Mbë të parinë kënkëtuar, mbi Neginoth, mbi Sheminith. Psallm’ e Dhavidhit.
1 Zot, mos më qërto ndë zëmërimt tënt, as mos më mundo ndë mërit tënde.
2 Përdëlle-më, o Zot, sepse jam i pafuqiçim; shëro-më, o Zot, se u tuntnë eshtërat’ e mia.
3 Edhe shpirti im u tunt fort, po ti, o Zot, gjer kur?
4 Kthehu, o Zot, ruaj shpirtinë t’im, shpëto-më për përdëllimt tënt.
5 Se s’ka kush të të kujtonjë ndë vdekëjet, edhe ndë varr kush do të të lavduronjë?
6 U lodha ndë psherëtimënë t’ime, gjithë natënë lanj shtratnë t’im, lak shtresënë t’ime me lott e mi.
7 Syri em u fyshk prej hidhërimit, u plak për punë të gjithë arëmiqet mi.
8 Largohuni prej meje, gjithë ju që punoni pa udhë, se Zoti ndigjoi zën’ e të qarit t’im.
9 Zoti ndigjoi të luturitë t’im, Zoti priti të faluritë t’im.
10 U turpërofshinë e u tunçinë fort gjith’ arëmiqt’ e mi, u kthefshinë prapazi e u turpërofshinë së shpejti.
1 Εἰς τὸ τέλος, ἐν ὕμνοις, ὑπὲρ τῆς ὀγδόης· ψαλμὸς τῷ Δαυιδ.
2 Κύριε, μὴ τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃς με
μηδὲ τῇ ὀργῇ σου παιδεύσῃς με.
3 ἐλέησόν με, κύριε, ὅτι ἀσθενής εἰμι·
ἴασαί με, κύριε, ὅτι ἐταράχθη τὰ ὀστᾶ μου,
4 καὶ ἡ ψυχή μου ἐταράχθη σφόδρα·
καὶ σύ, κύριε, ἕως πότε;
5 ἐπίστρεψον, κύριε, ῥῦσαι τὴν ψυχήν μου,
σῶσόν με ἕνεκεν τοῦ ἐλέους σου.
6 ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν τῷ θανάτῳ ὁ μνημονεύων σου·
ἐν δὲ τῷ ᾅδῃ τίς ἐξομολογήσεταί σοι;
7 ἐκοπίασα ἐν τῷ στεναγμῷ μου,
λούσω καθ᾽ ἑκάστην νύκτα τὴν κλίνην μου,
ἐν δάκρυσίν μου τὴν στρωμνήν μου βρέξω.
8 ἐταράχθη ἀπὸ θυμοῦ ὁ ὀφθαλμός μου,
ἐπαλαιώθην ἐν πᾶσιν τοῖς ἐχθροῖς μου.
9 ἀπόστητε ἀπ᾽ ἐμοῦ, πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν,
ὅτι εἰσήκουσεν κύριος τῆς φωνῆς τοῦ κλαυθμοῦ μου·
10 εἰσήκουσεν κύριος τῆς δεήσεώς μου,
κύριος τὴν προσευχήν μου προσεδέξατο.
11 αἰσχυνθείησαν καὶ ταραχθείησαν σφόδρα πάντες οἱ ἐχθροί μου,
ἀποστραφείησαν καὶ καταισχυνθείησαν σφόδρα διὰ τάχους.