1 Allilluja. Do të lavduronj Zonë me gjithë zëmërë, ndë këshillë të drejtëvet, edhe ndë mbëledhëje.
2 Punët’ e Zotit janë të mëdha, të kërkuara prej gjithë atyreve që e pëlqenjënë.
3 Pun’ e ati është lavdurim e madhëri, edhe drejtëri e ati mbetetë ndë jetë të jetësë.
4 Pruri ndër mënt punët’ e tia të maniçimetë; Zoti është përdëllyes edhe i dhëmpshurë;
5 u dha ushqim atyreve që i kanë frikënë; do të mbanjë mënt përherë dhiatën’ e ti.
6 I dëfteu llauzit ti fuqin’ e punëvet tia, për të dhënë ndër ata trashëgim kombesh.
7 Punët’ e duaret ati janë drejtëri e gjyq; gjithë porosit’ e ati janë të vërteta,
8 të forcuara ndë jetët të jetësë; janë bërë me vërtetëri e me drejtëri.
9 Dërgoj çpërblim ndë llaust të ti; urdhëroi dhiatën’ e ti për gjithë jetënë; emër’ i ati ësht’ i shënjtëruarë e i frikçim.
10 Kryet’ e diturisë është frik’ e zotit; gjithë ata që punonjënë ato kanë mënt të mira, lavdurim’ i ati mbetetë ndë jetët të jetësë.
1 Αλληλουια.
Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν κύριον,
ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα·
2 δυνατὸν ἐν τῇ γῇ ἔσται τὸ σπέρμα αὐτοῦ,
γενεὰ εὐθείων εὐλογηθήσεται·
3 δόξα καὶ πλοῦτος ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ,
καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.
4 ἐξανέτειλεν ἐν σκότει φῶς τοῖς εὐθέσιν
ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων καὶ δίκαιος.
5 χρηστὸς ἀνὴρ ὁ οἰκτίρων καὶ κιχρῶν,
οἰκονομήσει τοὺς λόγους αὐτοῦ ἐν κρίσει·
6 ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα οὐ σαλευθήσεται,
εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος.
7 ἀπὸ ἀκοῆς πονηρᾶς οὐ φοβηθήσεται·
ἑτοίμη ἡ καρδία αὐτοῦ ἐλπίζειν ἐπὶ κύριον.
8 ἐστήρικται ἡ καρδία αὐτοῦ, οὐ μὴ φοβηθῇ,
ἕως οὗ ἐπίδῃ ἐπὶ τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ
9 ἐσκόρπισεν, ἔδωκεν τοῖς πένησιν·
ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος,
τὸ κέρας αὐτοῦ ὑψωθήσεται ἐν δόξῃ.
10 ἁμαρτωλὸς ὄψεται καὶ ὀργισθήσεται,
τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ βρύξει καὶ τακήσεται·
ἐπιθυμία ἁμαρτωλῶν ἀπολεῖται.