Kënk’ e shkallëvet Dhavidhit.
1 Të mos ish Zoti bashkë me ne, le të thotë tani Israilli;
2 të mos ish Zoti bashkë me ne, kur u ngritnë njierës përmbi ne,
3 do të na kishnë përpirë të gjallë atëhere, kur digjej zëmërim’ i atyre kundrë nesh.
4 Atëherë ujëratë do të na kishnë mbyturë, përroi do të kish shkuarë përsiprë shpirtit t’ynë.
5 Atëhere ujëratë që qenë fryturë, do të kishnë shkuarë përsiprë shpirtit t’ynë.
6 I bekuarë qoftë Zoti, që nukë na dha si gjah ndër dhëmbët të atyreve.
7 Shpirti ynë shpëtoi posi zok prej lagut gjahtorëvet, lagu u këput, e na shpëtuam.
8 Ndihma jonë është mbë emërit të Zotit, që bëri qiell’ edhe dhenë.
1 Ὠιδὴ τῶν ἀναβαθμῶν.
Οἱ πεποιθότες ἐπὶ κύριον ὡς ὄρος Σιων·
οὐ σαλευθήσεται εἰς τὸν αἰῶνα ὁ κατοικῶν Ιερουσαλημ.
2 ὄρη κύκλῳ αὐτῆς,
καὶ κύριος κύκλῳ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ
ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος.
3 ὅτι οὐκ ἀφήσει τὴν ῥάβδον τῶν ἁμαρτωλῶν
ἐπὶ τὸν κλῆρον τῶν δικαίων,
ὅπως ἂν μὴ ἐκτείνωσιν οἱ δίκαιοι
ἐν ἀνομίᾳ χεῖρας αὐτῶν.
4 ἀγάθυνον, κύριε, τοῖς ἀγαθοῖς
καὶ τοῖς εὐθέσι τῇ καρδίᾳ·
5 τοὺς δὲ ἐκκλίνοντας εἰς τὰς στραγγαλιὰς
ἀπάξει κύριος μετὰ τῶν ἐργαζομένων τὴν ἀνομίαν.
εἰρήνη ἐπὶ τὸν Ισραηλ.