Dorëzimi te Pilati
(Mk 15.1Lk 23.1-2Gjn 18.28-32)1 Në mëngjes herët të gjithë kryepriftërinjtë e pleqtë e popullit vendosën së bashku ta dënonin Jezuin me vdekje. 2 Pasi e lidhën, e morën e ia dorëzuan Pilatit, qeveritarit.
Vdekja e Judës
(Vp 1.18-19)3 Kur pa Juda, ai që e tradhtoi, se Jezuin e dënuan, u pendua, ia ktheu kryepriftit e pleqve tridhjetë monedhat e argjendta 4 e u tha: «Kam mëkatuar se tradhtova gjakun e pafajshëm». Ata i thanë: «E ç'na duhet neve! Kjo është punë për ty». 5 Pasi i hodhi monedhat e argjendta në tempull, u largua dhe shkoi e vari veten.
6 Kryepriftërinjtë morën monedhat e argjendta e thanë: «Nuk është e lejueshme t'i vëmë këto para në thesarin e tempullit, sepse janë para gjaku». 7 Atëherë vendosën të blinin me to arën e një poçari për ta bërë varrezë të huajsh. 8 Për këtë arsye ajo arë është quajtur deri më sot «Ara e Gjakut». 9 Kështu u përmbush çfarë qe thënë nga profeti Jeremi:
i morën tridhjetë monedhat e argjendta,
çmimi që kishin dhënë bijtë e Izraelit,
10 e blenë me to Arën e Poçarit,
siç më kishte urdhëruar Zoti.
Te Pilati
(Mk 15.2-5Lk 23.3-5Gjn 18.33-38)11 Jezui qëndronte para qeveritarit dhe ai e pyeti: «A je ti mbreti i judenjve?». Jezui i tha: «Ti vetë po e thua». 12 Por, kur e padisnin kryepriftërinjtë dhe pleqtë, nuk jepte asnjë përgjigje. 13 Atëherë Pilati i tha: «A nuk dëgjon sa gjëra po dëshmojnë kundër teje?». 14 Por Jezui nuk iu përgjigj asnjë padie, gjë që e çuditi shumë qeveritarin.
Dënimi me vdekje
(Mk 15.6-15Lk 23.13-25Gjn 18.39—19.16)15 Për çdo festë Pashke qeveritari e kishte bërë zakon të lironte një të burgosur sipas kërkesës së turmës. 16 Në atë kohë kishin në burg një të burgosur shumë të njohur që quhej Jezu Baraba. 17 Kur u mblodh turma, Pilati u tha: «Cilin doni t'ju liroj, Jezu Barabën apo Jezuin që quhet Krisht?». 18 Sepse e dinte se Jezuin e kishin dorëzuar nga smira.
19 Ndërsa Pilati ishte i ulur në fronin e gjykatësit, e shoqja i çoi fjalë: «Mos u ngatërro me atë njeri të drejtë, sepse sot kam vuajtur shumë në ëndërr për shkak të tij». 20 Por kryepriftërinjtë e pleqtë ia mbushën mendjen turmës që të kërkonin Barabën e të vrisnin Jezuin. 21 Qeveritari u tha përsëri: «Cilin nga të dy doni t'ju liroj?». Ata iu përgjigjën: «Barabën!». 22 Pilati i pyeti: «Atëherë çfarë të bëj me Jezuin që quhet Krisht?». Të gjithë i thanë: «Të kryqëzohet!». 23 Ai u tha: «Përse, ç'të keqe ka bërë?». Por ata thirrën edhe më fort: «Të kryqëzohet!». 24 Kur Pilati e pa se nuk po arrinte asgjë, por përkundrazi, po fillonte rrëmuja, mori ujë, lau duart para turmës e tha: «Unë nuk kam faj për gjakun e këtij njeriu. Është puna juaj!». 25 I gjithë populli u përgjigj: «Gjaku i tij rëntë mbi ne e mbi fëmijët tanë!». 26 Atëherë Pilati liroi Barabën, ndërsa Jezuin, pasi e fshikulluan, e dorëzoi që ta kryqëzonin.
Tallja
(Mk 15.16-20Gjn 19.2-3)27 Atëherë ushtarët e qeveritarit e futën Jezuin në pretorium dhe mblodhën tek ai tërë kohortën. 28 E zhveshën dhe e mbështollën me një petk të kuq. 29 Pastaj thurën një kurorë me gjemba e ia vunë në kokë. Në dorë i dhanë një kallam dhe, duke rënë në gjunjë para tij, talleshin me të e i thoshin: «Tungjatjeta, o mbreti i judenjve!». 30 E pështynë, morën një kallam dhe e godisnin në kokë. 31 Pasi e tallën, ia hoqën petkun, e veshën me rrobat e veta dhe e çuan për ta kryqëzuar.
Kryqëzimi
(Mk 15.21-32Lk 23.26-43Gjn 19.17-27)32 Kur dolën përjashta, ndeshën një njeri nga Kirena, që quhej Simon, të cilin e detyruan të mbartte kryqin e Jezuit. 33 Kur arritën te një vend që quhet Golgota, që do të thotë «Vendi i Kafkës», 34 i dhanë të pijë verë me një përzierje të hidhur, por kur e provoi, Jezui nuk deshi ta pijë.
35 Pasi e kryqëzuan, hodhën short për të ndarë rrobat e tij. 36 Pastaj u ulën e po e ruanin. 37 Mbi kokë i vunë shkrimin me shkakun e dënimit: «Ky është Jezui, mbreti i judenjve». 38 Bashkë me të kryqëzuan edhe dy kusarë, njërin në të djathtë e tjetrin në të majtë.
39 Kalimtarët e fyenin, tundnin kokën 40 e thoshin: «Ti që do ta shkatërroje tempullin e do ta ndërtoje për tri ditë, shpëto veten nëse je Biri i Perëndisë e zbrit nga kryqi!». 41 Edhe kryepriftërinjtë me shkruesit dhe pleqtë e tallnin e thoshin: 42 «Të tjerët i shpëtoi, ndërsa veten nuk e shpëtuaka dot. Ky që qenka mbreti i Izraelit, le të zbresë tani nga kryqi e atëherë do t'i besojmë. 43 Ky ka besuar në Perëndinë e ka thënë se është Biri i Perëndisë! Atëherë le ta shpëtojë Perëndia nëse e do». 44 Edhe kusarët që ishin kryqëzuar bashkë me të e përqeshnin në të njëjtën mënyrë.
Vdekja
(Mk 15.33-41Lk 23.44-49Gjn 19.28-30)45 Që nga mesdita e deri në orën tre pasdite u bë errësirë në gjithë tokën. 46 Rreth orës tre pasdite Jezui thirri me zë të lartë: «Eli, Eli, lema sabakthani ?» që do të thotë: «Perëndia im, Perëndia im, përse më braktise ?». 47 Disa nga ata që ishin aty kur e dëgjuan, thanë: «Ky po thërret Elinë». 48 Njëri prej tyre vrapoi, mori një sfungjer, e ngjeu në uthull, e vuri në një kallam e ia dha për ta pirë. 49 Të tjerët thoshin: «Prisni të shohim nëse do të vijë Elia për ta shpëtuar».
50 Jezui thirri përsëri me zë të lartë e dha shpirt. 51 Atëherë veli i tempullit u gris më dysh nga lart deri poshtë, toka u drodh e shkëmbinjtë u çanë. 52 Edhe varret u hapën e shumë trupa të shenjtësh që kishin vdekur u ngjallën 53 dhe, pasi dolën nga varret pas ngjalljes së tij, shkuan në qytetin e shenjtë e iu shfaqën shumë njerëzve.
54 Kryeqindësi dhe të tjerët që ishin me të për të ruajtur Jezuin, kur panë tërmetin dhe gjithçka që ndodhi, u frikësuan shumë e thanë: «Me të vërtetë ky qenka Biri i Perëndisë».
55 Aty gjendeshin edhe shumë gra që kishin shkuar pas Jezuit që nga Galilea dhe i kishin shërbyer. Ato po shikonin nga larg. 56 Ndër to ishte Maria Magdalena, Maria, nëna e Jakobit dhe Jozefit, si dhe nëna e bijve të Zebedeut.
Varrimi
(Mk 15.42-47Lk 23.50-56Gjn 19.38-42)57 Në mbrëmje erdhi një njeri i pasur nga Arimateja me emrin Jozef. Edhe ai kishte qenë dishepull i Jezuit. 58 Ai shkoi te Pilati e i kërkoi trupin e Jezuit. Atëherë Pilati urdhëroi t'ia jepnin.
59 Jozefi e mori trupin e Jezuit, e mbështolli me një pëlhurë të pastër prej liri 60 dhe e vendosi në varrin e ri që kishte hapur për vete në shkëmb. Pastaj rrokullisi një gur të madh te gryka e varrit e u largua.
61 Maria Magdalena dhe Maria tjetër po rrinin përballë varrit.
Rojat te varri
62 Të nesërmen ishte e shtunë . Kryepriftërinjtë dhe farisenjtë u mblodhën te Pilati 63 e i thanë: «Zotëri, na kujtohet se ai mashtrues, kur ishte ende gjallë, pati thënë: “Pas tri ditësh do të ngjallem”. 64 Prandaj jep urdhër që të sigurohet varri deri ditën e tretë, që të mos shkojnë dishepujt e tij për ta vjedhur trupin e pastaj t'i thonë popullit: “U ngjall prej të vdekurve”. Kështu mashtrimi i fundit do të jetë më i madh se i pari». 65 Pilati u tha: «Merrni roja dhe shkoni e siguroni varrin sa më mirë». 66 Ata shkuan dhe pasi e vulosën gurin e vendosën roja, e siguruan varrin.
Krie XXVII.
1 E t𝑒 bûrit ndríts̆uχ𝑒, u‐mbjoδ𝑒n gjiθ𝑒 t𝑒 pár𝑒t’ e príftravet, e plékj𝑒t’ e pópuγit𝑒, t𝑒 flísi𝑒n mbi Dz̆esúin, si kis̆ e d𝑒rgóij𝑒n te mórtia.
2 E t𝑒 líδurit ts̆𝑒 e liδ𝑒n, e kjeχtin eδé e vûn te dúart𝑒 Póntsit𝑒 Pilátit𝑒 ts̆𝑒 atjé urδuroγj𝑒.
3 Aχiérna si pâ Dz̆uδa, ts̆𝑒 e traδirti, se kle mundúar𝑒 p𝑒r mort𝑒: pendésur𝑒, prori triδiét𝑒 t𝑒 rr𝑒gjé ndat𝑒 t𝑒 pár𝑒vet e príftravet, e plékj𝑒vet,
4 Tue θ𝑒n𝑒: Ú ftesa, ts̆𝑒 traδirta gjakun t𝑒 paftes𝑒. E atá θan𝑒: Ts̆𝑒 e dúam𝑒 na? ti kat’ e v𝑒rês̆.
5 E t𝑒 s̆tûrit t𝑒 rr𝑒gjé ndat𝑒 te klis̆a, jiku: e vate uvúar𝑒.
6 E t𝑒 pár𝑒t’ e príftravet, si múarn𝑒 t𝑒 rr𝑒gjé ndat𝑒, θós̆i𝑒n: Ng𝑒 is̆t𝑒 mir𝑒 t𝑒 s̆tíχen𝑒 kta nd𝑒 korbaná: se jan𝑒 prets𝑒 gjaku.
7 E t𝑒 mbáiturit kundzij𝑒, blên me ató δéun e kjeramiδárit𝑒, p𝑒r t𝑒 varr𝑒zúar𝑒 t𝑒 χúaj𝑒t𝑒.
8 Andái u‐nomotis𝑒 aí δê, Δê gjaku, njera m𝑒 sot𝑒.
9 Aχiérna u‐sos e θ𝑒na e profétit𝑒 Dz̆eremîs𝑒, ts̆𝑒 θot𝑒: E múarn𝑒 triδiét𝑒 t𝑒 rr𝑒gj𝑒nda pretsin e t𝑒 pritsârmit𝑒, ts̆𝑒 blên ka t𝑒 bíj𝑒t’ e Israélit𝑒:
10 E i δan𝑒 p𝑒r δéun e atîγj𝑒 ts̆𝑒 b𝑒n kjeramiδe, si m𝑒 urδurói Inzót.
11 E Dz̆esúi kle p𝑒rpara kréut’ e véndit𝑒, e kreu i píeiti, tue θ𝑒n𝑒: Ti jê Mbreti i Dz̆uδénj𝑒vet? Θa atîγj𝑒 Dz̆esúi: Ti e θua:
12 E kur e ngalési𝑒n t𝑒 pár𝑒t’ e príftravet, eδé plékj𝑒t𝑒, ng𝑒 p𝑒rgjegjej fare.
13 Aχiérna i θot𝑒 Pilati: Ng𝑒 gjegje sâ θon𝑒 mbi tîj mart𝑒rît𝑒?
14 E ng𝑒 i u‐p𝑒rgjekj𝑒 atîγj𝑒 te mosnjera fjal𝑒, as̆tú se i pari aí θavmasej ndutu.
15 Nga e kré mtia prân kreu i véndit𝑒 kis̆ dzakon𝑒 t’ i lis̆oγj𝑒 gjíndes𝑒 nj𝑒 t𝑒 líδur𝑒, k𝑒 déij𝑒n atá.
16 E kis̆ aχiérna nj𝑒 i líδur𝑒 i njóχur𝑒, ts̆𝑒 i θós̆i𝑒n Barabba.
17 Kur u‐mbjoδ𝑒n atá, i θa Pilati: Ts̆ilin doni t𝑒 ju lis̆onj𝑒: Barabb𝑒n, ô Dz̆esúin, ts̆𝑒 θúχet𝑒 Kris̆t𝑒?
18 Se e dîγj𝑒 se p𝑒r zilî ia kis̆𝑒n δ𝑒nn𝑒 te dúart𝑒.
19 E si u‐uj𝑒 aí mbi θronin e ligj𝑒s, i d𝑒rgói θ𝑒n𝑒 e s̆okjia e tîγj𝑒: Mosgjê t𝑒 kês̆ ti me até t𝑒 dréj𝑒t𝑒: se disâ reva sot𝑒 n’ 𝑒nd𝑒r p𝑒r até .
20 E t𝑒 pár𝑒t’ e príftravet, e plékj𝑒t𝑒 s̆tíj𝑒tin gjíndet𝑒 t𝑒 lípi𝑒n Barabb𝑒n, e Dz̆esúin t’ e vrísi𝑒n.
21 E si u‐p𝑒rgjekj𝑒 i pari, θa atire: Ts̆ilin doni ka t𝑒 dî t𝑒 ju lê ? E atá θan𝑒: Barabb𝑒n.
22 Θot atire Pilati: As̆tú ts̆𝑒 kat’ e bunj𝑒 Dz̆esúin, ts̆𝑒 θúχet𝑒 Kris̆t𝑒?
23 I θon atîγj𝑒 t𝑒 gjiθ𝑒: Le t𝑒 vê ngrikj𝑒. Θot atire i pari: Sets̆é t𝑒 kekj𝑒 buri? E atá mê se mê lurîj𝑒n tue θ𝑒n𝑒: Le t𝑒 vúχet𝑒 ngrikj𝑒.
24 E t𝑒 pârit Pilati se até ng𝑒 e ndíχ𝑒j𝑒, e po mê s̆um𝑒 mizir𝑒 bunej: marr𝑒t tsa uj𝑒, láiti dúart𝑒 p𝑒rpara gjindes, tue θ𝑒n𝑒: Ú ng’ i ftes𝑒 te gjaku i ktîγj𝑒 t𝑒 dréj𝑒ti: kat’ e v𝑒reni jû.
25 E gjiθ𝑒 gjíndia u‐p𝑒rgjekj𝑒, e θa: Gjaku i tîγj𝑒 mbi nê, e mbi bíj𝑒t𝑒 tan𝑒.
26 Aχiérna lâ t𝑒 jes𝑒 Barabb𝑒n: e Dz̆esúin, posa ts̆𝑒 e rraχu me rripe, ia δa t’ e vúij𝑒n ngrikj𝑒.
27 Aχiérna us̆tór𝑒t’ e t𝑒 párit𝑒, si e múarn𝑒 Dz̆esúin, e e prûn nd𝑒 pretorj𝑒, mbjoδ𝑒n ndanz𝑒 atîγj𝑒 gjiθ𝑒 s̆ók𝑒t𝑒:
28 E si e dz̆es̆𝑒n, e p𝑒s̆trúan me nj𝑒 klamiδ𝑒 e kukje,
29 E pléksur𝑒 nj𝑒 kuror𝑒 glé mbas̆𝑒, ia vûn𝑒 mbi krie, 𝑒 nj𝑒 káγ𝑒m𝑒 te dora e dréj𝑒t’ e tîγj𝑒. E p𝑒rglúnjur𝑒 p𝑒rpara atîγj𝑒, e s̆áij𝑒n, tue θ𝑒n𝑒: Fálemi, mbret𝑒 i Dz̆uδénj𝑒vet.
30 E tue pus̆tíj𝑒tur𝑒 mb’ até , múarn𝑒 káγ𝑒min, e ia ksísi𝑒n te kríet e tîγj𝑒.
31 E posa e s̆áitin, i dz̆es̆𝑒n klamiδ𝑒n, e e ves̆𝑒n me pétkat’ e tîγj𝑒, e e kjeχtin t’ e vúi𝑒n ngrikj𝑒.
32 E si díli𝑒n, gjet𝑒n nj𝑒 njerî Ts̆irené, p𝑒r emb𝑒r Simún: kt𝑒 e s̆tr𝑒ngúan t𝑒 nglakoγj𝑒 krikjen e tîγj𝑒.
33 E járδur𝑒 mb𝑒 vent𝑒, ts̆𝑒 e θon𝑒 Gólgota, e is̆t𝑒 si t𝑒 θuχej vent𝑒 Krei,
34 I δan𝑒 t𝑒 pîγj𝑒 ver𝑒 trazúar𝑒 me vrêr. E si e ngjepsi aí, ng𝑒 des̆i t’ e pîγj𝑒.
35 E posa ts̆𝑒 e vûn𝑒 ngrikj𝑒, ndáitin pétkat’ e tîγj𝑒, tue s̆tûr𝑒 s̆ort𝑒n: sâ t𝑒 mblonej até ts̆𝑒 u‐θa ka profeti: Ndáitin pétkat𝑒 tim𝑒 nd𝑒r ta, e mbi t𝑒 vés̆ur𝑒n time s̆tûn𝑒 s̆ort𝑒n.
36 E újur𝑒 e rúaij𝑒n atjé .
37 E vûn𝑒 mbi kríet atîγj𝑒 ftes𝑒n e tîγj𝑒 s̆krúar𝑒: Kî is̆t𝑒 Dz̆esúi Mbreti i Dz̆uδénj𝑒vet.
38 Aχiérna u‐vûn𝑒 ngrikj𝑒 bas̆k𝑒 me até dî kusar𝑒, nj𝑒 ka kraχu i drekj𝑒, e nj𝑒 ka i s̆tré mb𝑒ri.
39 E atá ts̆𝑒 s̆kóij𝑒n e né mi𝑒n tue túndur𝑒 krérat’ e tire,
40 E θós̆i𝑒n: Ti ts̆𝑒 gorromis𝑒 klis̆𝑒n, e te trî ditt𝑒 e stis𝑒: lefteros𝑒 vet𝑒χen𝑒 t𝑒nde: n𝑒 jê bîr i Per𝑒ndîs𝑒, sdripu ka kríkjia.
41 E gjiθnjé t𝑒 pár𝑒t’ e príftravet, ts̆𝑒 e kjes̆óij𝑒n bas̆k𝑒 me Skríbrat𝑒, e me plékj𝑒t𝑒 θós̆i𝑒n:
42 Tjer𝑒 lefterosi, vet𝑒χen𝑒 t𝑒 tîγj𝑒 ng𝑒 mund𝑒 lefterós𝑒nj𝑒: n𝑒 is̆t𝑒 mbret’ i Israélit𝑒, le t𝑒 sdrípet𝑒 naní ka kríkjia, e e kemi bess𝑒:
43 Aí vû spress𝑒 mb𝑒 Per𝑒ndîn: le t’ e lefterós𝑒nj𝑒 naní, nai e do: perts̆é θa: Jam𝑒 bîr Per𝑒ndíe.
44 Eδé kt𝑒 i s̆tîj𝑒n te búz𝑒t𝑒 kusár𝑒t𝑒, ts̆𝑒 is̆i𝑒n vunn𝑒 ngrikj𝑒 bas̆k𝑒 me até .
45 E ts̆𝑒 m𝑒 gjas̆t’ ôr𝑒 u‐bû m𝑒terr𝑒t mbi gjiθ𝑒 δéun njera mb𝑒 t𝑒 né n𝑒t𝑒n ôr𝑒.
46 E si mb𝑒 t𝑒 né n𝑒t𝑒n ôr𝑒 θriti Dz̆esúi me z𝑒r𝑒 t𝑒 maθ𝑒, e θa: Ilí, Ilí, lamá sabaχθaní? ts̆𝑒 vjen morar𝑒: Per𝑒ndía im𝑒, Per𝑒ndía im𝑒, p𝑒r se m𝑒 lê?
47 E ditsá ka atá ts̆𝑒 rrîj𝑒n atjé, si e gjegj𝑒n, θós̆i𝑒n: Elîn θret kî.
48 E njize tue rrjéδur𝑒 nj𝑒 ka atá marr𝑒 nj𝑒 spondz𝑒, mblúar𝑒 me úθuχ𝑒, e vunn𝑒 mbi nj𝑒 káγ𝑒m𝑒, i jipj𝑒 t𝑒 pîγj𝑒.
49 E tjér𝑒t𝑒 θós̆i𝑒n: Lê t𝑒 jes𝑒, s̆óχj𝑒m𝑒 n𝑒 vjen Elía t’ e lefterós𝑒nj𝑒.
50 E Dz̆esúi pameta tue θirr𝑒 me zê t𝑒 maθ𝑒, δâ s̆pirtin.
51 E s̆i skjepi i klís̆𝑒s u‐s̆kjúar𝑒 ndîs̆𝑒 ts̆𝑒 lart𝑒 njera pos̆t𝑒, e δeu u‐tunt𝑒, e gúret’ u‐χap𝑒n,
52 E várret’ u‐sbiχtin: e disâ kúrm𝑒ra s̆éitras̆𝑒, ts̆𝑒 flé ij𝑒n, u‐ngré itin.
53 E si dúaγn𝑒 ka várret𝑒 pas t𝑒 ngjáχturit e tîγj𝑒, jerδ𝑒n te χora s̆éite, e u‐d𝑒ftúan disave.
54 E Ts̆enturiuni, e atá ts̆𝑒 me até rúaij𝑒n Dz̆esúin, t𝑒 pârit δéun ts̆𝑒 tundej, e s̆𝑒rbíset𝑒 ts̆𝑒 stréksi𝑒n, u‐drerúan s̆um𝑒, tue θ𝑒n𝑒: Ftet𝑒 Bîr Per𝑒ndíe is̆ kî.
55 E ís̆i𝑒n atjé disâ grâ, ts̆𝑒 v𝑒réij𝑒n p𝑒rs𝑒γarγu, ató ts̆𝑒 ng𝑒 i kís̆i𝑒n l𝑒nn𝑒 k𝑒mb𝑒 Dz̆esúit𝑒 ts̆𝑒 ka Galiléa, tue s̆𝑒rbíer𝑒 até :
56 Tek’ ató is̆ Maríeja Maddalena, e Maríeja e j𝑒ma e Jáp𝑒kut𝑒, e Sép𝑒s𝑒, eδé e j𝑒ma e t𝑒 bíj𝑒vet e Dzebeδéut𝑒.
57 E kur u‐ngris𝑒, jerδi nj𝑒 nj𝑒rî i kjosm𝑒 ka Arimaθéa, nomotísur𝑒 Sep𝑒, ts̆𝑒 eδé u‐kis̆𝑒 mpsúar𝑒 ka Dz̆esúi.
58 Kî u‐kjas𝑒 te Pilati, e i lipi kurmin e Dz̆esúit𝑒. Aχiérna Pilati urδurói t’ i jipej kurmi.
59 E t𝑒 marr𝑒t kurmin, e p𝑒s̆toγi me p𝑒lχur𝑒 e pastrúame.
60 E vû até te nj𝑒 varr𝑒 i tîγj𝑒 i rî, ts̆𝑒 preu te guri. E t𝑒 pjerr𝑒t ts̆𝑒 prori nj𝑒 d𝑒rras𝑒 e maδe te dera e várrit𝑒, u‐ndrekj’ e vate.
61 Po ís̆i𝑒n atjé Maríeja Maddalena, e jatra Maríe, újur𝑒 p𝑒rpara várrit𝑒.
62 E m𝑒 t𝑒 nesmen, ts̆𝑒 ê pas t𝑒 Pr𝑒mtes, u‐mbjoδ𝑒n t𝑒 pár𝑒t’ e príftravet, e Farisénj𝑒t𝑒 te Pilati,
63 Tue θ𝑒n𝑒: Zot, u‐kuj𝑒túam𝑒, se aí g𝑒njes̆tari θa kur is̆ gjâχ: Mbi trî ditt𝑒 kat𝑒 ngjáγem𝑒.
64 P𝑒randái urδuró te rúχet𝑒 varri njera tek’ e treta dit𝑒: mos bun se t𝑒 járδurit dis̆ípuj𝑒t’ e tîγj𝑒 t𝑒 vjéδj𝑒n𝑒 até , e prân t𝑒 θên𝑒 gjindes: U‐ngre ka t𝑒 vdékurit𝑒: e t𝑒 jêt𝑒 e sprásmia g𝑒njes̆tre mê e kekje se e para.
65 Θa atire Pilati: E kini kustóδi𝑒n, ndrékjiχj𝑒, rúani si dini.
66 E atá si van𝑒, rúaij𝑒n varrin, tue vulósur𝑒 gurin, bas̆k𝑒 me kustóδi𝑒n.