Psallm’ e Asafit.
1 Perëndia rri ndë përmbëledhëjet të perëndivet, do të gjykonjë ndë mes të perëndivet.
2 Gjer kur do të gjykoni pa udhë, edhe do t’u mbani anënë fajtorëvet? Sellah.
3 Gjykoni të varfërinë edhe dorë-hollinë; bënjani me udhë të përgjynjurit edhe të nevojëshimit.
4 Dëlirni të nevojëshiminë edhe dorë-hollinë, shpëtoni atë prej dorësë fajtorit.
5 Nukë marrënë vesh, as kupëtonjënë; ecënjënë nd’errëcirë; gjithë themelet’ e dheut u lëkuntnë.
6 Unë thashë: Perëndirra ini ju, edhe të gjithë bijt’ e të Lartit,
7 po ju vdisni posi njierës, edhe bijni posi një nga urdhëratësitë.
8 Ngreu, o Perëndi, e gjyko dhenë, se ti ke për të trashëguarë gjithë kombetë.
Psallm’ e Asafit.
1 Perëndia rri ndë përmbëledhiet të fortit, ka me gjykuem ndërmiet perëndivet.
2 Deri kurë keni me gjykuem pa udhë, edhe keni me u mbaitun’ anënë të pabesëvet? Selah.
3 Gjykoni të vobegun’ edhe të vorfëninë, bani-a me udhë të përvumit edhe të vobegut.
4 Lironi të nevojëshimin’ edhe të vobegunë, shpëtoni ate prei dorësë të keqit.
5 Nukë marrinë vesht, as kupëtojënë, ecinë nd’errësinë, gjithë themelet’ e dheut u lëkuntnë.
6 Unë thashë: Ju jeni perëndina, edhe të gjithë bijt’ e të Naltit,
7 por ju vdisni porsi njerës, edhe bijni porsi nji prei urdhënarësh;
8 ngreu, o Perëndi, e gjyko dhenë, se ti ke me trashiguem gjithë kombetë.