1 Lavduroni Zotnë, edhe thërritni mbë emërit të ati; dëfteni kombevet punët’ e ati.
2 Këndoni ati, edhe psallni ati, tregoni gjithë punët e ati të maniçimetë.
3 Mburruni mbë emërin’ e ati të shënjtëruarinë; u gëzoftë zëmëra e atyreve që kërkonjënë Zotnë.
4 Kërkoni Zotnë, edhe fuqin’ e ati; kërkoni faqen’ e ati përherë.
5 Kujtoni punët’ e ati të maniçimetë, që bëri, shënjet’ e ati të frikçimetë, edhe gjyqet’ e gojësë ati.
6 O far’ e Avraamit, shërbëtorit ati, o bijt’ e Jakovit, të cgjedhurit’ e ati.
7 Ay është Zoti Perëndia ynë, mbë gjithë dhenë janë gjyqet’ e ati.
8 Kujtoni përherë dhiatën’ e ati, fjalënë që porositi mbë një mijë breza,
9 atë dhiatënë që bëri me Avraamnë, edhe benë e ati (që bëri) ndë Isaaku,
10 edhe e vuri ndë Jakovi për urdhëratë, edhe ndë Israilli për dhiatë të përherëshme.
11 Duke thënë: Ty të kam për të dhënë dhen’ e Hanaanit, piesën’ e trashëgimit tuaj.
12 Kur ishinë ata të pakë ndë numërit, fort të pakë e të huaj ndë atë,
13 edhe shkoninë prej kombi ndë komp, prej mbëretërie ndë tiatërë llaus,
14 nukë la njieri t’u bëntej keq atyreve, po qërtoj mbëretrë për ata,
15 (e tha) Mos përkitni të lyerët’ e mi, edhe mos u bëni keq profitëvet mi.
16 Edhe pru zi buke mbi dhet, theu çdo forcat buke.
17 Dërgoj përpara atyreve njieri, Josifnë, që u shit për shërbëtuar,
18 të cilit i shtrënguanë këmbëtë me litar; shpirti i ati hoqi hekurë,
19 gjer sa të vintej fjala e ati, fjal’ e Zotit shprovoi atë.
20 Dërgoi mbëreti, edhe e cgjidhi, i par’i llauzit, edhe e la.
21 E bëri të zon’ e shtëpisë ti, edhe të parin’ e gjithë gjësë ti,
22 për të munduarë të parët’ e ati si të doj vetë, edhe për të mësuarë dituri pleqt’ e ati.
23 Atëhere erdhi Israilli ndë Misirë, edhe Jakovi u ngul ndë dhet të Hamit.
24 Edhe shtoj fort llausn’ e ti, edhe e bëri më të fortë se arëmiqt’ e ati.
25 Ktheu zëmërën’ e atyreve për të marrë mëri llausn’ e ati, për të gënjyerë shërbëtorët’ e ati.
26 Dërgoj Mojsinë shërbëtorin’ e ti, edhe Aaronë që cgjodhi.
27 Dëftyenë ndër ata fjalët’ e shënjevet ati, edhe punët’ e frikçime ndë dhet të Hamit.
28 Dërgoj errëcirë edhe u err; edhe nukë ndigjuanë fjalët’ e ati.
29 Ktheu ujërat’ e atyreve mbë gjak, edhe vrau pishqet’ e atyreve.
30 Dheu i atyreve nxori bretëkosa, gjer ndë qillaret të mbëretrëvet atyreve.
31 Tha, edhe erthnë miza qensh, edhe mëshkonja mbë gjithë sinoret të atyreve.
32 U lëshoi breshërë ndë vënt të shiut, edhe flakë ziari ndë dhet të atyreve.
33 Edhe goditi vëreshtat’ e atyreve, edhe drurët’ e fiqet atyreve, edhe theu drurët’ e sinorevet atyreve.
34 Tha, edhe erthnë karkaleca e krimba, që s’kishinë numërë;
35 edhe hëngrë gjithë barrë e dheut atyreve, edhe hëngrë pemët’ e dheut atyreve.
36 Edhe vrau ç’do dialë të paralindurë ndë dhet të atyreve, ballën’ e gjithë fuqisë atyreve.
37 Edhe nxori ata me ergjënt e me ar, edhe s’qe ndonjë i sëmurë ndë farrat t’atyreve.
38 U gëzua Misiri për të dalët të atyreve, që i kishtej marrë frika prej atyreve.
39 Hapi re, që t’i mbulontej, edhe ziar që t’u ndristej natënë.
40 Kërkuanë, edhe u pruri shkurtëza’ edhe i nginji me bukë qielli.
41 Çau gurrë, edhe buroj ujë, rrothnë lumenj ndë vënde të thatë.
42 Se i ra ndër mënt fjal’ e ti e shënjtëruara, ndë Avraami shërbëtori i ti.
43 Edhe nxori llausn’ e ti me gëzim, edhe të cgjedhurit’ e ti me ngazëllim,
44 edhe u dha dherrat e kombevet, edhe trashëguanë mundimet’ e llauzevet,
45 që të ruaninë urdhëratat’ e ati, edhe të mbaninë nomet e ati. Allilluja.
1 Lavduroni Zotinë, edhe thërritni mb’emënit t’ati; diftoni kombevet punët’ e ati.
2 Këndoni ati, edhe psallni ati, tregoni gjithë mërekullit’ e ati.
3 Mburri mb’emënin’ e ati të shenjtënueminë, u gëzoftë zemëra e atyneve qi kërkojënë Zotinë.
4 Kërkoni Zotinë, edhe fuqin’ e ati; kërkoni faqen’ e ati përherë.
5 Përmendni mërekullit’ e ati, qi bani, shenjet’ e ati të frikshimetë, edhe gjyqet’ e gojës’ ati.
6 O far’ e Abrahamit, shërbëtorit ati, o bijt’ e Iakobit, të zgjedhunit’ e ati.
7 Ai ashtë Zoti Perëndia ynë, mbë gjithë dhenë janë gjyqet’ e ati.
8 Përmendni përherë dhiaten’ e ati, fjalënë qi porositi mbë nji mijë breza.
9 Ate dhiatenë qi bani me Abrahaminë, edhe ben’ e ati qi bani tek Isaaku,
10 edhe e vuni te Iakobi për urdhënë, edhe tek Israeli për dhiate të përherëshime,
11 tue thanë: Ty kam me të dhanë dhen’ e Hanaanit, rrypin’ e trashigimit tuei.
12 Kur ishin’ ara të pakë ndë numërit, fort të pakë e të huej nd’ate,
13 edhe shkoishinë prei kombi ndë komp, prei mbëretënie ndë tietërë popull,
14 s’la njeri me u bamë keq atyne, por qirtoi mbëretën për ata,
15 e tha : Mos përkitni të lyemit’ e mi, edhe mos u bani keq profetëvet mi.
16 Edhe pru zi buke mbi dhet, theu çdo forcat buke.
17 Dërgoi përpara atyneve njeri, Iosefinë qi u shit për shërbëtuer,
18 të cillit i shtrënguenë kambëtë me litar; shpirti i ati hoqi hekurë,
19 ngjer sa të vinte fjala’ e ati, fjala e Zotit shprovoi ate.
20 Dërgoi mbëreti, edhe e sgjidhi, i pari i popujvet, edhe e la.
21 E bani të zotin’ e shtëpisë vet, edhe të parin’ e gjithë gjasë vet,
22 për me munduem të parët’ e ati si të doj vetë, edhe me u mësuem dituni pleqvet ati.
23 Ateherë erdhi Israeli ndë Misirë, edhe Iakobi u ngul’ ndë dhet të Hamit.
24 Edhe Zoti shtoi fort popullin’ e vet, edhe e bani ma të fortë se anëmiqt’ e ati.
25 Këtheu zemërën’ e atyneve për me marrë mëni popullin’ e ati, për me gënjyem shërbëtorët’ e ati.
26 Dërgoi Moisenë shërbëtorin’ e vet, edhe Aaroninë qi sgjodhi.
27 Diftuenë ndër ata fjalët e shenjevet ati, edhe mërekullitë ndë dhet të Hamit.
28 Dërgoi errësinë, edhe u err, edhe nukë ndigjuenë fjalët’ e ati.
29 Këthehu ujënat e atyneve mbë gjak, edhe vrau peshqit’ e atyneve.
30 Dheu i atyneve nxori bretëkosa ngjer ndë qilarët të mbëretënavet atyne.
31 Tha, edhe erthnë miza qensh, edhe mëshkaja mbë gjithë sinoret e atyneve.
32 U lishoi breshënë ndë vend të shiut, edhe flakë ziarrmi ndë dhet t’atyneve.
33 Edhe u ra vëneshtëvet atyne, edhe drunavet fiqvet atyne, edhe theu drunat’ e sinorevet atyne.
34 Tha, edhe erthnë karcaleca e krymba qi s’kishinë të ngjehunë,
35 edhe hangrën gjithë barin’ e dheut atyne, edhe hangrën pemët’ e dheut atyne.
36 Edhe vrau çdo dialë paralindës ndë dhet t’atyneve, ballin’ e gjithë fuqis’ atyneve.
37 Edhe nxuer ata me argjand e me ar, edhe s’qe ndonji i sëmunë ndër farat e atyneve.
38 U gëzue Misiri për të dalët e atyneve, se i kishte marrë frika prei atyneve.
39 Hapi re për me i mbuluem, edhe ziarrm për me ndritunë natenë.
40 Lypnë, edhe u pruni shkurtëza, edhe i ngini me bukë qielli.
41 Çau gurin, edhe vrujoi ujë, rrothnë lumënate ndë vende të thate.
42 Se i ra ndër mend fjala e vet e shenjtënuemeja, tek Abrahami shërbëtori i vet.
43 Edhe nxuer popullin’ e vet me gëzim, të sgjedhunit’ e vet me ngazëllim,
44 edhe u dha dhenat’ e kombevet, edhe trashiguenë mundimet’ e popujvet,
45 qi të rueishin’ urdhënimet’ e ati, edhe të mbaishinë ligjat’ e ati. Alleluia.