Dhjetë virgjëreshat
1 «Mbretëria e qiejve mund të krahasohet me dhjetë virgjëresha që morën kandilat e shkuan për të takuar dhëndrin. 2 Pesë prej tyre ishin të marra e pesë të mençura. 3 Të marrat, kur morën kandilat, nuk morën vaj me vete, 4 ndërsa të mençurat morën enë vaji për kandilat. 5 Dhëndri u vonua e ato dremitën të gjitha e i zuri gjumi. 6 Por në mesnatë dikush thirri: “Erdhi dhëndri, dilni ta takoni”. 7 Atëherë të gjitha virgjëreshat u zgjuan për të bërë gati kandilat. 8 Të marrat u thanë të mençurave: “Na jepni pak nga vaji juaj, se po na fiken kandilat”. 9 Por të mençurat u përgjigjën: “Jo, se pastaj nuk do të na mjaftojë as neve e as juve. Më mirë shkoni te tregtarët e blini”. 10 Kur shkuan për të blerë, mbërriti dhëndri. Virgjëreshat që ishin gati, hynë së bashku me të në dasmë dhe dera u mbyll. 11 Pastaj erdhën virgjëreshat e tjera e thanë: “Zotëri, zotëri, na e hap derën!”. 12 Por ai u përgjigj: “Me të vërtetë po ju them se nuk ju njoh”.
13 Rrini zgjuar, pra, se nuk e dini as ditën e as orën ».
Shëmbëlltyra e monedhave
(Lk 19.11-27)14 «Mbretëria e qiejve ngjan me një njeri që, para se të nisej për në një vend të huaj, thirri shërbëtorët e vet e u besoi pasurinë. 15 Njërit i dha pesëqind monedha ari, një tjetri dyqind e tjetrit njëqind, secilit sipas aftësisë që kishte. Pastaj u nis për rrugë. 16 Ai që kishte marrë pesëqind monedha, shkoi menjëherë, bëri tregti me to dhe fitoi edhe pesëqind të tjera. 17 Po ashtu, ai që kishte marrë dyqind monedha, fitoi edhe dyqind të tjera. 18 Por, ai që kishte marrë njëqind monedha, shkoi, gërmoi tokën e i fshehu atje monedhat e zotërisë së vet.
19 Pas një kohe të gjatë i zoti i këtyre shërbëtorëve erdhi e bëri llogaritë me ta. 20 Ai që kishte marrë pesëqind monedha, erdhi e solli edhe pesëqind të tjera e tha: “Zotëri, më dhe pesëqind monedha, ja, fitova edhe pesëqind të tjera”. 21 I zoti i tha: “Të lumtë, shërbëtor i mirë e besnik. U tregove besnik në gjëra të vogla, unë do të të besoj gjëra të mëdha. Hyr në gëzimin e tët zoti”. 22 Edhe ai që kishte marrë dyqind monedha erdhi e tha: “Zotëri, më dhe dyqind monedha, ja, fitova edhe dyqind të tjera”. 23 I zoti i tha: “Të lumtë, shërbëtor i mirë e besnik. U tregove besnik në gjëra të vogla, unë do të të besoj gjëra të mëdha. Hyr në gëzimin e tët zoti”.
24 Edhe ai që kishte marrë njëqind monedha, erdhi e tha: “Zotëri, unë të njoh për njeri të rreptë, që korr ku nuk ke mbjellë e mbledh ku nuk ke shpërndarë, 25 prandaj pata frikë dhe shkova e i fsheha në tokë monedhat që më dhe. Merri, ja ku i ke!”. 26 Por i zoti iu përgjigj: “Shërbëtor i mbrapshtë e përtac. Ti e paske ditur se unë korrkam ku nuk kam mbjellë e mblidhkam ku nuk kam shpërndarë? 27 Atëherë duhej t'i kishe futur paratë e mia në bankë që, kur të kthehesha, t'i merrja bashkë me fitimin.
28 Prandaj merrjani këtij monedhat e jepjani atij që ka një mijë, 29 se atij që ka, do t'i jepet edhe më shumë e do t'i teprojë, por atij që nuk ka do t'i merret edhe ajo që ka. 30 Shërbëtorin e pavlerë hidheni përjashta në errësirë, ku ka vajtim e kërcëllimë dhëmbësh”».
Gjykimi i kombeve
31 «Kur Biri i njeriut të vijë në lavdinë e tij bashkë me të gjithë engjëjt, do të ulet mbi fronin e tij të lavdishëm. 32 Të gjitha kombet do të mblidhen para tij dhe ai do t'i ndajë njërin nga tjetri, siç ndan bariu delet nga dhitë. 33 Delet do t'i vërë në të djathtë, ndërsa dhitë në të majtë.
34 Pastaj mbreti do t'u thotë atyre që janë në të djathtën e tij: “Ejani, o të bekuarit e Atit tim, trashëgojeni mbretërinë e përgatitur për ju që nga krijimi i botës, 35 sepse pata uri e më dhatë për të ngrënë, pata etje e më dhatë për të pirë, isha i huaj e më pritët, 36 isha i zhveshur e më veshët, isha i sëmurë dhe erdhët të më shihni, isha në burg dhe erdhët tek unë”. 37 Atëherë të drejtët do t'i përgjigjen: “Zot, kur të pamë të uritur e të dhamë për të ngrënë? Ose të pamë të etur e të dhamë për të pirë? 38 Dhe kur të pamë të huaj e të pritëm apo të zhveshur e të veshëm? 39 Kur të pamë të sëmurë ose në burg dhe erdhëm te ti?”. 40 Mbreti do t'u përgjigjet: “Me të vërtetë po ju them se sa herë e keni bërë këtë gjë për njërin nga këta vëllezërit e mi më të vegjël, ma keni bërë mua”.
41 Pastaj do t'u thotë atyre që janë në të majtën e tij: “Largohuni prej meje, o të mallkuar, në zjarrin e amshuar që është përgatitur për djallin dhe engjëjt e tij, 42 sepse pata uri e nuk më dhatë për të ngrënë, pata etje e nuk më dhatë për të pirë, 43 isha i huaj e nuk më pritët, isha i zhveshur e nuk më veshët, isha i sëmurë dhe në burg e nuk erdhët të më shihni”. 44 Atëherë edhe ata do të përgjigjen: “O Zot, kur të pamë të uritur, të etur, të huaj, të zhveshur, të sëmurë apo në burg e nuk të shërbyem?”. 45 Ai do t'u thotë: “Me të vërtetë po ju them se sa herë që nuk e keni bërë këtë për ndonjërin nga vëllezërit e mi më të vegjël, nuk ma keni bërë as mua”.
46 Këta do të shkojnë në dënimin e amshuar, ndërsa të drejtët në jetën e amshuar».
Krie XXV.
1 Aχiérna kat𝑒 glítet𝑒 mbret𝑒ría e kjíeγiavet δiét𝑒 vírgj𝑒rave: ts̆𝑒 marr𝑒t χ𝑒rnár𝑒t’ e tire dúaγn𝑒 p𝑒rpara δé ndrit𝑒 e nuses.
2 E pess𝑒 ka ató is̆𝑒n t𝑒 l𝑒na, e pess𝑒 t𝑒 urta:
3 E t𝑒 lé nat𝑒, si múarn𝑒 χ𝑒rnár𝑒t𝑒, ng𝑒 múarn𝑒 vaγj𝑒 me ató bas̆k𝑒:
4 Po t𝑒 úrtat𝑒 múarn𝑒 vaγj𝑒 te rrogjêt’ e tire bas̆k𝑒 me χ𝑒rnár𝑒t𝑒.
5 E si δ𝑒ndri m𝑒noγj𝑒, u‐kj𝑒γúan t𝑒 gjiθa e flé ij𝑒n.
6 E te gjím𝑒sa e nát𝑒s𝑒 kle nj𝑒 θirm𝑒: Ši vjen δ𝑒ndri, dilni p𝑒rpara atîγj𝑒.
7 Aχiérna u‐ngrên gjiθ ató vírgj𝑒ra, e d𝑒rtúan χ𝑒rnár𝑒t’ e tire.
8 E t𝑒 lé nat’ i θan𝑒 t𝑒 úrtavet: Ê na ditsá ka váj𝑒t𝑒 tâj𝑒: se χ𝑒rnár𝑒t𝑒 tan𝑒 jan e s̆úχen𝑒.
9 U‐p𝑒rgjegj𝑒n t’ úrtat𝑒, e θan𝑒: Jo, mos ng𝑒 arrên neve eδé juve, jéts𝑒ni mê mir𝑒 tek’ atá ts̆𝑒 e s̆esj𝑒n, e blínie p𝑒r jû.
10 E si ató véij𝑒n t’ e blîj𝑒n, arrû δ𝑒ndri: e ató ts̆𝑒 ndóδes̆in gatúar𝑒, χîtin me té te dásm𝑒t𝑒, e u‐k𝑒lkjos𝑒 dera.
11 Vinj𝑒n prân eδé t𝑒 tjérat𝑒 vírgj𝑒ra, tue θ𝑒n𝑒: Zot, Zot, sbîχ𝑒 eδé neve.
12 E aí u‐p𝑒rgjekj𝑒, e θa: Me t𝑒 ftet𝑒 ju θom𝑒, ng𝑒 ju njoχ𝑒.
13 Prandái t𝑒 rrini sgjúar𝑒, se ng𝑒 dini dit𝑒n, e miδé χér𝑒n𝑒, mb𝑒 k𝑒 vjen i Biri i njeríut𝑒.
14 Se si aí njerî, ts̆𝑒 kis̆ vêγj𝑒 andiδéras̆𝑒, θriti kopíj𝑒t’ e tîγj𝑒, e i δa petkun e tîγj𝑒.
15 E njérit’ i δa pess𝑒 talente, e njérit𝑒 dî, e njérit𝑒 nj𝑒, nganjé p𝑒r fukjîn e tîγj𝑒, e njize u‐nis𝑒.
16 E t𝑒 váturit aí ts̆𝑒 kis̆ pess𝑒 taléntet𝑒, s̆𝑒rbéu me atá, e buri njetr𝑒 pess𝑒.
17 As̆tú eδé aí ts̆𝑒 pati dî, s̆tói njetr𝑒 dî.
18 Aí prân ts̆𝑒 pati po nj𝑒, t𝑒 váturit bû nj𝑒 grop𝑒 t𝑒 bota, e fs̆eχu rr𝑒γj𝑒ndin e t𝑒 zótit𝑒 tîγj𝑒.
19 E mbi s̆um𝑒 mot𝑒 vjen i zoti i atire kopíj𝑒ve, e χelkj𝑒 kundin me atá.
20 E t𝑒 kjásurit aí ts̆𝑒 mori pess𝑒 taléntet𝑒, i vû p𝑒rpara pess𝑒 t𝑒 tjer𝑒, tue θ𝑒n𝑒: Zot, ti m𝑒 δê pess𝑒 talente; s̆iχ𝑒, ú i s̆tova sipr𝑒 njatr𝑒 pess𝑒.
21 I θa zoti i tîγj𝑒: G𝑒zónem𝑒, kopil’ i mir𝑒 e i béss𝑒m𝑒, posa mbi t𝑒 pák𝑒t𝑒 kleve i béss𝑒m𝑒, kat𝑒 t𝑒 vû mbi t𝑒 s̆úm𝑒t𝑒: χir𝑒 te g𝑒zimi i zótit𝑒 t𝑒nt𝑒.
22 E t𝑒 kjásurit aí ts̆𝑒 mori dî taléntet𝑒, θa: Zot, dî talente m𝑒 δê; s̆iχ𝑒, ú i s̆tova sipre njatr𝑒 dî.
23 I θa zoti i tîγj𝑒: G𝑒zónem𝑒, kopil’ i mir𝑒 e i béss𝑒m𝑒, posa te t𝑒 pák𝑒t𝑒 kleve i béss𝑒m𝑒, kat𝑒 t𝑒 vû mbi t𝑒 s̆úm𝑒t𝑒: χir𝑒 te g𝑒zimi i zótit𝑒 t𝑒nt𝑒.
24 T𝑒 kjásurit pran ají ts̆𝑒 pati nj𝑒 talent𝑒, θa: Zot, dîja se jê njerî i θât𝑒, ts̆𝑒 kúar𝑒 te ku ng𝑒 mboγe, e mbjeθ𝑒 te ku ng𝑒 s̆pris̆e:
25 E se u‐tr𝑒mba, t𝑒 váturit fs̆eχa talentin t𝑒nt𝑒 n𝑒n𝑒 bót𝑒s𝑒: s̆iχ𝑒, e kê ktu.
26 E u‐p𝑒rgjekj𝑒 zoti i tîγj𝑒, e i θa: Kopil’ i lik𝑒, e i tr𝑒msar𝑒, dîje se kúar𝑒 te ku ng𝑒 mboγa, e mbjeθ𝑒 te ku ng𝑒 s̆pris̆a?
27 Duχej andái t𝑒 lé ije rr𝑒gj𝑒ndin tim𝑒 atire ts̆𝑒 nd𝑒rronj𝑒n χarom𝑒, e t𝑒 járδurit ú kis̆ja marr𝑒 petkun tim𝑒 me pem𝑒.
28 Ndzirni prandái talentin k𝑒tîγj𝑒, e ia jíp𝑒ni atîγj𝑒, ts̆𝑒 kâ δiét𝑒 taléntet𝑒.
29 Se atîγj𝑒 ts̆𝑒 kâ do t’ i jípet𝑒, e t𝑒 burónet𝑒: e atîγj𝑒, ts̆𝑒 ng𝑒 kâ, eδé até ts̆𝑒 kâ, do t’ i ndzíret𝑒.
30 E s̆𝑒rb𝑒torin ts̆𝑒 ng𝑒 v𝑒jén s̆tiénie te m𝑒terr𝑒t mantajas̆ta: atjé ka jêt𝑒 t𝑒 klâr𝑒, e t𝑒 gríj𝑒tur𝑒 δé mb𝑒s̆𝑒.
31 E kur𝑒 t𝑒 vinj𝑒 i Biri i njeríut𝑒 te l𝑒vdía e tîγj𝑒, e gjiθ é ngj𝑒j𝑒t𝑒 me té , aχiérna kat’ újet𝑒 mb𝑒 θron𝑒 t𝑒 v𝑒ldîs𝑒 tîγj𝑒:
32 E ka mbjíδen𝑒 p𝑒rpara atîγj𝑒 gjiθ𝑒 gjíndet𝑒, e kat’ i ndânj𝑒 nj𝑒 ka njatr𝑒, si delimeri ndân délet𝑒 ka katsíkj𝑒t𝑒:
33 E kat𝑒 vûnj𝑒 délet𝑒 te dora e dréj𝑒t𝑒, e katsíkj𝑒t𝑒 te dora e s̆tré mb𝑒r𝑒.
34 Aχiérna mbreti kat𝑒 θêt’ atire, te ana e dréj𝑒t𝑒: Éjani, jû t𝑒 bekúamit’ e Tát𝑒s𝑒 tim𝑒, tras̆goni mbretrîn gatúar𝑒 p𝑒r jû ts̆𝑒 kur u‐bû jeta.
35 Se pata ûr, e m𝑒 δat𝑒 t𝑒 χáija: pata et𝑒, e m𝑒 δat𝑒 t𝑒 pîja: is̆ja i χúaγj𝑒, e m𝑒 mbjóδ𝑒t𝑒:
36 Me likur𝑒, e m𝑒 vés̆𝑒t𝑒: u‐s𝑒murta, e jérδ𝑒t’ e m𝑒 pât𝑒: is̆ja nd𝑒 fulakjî, e m𝑒 jérδ𝑒t𝑒 tek’ ú.
37 Aχiérra kat’ i p𝑒rgjégjen𝑒 t𝑒 dréj𝑒tit𝑒, tue θ𝑒n𝑒: Zot, kur𝑒 t𝑒 pâm𝑒 me ûr, e t𝑒 kjevarrís𝑒m𝑒: ô me et𝑒, e t𝑒 δam𝑒 t𝑒 pîje?
38 E kur𝑒 t𝑒 pâm𝑒 t𝑒 χúaγj𝑒, e t𝑒 k𝑒γít𝑒m𝑒 br𝑒nda: ô mb𝑒 likur𝑒, e t𝑒 p𝑒s̆trúam𝑒?
39 E kur𝑒 t𝑒 pâm𝑒 s𝑒mur𝑒: ô n𝑒 fulakjî, e jérδ𝑒m𝑒 tek𝑒 ti?
40 E t𝑒 p𝑒rgjégjurit mbreti, kat’ i θêt’ atire: P𝑒r v𝑒rtet𝑒 ju θom𝑒, sâ χer𝑒 e bût𝑒 njérit𝑒 ka k𝑒tá vγez𝑒r tim𝑒 mê t𝑒 végjij𝑒t𝑒, m’ e bût𝑒 mua.
41 Aχiérna ka t’ i θêt’ atire te dora e s̆tré mb𝑒r𝑒: Jéts𝑒ni ka‐k𝑒 ú, jû ts̆𝑒 jini maχkúar𝑒, te zjarri i pasosm𝑒 gatúar𝑒 p𝑒r diâγin, e p𝑒r é ngj𝑒j𝑒t’ e tîγj𝑒.
42 Se pata ûr, e ng𝑒 m𝑒 δat𝑒 t𝑒 χáija: pata et𝑒, e ng𝑒 m𝑒 δat𝑒 t𝑒 pîja:
43 Is̆ja i χúaγj𝑒, e ng𝑒 m𝑒 mbjóδ𝑒t𝑒: dz̆és̆ur𝑒, e ng𝑒 m𝑒 vés̆𝑒t𝑒: s𝑒mur𝑒, e n𝑒 fulakjî, e ng𝑒 jérδ𝑒t’ e m𝑒 pât𝑒.
44 Aχiérna kat’ i p𝑒rgjégjen𝑒 eδé atá, tue θ𝑒n𝑒: Zot, kur𝑒 t𝑒 pâm𝑒 me ûr, me et𝑒, t𝑒 χúaγj𝑒, m𝑒 likur𝑒, t𝑒 s𝑒mur𝑒, e nd𝑒 fulakjî, e ng𝑒 t’ u‐stén𝑒m𝑒?
45 Aχiérna kat’ i p𝑒rgjégjet𝑒 atire, túe θ𝑒n𝑒: Me ftet𝑒 ju θom𝑒: Sâ χer𝑒 ng’ e bût𝑒 njîγj𝑒 ka k𝑒tá mê t𝑒 végjij𝑒t𝑒, viδé mua n𝑒ng𝑒 m’ e bût𝑒.
46 E k𝑒tá kat𝑒 ven𝑒 n𝑒 mundim𝑒 t𝑒 pasosm𝑒: e t𝑒 dréj𝑒tit𝑒 n𝑒 gjeγ𝑒 t𝑒 pasosme.