum liberavit eos
14 et eduxit eos de tenebris et umbra mortis et vincula eorum disrupit
15 confiteantur Domino misericordiae eius
et mirabilia eius filiis hominum
16 quia contrivit portas aereas et vectes ferreos confregit
17 suscepit eos de via iniquitatis eorum
propter iniustitias enim suas humiliati sunt
18 omnem escam abominata est anima eorum
et adpropinquaverunt usque ad portas mortis
19 et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur
et de necessitatibus eorum liberavit eos
20 misit verbum suum et sanavit eos
et eripuit eos de interitionibus eorum
21 confiteantur Domino misericordiae eius
et mirabilia eius filiis hominum
22 et sacrificent sacrificium laudis
et adnuntient opera eius in exultatione
23 qui descendunt mare in navibus
facientes operationem in aquis multis
24 ipsi viderunt opera Domini et mirabilia eius in profundo
25 dixit et stetit spiritus procellae et exaltati sunt fluctus eius
26 ascendunt usque ad caelos et descendunt usque ad abyssos
anima eorum in malis tabescebat
27 turbati sunt et moti sunt sicut ebrius
et omnis sapientia eorum devorata est
28 et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur
et de necessitatibus eorum eduxit eos
29 et statuit procellam ÷eius: in auram et siluerunt fluctus eius
30 et laetati sunt quia siluerunt
et deduxit eos in portum voluntatis eorum
31 confiteantur Domino misericordiae eius
et mirabilia eius filiis hominum
32 exaltent eum in ecclesia plebis
et in cathedra seniorum laudent eum
33 posuit flumina in desertum et exitus aquarum in sitim
34 terram fructiferam in salsuginem a malitia inhabitantium in ea
35 posuit desertum in stagna aquarum
et terram sine aqua in exitus aquarum
36 et conlocavit illic esurientes
et constituerunt civitatem habitationis
37 et seminaverunt agros et plantaverunt vineas
et fecerunt fructum nativitatis
38 et benedixit eis et multiplicati sunt nimis
et iumenta eorum non minoravit
39 et pauci facti sunt et vexati sunt a tribulatione malorum et dolore
40 effusa est contemptio super principes
et errare fecit eos in invio et non in via
41 et adiuvit pauperem de inopia
et posuit sicut oves familias
42 videbunt recti et laetabuntur
et omnis iniquitas oppilabit os suum
43 quis sapiens et custodiet haec
et intellegent misericordias Domini