Miktam i Dhavidhit.
1 Ruaj-më, o Zot, se mbë ty shpëreva.
2 I thashë Zotit: Ti je Zoti im, se s’ke nevolë për të mirat e mia.
3 Gjithë dashuria ime është mbë shënjtorët që janë ndë dhet, edhe mbë të cgjedhurit.
4 Do të shumonenë të dhëmburat’ e atyreve që venë pas të tierësh (perëndira), unë s’do të bie kurbanet’ e atyreve të cpërkaturë prej gjakrash, as s’ do të zë n’goje emërat’ e atyreve.
5 Zoti është pies’ e trashëgimit tim, edhe e qeftit t’im, ti je që më vë ndë këmbë trashëgimnë tim.
6 Shkurtatë më ranë ndë (vënde) fort të mirë, sepse trashëgimi em është fort i mirë.
7 Do të bekonj Zonë, që më urtësoi, po edhe natënë më mësuanë veshnjet’ e mia.
8 Keshe ndër sy Zonë për herë, se është prej së diathtash mia, që të mos tundem.
9 Përandaj u gëzua zëmra ime, edhe u ngazëllua gjuha ime, po edhe mishi im do të prehetë mbë shpëresë.
10 Se nukë do të lësh shpirtinë t’im ndë varr, as nukë do të lësh të drejtinë tënt të shohë prishëje.
11 Më dëfteve udhën’ e jetësë, do të më nginjç me gëzim të faqesë sate; gas është kurdo ndë të diathtët tënde.
Miktam i Davidit.
1 Ruei-më, o Perënni, se shpëreva mbë tyi.
2 Ti, o shpirti em, i the Zotit: Ti je Zoti em, se s’ke nevojë për të mirat e mia.
3 Gjithë dashunia eme ashtë mbë shenjtënit qi janë ndë dhet, edhe mbë të sgjedhunit.
4 Kanë me u shumuem të dhimtunat’ e atyneve qi venë mbas të tierësh perëndinave, unë s’kam me prumë kurbanet’ e atyneve të stërpikuna prei gjaknash, as kam me zanë n’gojë emënat’ e atyneve.
5 Zoti ashtë piesa e anës’ eme, edhe e potirit t’em, ti ruen shortënë t’eme.
6 Shkurtatë më ranë në vende fort të mirë, sepse trashigimi em ashtë fort i mirë.
7 Kam me bekuem Zotinë, qi më këshilloi, por edhe ndë kohë të natësë më mësojënë veshnjet’ e mia.
8 Kishiem ndër sy Zotinë përherë, se ashtë prei së diathtash mia, qi të mos tundem.
9 Përandai u gëzue zemëra eme, edhe u gazmue gjuha eme, por edhe mishi em ka me u praitunë mbë shpëresë.
10 Se s’ke me lanë shpirtinë t’em ndë vorr, as s’ke me lanë të dreitinë tand të shofi prishëje.
11 Më diftove udhën’ e jetësë, faqeja jote ashtë plot me gëzim: gazmend ashtë kurdo ndë të diathtët tande.