Kënk’ e shkallëvet.
1 Ngre syt’ e mi ndë malet, nga do të vinjë ndihma ime.
2 Ndihma ime (vien) prej Zotit, që bëri qielln’ edhe dhenë.
3 Nukë do të lërë të tundetë këmba jote, as nukë do të dremitnjë ay që të ruan.
4 Na ndek nukë do të dremitnjë, as nukë do të flerë ay që ruan Israillë.
5 Zoti është ruajtësi yt, Zoti është mbulesa jote mbë dorët tënde të diathtënë.
6 Ditënë dielli nukë do të diegë, as hëna natënë.
7 Zoti do të të ruanjë prej ç’do të keqeje, ay do të të ruanjë shpirtinë tënt.
8 Zoti do të ruanjë të dalëtë tënt e të ryrët tënt, që tani e gjithë jetënë.
1 Ὠιδὴ τῶν ἀναβαθμῶν.
Εὐφράνθην ἐπὶ τοῖς εἰρηκόσιν μοι
Εἰς οἶκον κυρίου πορευσόμεθα.
2 ἑστῶτες ἦσαν οἱ πόδες ἡμῶν
ἐν ταῖς αὐλαῖς σου, Ιερουσαλημ.
3 Ιερουσαλημ οἰκοδομουμένη ὡς πόλις
ἧς ἡ μετοχὴ αὐτῆς ἐπὶ τὸ αὐτό.
4 ἐκεῖ γὰρ ἀνέβησαν αἱ φυλαί,
φυλαὶ κυρίου μαρτύριον τῷ Ισραηλ
τοῦ ἐξομολογήσασθαι τῷ ὀνόματι κυρίου·
5 ὅτι ἐκεῖ ἐκάθισαν θρόνοι εἰς κρίσιν,
θρόνοι ἐπὶ οἶκον Δαυιδ.
6 ἐρωτήσατε δὴ τὰ εἰς εἰρήνην τὴν Ιερουσαλημ,
καὶ εὐθηνία τοῖς ἀγαπῶσίν σε·
7 γενέσθω δὴ εἰρήνη ἐν τῇ δυνάμει σου
καὶ εὐθηνία ἐν ταῖς πυργοβάρεσίν σου.
8 ἕνεκα τῶν ἀδελφῶν μου καὶ τῶν πλησίον μου
ἐλάλουν δὴ εἰρήνην περὶ σοῦ·
9 ἕνεκα τοῦ οἴκου κυρίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν
ἐξεζήτησα ἀγαθά σοι.