Psallm’ e Asafit.
1 O Perëndi, erthnë kombe mbë trashigimt tand, ndynë tempullinë tand të shenjtënueminë, vunë Ierusalemënë mbi grumbulla.
2 Dhanë trupat’ e shërbëtorëvet tu me i ngranë shpendët’ e qiellit, edhe mishin’ e të dreitëvet tu bishavet dheut.
3 Derthnë gjakun’ e atyneve porsi ujë rreth Ierusalemësë, edhe s’kishte kush t’i vorronte.
4 U bam shpërnderim ndër fëqinjt tonë, të përqeshun’ e të përbuzunë ndër ata qi janë rreth nesh.
5 Deri kurë, o Zot, ke me u zemëruem përherë? Ka me diegunë zmiri yt porsi ziarrm?
6 Derth zemëriminë tand mbi ata kombe qi nukë të ngjofinë, edhe mbi ato mbëretënia qi nuk thirrnë mb’emënit tand,
7 se hangrën Iakobinë, edhe shkretuenë vendin’ e ati.
8 Mos kuito kundrë nesh paudhënit’ e të herëshimvet, le të na e mbërrijënë shpeit përdëllimet’ e tu, se u përvum tepërë.
9 Ndif-na, o Perëndia i shpëtimit t’ynë, për punët të lavdisë emënit t’yt, edhe liro-na, edhe bahu i përdëllyeshim mbë fajet tona, për punët të emënit t’yt.
10 Mos thonë ndonji herë kombetë: Ku ashtë Perëndia i atyneve? Edhe u ngjoftë ndër kombet, përpara syvet t’anë, shpagimi i gjakut shërbëtorëvet tu, qi u derth.
11 Arthtë përpara teje shamtima e të lidhunavet; mbas madhënisë krahit t’yt, ruei te bijt’ e atyneve qi janë vramë,
12 edhe ep-u fëqinjvet t’onë, o Zot, shpërnderiminë qi të shpërnderuenë ndë gjit të atyneve, për nji shtate.
13 Por na populli yt, edhe dhent’ e kullotësë s’ate, kemi më të lavduruem për gjithë jetënë, bres mbas brezi kemi me diftuem lavduriminë tand.
1 in finem pro his qui commutabuntur testimonium Asaph psalmus
2 Qui regis Israhel intende
qui deducis tamquam oves Ioseph
qui sedes super cherubin manifestare
3 coram Effraim et Beniamin et Manasse
excita potentiam tuam et veni ut salvos facias nos
4 Deus converte nos et ostende faciem tuam et salvi erimus
5 Domine Deus virtutum
quousque irasceris super orationem servi tui
6 cibabis nos pane lacrimarum
et potum dabis nobis in lacrimis in mensura
7 posuisti nos in contradictionem vicinis nostris
et inimici nostri subsannaverunt nos
8 Deus virtutum converte nos
et ostende faciem tuam et salvi erimus
9 vineam de Aegypto transtulisti eiecisti gentes et plantasti eam
10 dux itineris fuisti in conspectu eius
et plantasti radices eius et implevit terram
11 operuit montes umbra eius et arbusta eius cedros Dei
12 extendit palmites suos usque ad mare
et usque ad Flumen propagines eius
13 ut quid destruxisti maceriam eius
et vindemiant eam omnes qui praetergrediuntur viam
14 exterminavit eam aper de silva
et singularis ferus depastus est eam
15 Deus virtutum convertere
respice de caelo et vide et visita vineam istam
16 et perfice eam quam plantavit dextera tua
et super filium quem confirmasti tibi
17 incensa igni et suffossa ab increpatione vultus tui peribunt
18 fiat manus tua super virum dexterae tuae
et super filium hominis quem confirmasti tibi
19 et non discedimus a te
vivificabis nos et nomen tuum invocabimus
20 Domine Deus virtutum converte nos
et ostende faciem tuam et salvi erimus