Mbë të parinë kënkëtuar, mbi All-tashith. Psallmë kënke e Asafit.
1 Të lavdurojmë, o Perëndi, të lavdurojmë, sepse emëri yt është afërë; tregonjënë punët’ e tua të maniçimetë.
2 Kur të kem kohë, unë do të gjykonj drejtë.
3 U tret dheu, edhe gjithë ata që rrinë nd’atë; unë forcova shtyllat’ e ati. Sellah.
4 U thashë të pa-udhëvet: Mos punoni pa udhë, edhe fajtorëvet:
5 Mos lartoni bri, mos lartoni lart brinë tuaj, (edhe mos) flitni me qafë të ashpërë.
6 Se as nga len dielli, as nga perëndon, as nga shkretëtira (vien) të lartuarëtë,
7 po Perëndia është gjykatës: këtë ul, e atë ngre.
8 Se ndë dorë të Zotit është qeft plot të shtyri verë të pa-përzierë, edhe do të derthnjë prej këti, po gjithë fajtorët’ e dheut do të shtrythnjënë të viellët’ e ati, edhe do të pinë.
9 Po unë do të dëftenj përherë, do t’i psall Perëndisë Jakovit.
10 Edhe do të thyenj gjithë brirët’ e fajtorëvet, edhe brirët’ e të drejtëvet do të lartonenë.
Mbë të parinë kankatuer, mbi Al-tashheth. Psallmë kanke e Asafit.
1 Të lavduroim’, o Perëndi,të lavduroimë, sepse emëni yt asht’ afërë, tregohenë mërekullit’ e tua.
2 Kur të kem kohë, unë kam me gjykuem dreitë.
3 U tret dheu, edhe gjithë vendësit’ e ati, unë forcova shtyllat’ e ati. Selah.
4 U thashë të marrëvet: Mos bahi të marrë; edhe të pa-besëvet:
5 Mos naltoni bri, mos naltoni nalt brininë tuei, mos flitni me qafë të ashpërë.
6 Se as prei të lemit, as prei të perënduemit, as prei shkretisë, vien të naltuemitë,
7 por Perëndia ashtë Gjyqtar: këte ul, e ate ngre.
8 Se ndë dorë të Zotit ashtë potir plot me të qitunë venë të papërzieme, edhe ka me derdhunë prei këti, por gjithë të pabesët’ e dheut kanë me shtrydhunë të vielat e ati, edhe kanë me pimë.
9 Por unë kam me diftuem përherë, kam me i psallunë Perëndisë Iakobit.
10 Edhe kam me thyem gjithë brinat’ e të pa-besëvet,por brinat’ e të dreitëvet kanë me u naltuem.