Psallmë për Sollomonë.
1 O Perëndi, ep-i gjyqnë tënt mbëretit, edhe drejtërinë tënde të birit mbëretit,
2 për të gjykuarë llausnë tënt me drejtëri, edhe dorë-hollët’ e tu me gjyq.
3 Maletë kanë për të prurë paqtim llauzit, edhe kodratë drejtëri.
4 Do të gjykonjë dorë-hollët’ e llauzit, edhe do të shpëtonjë të bijt’ e të nevojëshimet, edhe do të dërrmonjë shtrëngimtarinë.
5 Do të të kenë frikënë breza pas brezash, gjer sa të jetë dielli edhe hëna,
6 Do të cbresë posi shi mbi bar të korrë, edhe posi pikatë që pikojënë mbi dhet.
7 I drejti do të lulëzonjë ndë ditt t’ati, edhe (do të jetë) shumë paqtim, gjer sa të mos jetë më hënë.
8 Edhe do të zotëronjë që nga deti gjer ndë det, edhe që nga lumenjtë gjer ndë anët’ të dheut.
9 Ata që rrinë ndë shkretëtira kanë për të rënë ndë gjunjë përpara ati, edhe arëmiqt’ e ati kanë për të lëpirë dhe.
10 Mbëretrit’ e Tharsisë, edhe të ujëdheset do të bienë dhurëtia, mbëretrit’ e Aravisë edhe të Shabasë do të bienë dhurëtia.
11 Edhe gjithë mbëretrit’ e dheut do të adhuronjënë atë, gjithë kombetë do të shërbenjënë ati.
12 Se do të shpëtonjë dorë-hollinë, kur klëthet, edhe të nevojëshimin, edhe atë që s’ka kush t’i ndihnjë.
13 Do të kursenjë dorë-hollinë edhe të nevojëshiminë, edhe do të shpëtonjë shpirtet’ e të nevojëshimet.
14 Do të çpërblenjë shpirtet’ e atyreve nga gënjeshtra e nga pa-udhëria, edhe gjaku i atyreve do të jetë shumë i ndershim ndë syt t’ati.
15 Edhe do të rronjë, edhe do t’i epetë prej arit Aravisë, edhe do të falenë për atë kurdo, gjithë ditënë do t’e bekonjënë.
16 Ndë qoftë një dorëzë gruri ndë dhet mbi majat e malevet, pem’ e ati do të tundetë përmbi Livanë, edhe (ata) nga qyteti do të lulëzonjënë posi bar’ i dheut.
17 Emër’ i ati do të jetë i bekuarë gjithë jetënë, emëri i ati do të mbesë gjer sa të jetë dielli, gjithë farat’ e dheut do të bekonjënë ndë ay, gjithë kombetë do t’e lumëronjënë.
18 Qoft’ i bekuarë Zoti Perëndia, Perëndia i Israillit, i cili vetëmë bën punëra të maniçime.
19 Edhe qoftë bekuarë i lavduruari emër’ i ati ndë jetë të jetësë, edhe u mbushtë gjithë dheu me lavdin’ e ati. U bëftë, u bëftë!
20 U mbaruanë lavdurimet’ e Dhavidhit të birit Jessiut.
1 Ψαλμὸς τῷ Ασαφ.
Ὡς ἀγαθὸς τῷ Ισραηλ ὁ θεός,
τοῖς εὐθέσι τῇ καρδίᾳ.
2 ἐμοῦ δὲ παρὰ μικρὸν ἐσαλεύθησαν οἱ πόδες,
παρ᾽ ὀλίγον ἐξεχύθη τὰ διαβήματά μου.
3 ὅτι ἐζήλωσα ἐπὶ τοῖς ἀνόμοις
εἰρήνην ἁμαρτωλῶν θεωρῶν,
4 ὅτι οὐκ ἔστιν ἀνάνευσις τῷ θανάτῳ αὐτῶν
καὶ στερέωμα ἐν τῇ μάστιγι αὐτῶν·
5 ἐν κόποις ἀνθρώπων οὐκ εἰσὶν
καὶ μετὰ ἀνθρώπων οὐ μαστιγωθήσονται.
6 διὰ τοῦτο ἐκράτησεν αὐτοὺς ἡ ὑπερηφανία,
περιεβάλοντο ἀδικίαν καὶ ἀσέβειαν αὐτῶν.
7 ἐξελεύσεται ὡς ἐκ στέατος ἡ ἀδικία αὐτῶν
διήλθοσαν εἰς διάθεσιν καρδίας·
8 διενοήθησαν καὶ ἐλάλησαν ἐν πονηρίᾳ,
ἀδικίαν εἰς τὸ ὕψος ἐλάλησαν·
9 ἔθεντο εἰς οὐρανὸν τὸ στόμα αὐτῶν,
καὶ ἡ γλῶσσα αὐτῶν διῆλθεν ἐπὶ τῆς γῆς.
10 διὰ τοῦτο ἐπιστρέψει ὁ λαός μου ἐνταῦθα,
καὶ ἡμέραι πλήρεις εὑρεθήσονται αὐτοῖς.
11 καὶ εἶπαν Πῶς ἔγνω ὁ θεός,
καὶ εἰ ἔστιν γνῶσις ἐν τῷ ὑψίστῳ;
12 ἰδοὺ οὗτοι ἁμαρτωλοὶ καὶ εὐθηνοῦνται·
εἰς τὸν αἰῶνα κατέσχον πλούτου.
13 καὶ εἶπα Ἄρα ματαίως ἐδικαίωσα τὴν καρδίαν μου
καὶ ἐνιψάμην ἐν ἀθῴοις τὰς χεῖράς μου·
14 καὶ ἐγενόμην μεμαστιγωμένος ὅλην τὴν ἡμέραν,
καὶ ὁ ἔλεγχός μου εἰς τὰς πρωίας.
15 εἰ ἔλεγον Διηγήσομαι οὕτως,
ἰδοὺ τῇ γενεᾷ τῶν υἱῶν σου ἠσυνθέτηκα.
16 καὶ ὑπέλαβον τοῦ γνῶναι τοῦτο·
κόπος ἐστὶν ἐναντίον μου,
17 ἕως εἰσέλθω εἰς τὸ ἁγιαστήριον τοῦ θεοῦ καὶ
συνῶ εἰς τὰ ἔσχατα αὐτῶν.
18 πλὴν διὰ τὰς δολιότητας ἔθου αὐτοῖς,
κατέβαλες αὐτοὺς ἐν τῷ ἐπαρθῆναι.
19 πῶς ἐγένοντο εἰς ἐρήμωσιν ἐξάπινα·
ἐξέλιπον, ἀπώλοντο διὰ τὴν ἀνομίαν αὐτῶν.
20 ὡσεὶ ἐνύπνιον ἐξεγειρομένου,
κύριε, ἐν τῇ πόλει σου τὴν εἰκόνα αὐτῶν ἐξουδενώσεις.
21 ὅτι ἐξεκαύθη ἡ καρδία μου,
καὶ οἱ νεφροί μου ἠλλοιώθησαν,
22 καὶ ἐγὼ ἐξουδενωμένος καὶ οὐκ ἔγνων,
κτηνώδης ἐγενόμην παρὰ σοί.
23 καὶ ἐγὼ διὰ παντὸς μετὰ σοῦ,
ἐκράτησας τῆς χειρὸς τῆς δεξιᾶς μου,
24 ἐν τῇ βουλῇ σου ὡδήγησάς με
καὶ μετὰ δόξης προσελάβου με.
25 τί γάρ μοι ὑπάρχει ἐν τῷ οὐρανῷ,
καὶ παρὰ σοῦ τί ἠθέλησα ἐπὶ τῆς γῆς;
26 ἐξέλιπεν ἡ καρδία μου καὶ ἡ σάρξ μου,
ὁ θεὸς τῆς καρδίας μου καὶ ἡ μερίς μου ὁ θεὸς εἰς τὸν αἰῶνα.
27 ὅτι ἰδοὺ οἱ μακρύνοντες ἑαυτοὺς ἀπὸ σοῦ ἀπολοῦνται,
ἐξωλέθρευσας πάντα τὸν πορνεύοντα ἀπὸ σοῦ.
28 ἐμοὶ δὲ τὸ προσκολλᾶσθαι τῷ θεῷ ἀγαθόν ἐστιν,
τίθεσθαι ἐν τῷ κυρίῳ τὴν ἐλπίδα μου
τοῦ ἐξαγγεῖλαι πάσας τὰς αἰνέσεις σου
ἐν ταῖς πύλαις τῆς θυγατρὸς Σιων.