Mbë të parinë kënkëtuar, mbi Shoshannim, për të bijt’ e Koreut, Mashhill: kënkë për të dashurinë.
1 Zëmra ime buron fjalë të mirë, un’ i them mbëretit: punët’ e mia, gjuha ime është pëndë shkronjësi që shkruan hollë.
2 Ti je më i bukurë se të bijt’ e njierëzet, u derth gas ndë buzët tënde, përandaj të bekoi Perëndia për gjithë jetënë.
3 Ngjish shpatënë tënde përmbi kofshët, o i fortë, ndë lavdurit tënde, e ndë madhërit tënde.
4 Edhe shko mbarë ndë madhërit tënde, edhe mbëretëro ndë të vërtetë, e ndë butësi, e ndë drejtëri, edhe e diathta jote do të të dëftenjë punë të maniçime.
5 Shigjetat’ e tua janë të prehëta, llauze do të bienë ndënë ty, (edhe ato shigjeta do të futenë) ndë zëmrë t’arëmiqet mbëretit.
6 Froni yt, o Perëndi, është ndë jetët të jetësë, shkop drejtërie është shkopi mbëretërisë s’ate.
7 Deshe drejtërinë, edhe more mëri shtrëmbërinë, përandaj të leu Perëndia, Perëndia yt, me vaj gëzimi më tepërë se pjesëtarët’ e tu.
8 Gjithë të veshurat’ e tua (bien erë) smyrne edh alloje edhe kassie, (kur del) nga pallatet e elefantra, andej ku të gëzuanë.
9 Bija mbëretrish ishinë ndër të nderçurat e tua, mbëretëresha qëndroi së diathtash tua veshurë me petkë prej ar ofiri.
10 Ndigjo, o bijë, edhe shih, edhe ul veshnë tënt, edhe harro llausnë tënt, edhe shtëpin’ e tyt-et;
11 edhe mbëreti ka për të dëshëruarë bukurinë tënde, se ay ësht’ yt-zot: edhe adhuro atë.
12 Edhe e bij’ e Tyrësë (do të dalë përpara) me dhurata, të pasurit’ e llauzit do t’i lutenë faqesë s’ate.
13 Gjithë lavdia e së bijësë mbëretit është së brendëshëmi, petk’ e asaj ësht’ e endurë me ar.
14 Do të biretë te mbëreti veshurë me petkë të qëndisurë; vërgjëreshatë shoqet’ e asaj, pas asaj, do të birenë te ti.
15 Do të birenë me gëzim e me ngazëllim, do të hynjënë ndë shtëpi të mbëretit.
16 Ndë vënt të atrëvet tu do të jenë bijt’ e tu, do t’i vësh urdhëratës mbi gjithë dhenë.
17 Do të kujtonj emrinë tënt ndë gjithë brezat, përandaj do të të lavduronjënë llauzetë ndë jetët të jetësë.
1 Εἰς τὸ τέλος· ὑπὲρ τῶν υἱῶν Κορε, ὑπὲρ τῶν κρυφίων ψαλμός.
2 Ὁ θεὸς ἡμῶν καταφυγὴ καὶ δύναμις,
βοηθὸς ἐν θλίψεσιν ταῖς εὑρούσαις ἡμᾶς σφόδρα.
3 διὰ τοῦτο οὐ φοβηθησόμεθα ἐν τῷ ταράσσεσθαι τὴν γῆν
καὶ μετατίθεσθαι ὄρη ἐν καρδίαις θαλασσῶν.
4 ἤχησαν καὶ ἐταράχθησαν τὰ ὕδατα αὐτῶν,
ἐταράχθησαν τὰ ὄρη ἐν τῇ κραταιότητι αὐτοῦ.
διάψαλμα.
5 τοῦ ποταμοῦ τὰ ὁρμήματα εὐφραίνουσιν τὴν πόλιν τοῦ θεοῦ·
ἡγίασεν τὸ σκήνωμα αὐτοῦ ὁ ὕψιστος.
6 ὁ θεὸς ἐν μέσῳ αὐτῆς, οὐ σαλευθήσεται·
βοηθήσει αὐτῇ ὁ θεὸς τὸ πρὸς πρωί.
7 ἐταράχθησαν ἔθνη, ἔκλιναν βασιλεῖαι·
ἔδωκεν φωνὴν αὐτοῦ, ἐσαλεύθη ἡ γῆ.
8 κύριος τῶν δυνάμεων μεθ᾽ ἡμῶν,
ἀντιλήμπτωρ ἡμῶν ὁ θεὸς Ιακωβ.
διάψαλμα.
9 δεῦτε ἴδετε τὰ ἔργα κυρίου,
ἃ ἔθετο τέρατα ἐπὶ τῆς γῆς.
10 ἀνταναιρῶν πολέμους μέχρι τῶν περάτων τῆς γῆς
τόξον συντρίψει καὶ συγκλάσει ὅπλον
καὶ θυρεοὺς κατακαύσει ἐν πυρί.
11 σχολάσατε καὶ γνῶτε ὅτι ἐγώ εἰμι ὁ θεός·
ὑψωθήσομαι ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ὑψωθήσομαι ἐν τῇ γῇ.
12 κύριος τῶν δυνάμεων μεθ᾽ ἡμῶν,
ἀντιλήμπτωρ ἡμῶν ὁ θεὸς Ιακωβ.