Mbë të parinë kënkëtuar. Psallmë për të bijt e Koreut.
1 Të pëlqeu o Zot, dheu yt, ktheve Jakovë prej skllavërisë.
2 I fale pa-udhëritë llauzit tënt, mbulove gjithë fajet’ e atyreve. Sellah.
3 Pushove gjithë zëmërimnë tënt, u ktheve prej mërisë zëmërimit tënt.
4 Kthe-na, o Perëndia i shpëtimit t’ynë, edhe kthe zëmërimnë tënt prej nesh.
5 Mos do të jesh kurdo zëmëruarë mbë ne, a po do të shtrinjç zëmërimnë tënt bres pas brezi?
6 Nukë do të kthenesh të na apsh jetë, që të gëzonetë llauzi yt për ty?
7 Dëfte-na, o Zot, përdëllimnë tënt, edhe ep-na shpëtimnë tënt.
8 Do të ndigjonj ç’do të më flasë Zoti Perëndia, se do të flasë paqtim ndë llaust të ti, edhe ndë të drejtët e ti, edhe le të mos kthenenë ndë marrëzi.
9 Po ngjat atyreve që kanë frikënë ati është shpëtim’ i ati, që të rrijë lavdi ndë dhet t’ënë.
10 Përdëllim edhe e vërtetë u poqnë bashkë, drejtëria e paqtimi u bënë miq.
11 E vërteta do të lenjë nga dheu, edhe drejtëria do të kërrusetë nga qielli.
12 Sepse Zoti do të apë të mirënë, edhe dheu ynë do të apë pemën’ e ti.
13 Drejtëria do të ecënjë përpara ati, edhe do të vërë mbë udhë çapet’ e ti.
Mbë të parinë kankatuer. Psallmë për të bijt e Koreut.
1 Të pëlqeu dheu yt, o Zot, këtheve Iakobinë prei robënisë.
2 I fale paudhënitë popullit t’yt, mbulove gjithë fajet’ e atyneve. Selah.
3 Pushove gjithë zemëriminë tand, u këtheve prei mënisë zemërimit t’yt.
4 Këthe-na, o Perëndia i shpëtimit t’ynë, edhe këthe zemëriminë tand prei nesh.
5 Mos ke me qenunë kur-do zemëruem mbë ne? Apor ke me shtrimë zemëriminë tand bres mbas brezi?
6 Nukë do të këthehesh me na dhanë jetë, qi të gëzohetë populli yt për tyi?
7 Difto-na përdëlliminë tand, o Zot, edhe ep-na shpëtiminë tand.
8 Kam me ndigjuem qish ka me më folunë Zoti Perëndi, se ka me folunë paqtim te populli i vet, edhe te të dreitët’ e vet, edhe le të mos këthehenë ndë marri.
9 Por ngjat atyneve qi kanë frikë ate ashtë shpëtimi i ati, qi të rrijë lavdi ndë dhet t’anë.
10 Përdëllimi edhe e vërteta hasnë bashkë, dreitënia e paqtimi u banë miq.
11 E vërteta ka me lemë prei dheut, edhe dreitënia ka me u kurrusunë prei qiellit.
12 Sepse Zoti ka me dhanë të mirënë, edhe dheu ynë ka me dhanë pemën’ e vet,
13 dreitënia ka me ecunë përpara ati, edhe ka me vumë mb’udhë hapat’ e veta.