Mbë të parinë kankatuer. Psallmë kanke e Davidit.
1 U ngrittë Perëndia, edhe u shpërdafshin’ anëmiqt’ e ati, edhe ikshinë prei syvet ati ata qi e kanë mëni.
2 Sikurse biretë tymi, kështu bir-i ata, sikurse tretetë qiri përpara ziarrmit, kështu u bierrshinë të pa-besëtë prei syvet Perëndisë.
3 Por të dreitët u gëzofshinë, u gazmofshinë përpara Perëndisë, edhe u gëzofshinë me gëzim.
4 Këndoni Perëndisë, psallni emënit ati, bani gati udhën’ ati qi ecën kaluer ndë shkreti: emëni i ati ashtë Zot, edhe gëzohi përpara ati.
5 Ati i të vorfënivet, edhe gjyqtar i të vejavet ashtë Perëndia ndë të shenjtënueminë vendin’ e vet.
6 Perëndia ban të vetëmitë me ndenjunë ndë shtëpi, nxier të lidhunitë me hekura ndë trimëni, por krye-ngritunitë rrinë ndë dhe të thatë.
7 O Perëndi, kur dilshie përpara popullit t’yt, kur shkoishie ndëpër shkreti, Selah.
8 U lëkund dheu, edhe ata qilltë rrothnë prei sysh Perëndisë, ai Sinaiu lëkund prei sysh Perëndisë, Perëndisë Israelit.
9 O Perëndi, dërgove miaft si mbë trashigimt tand, edhe kur ishte pa fuqi, ti e forcove.
10 Përmbëledhëja jote ndenji nd’atë, bane gati për të vobegunë me të mirënë tande, o Perëndi.
11 Zoti dha fjalë: ata qi dhanë za të mirë ishinë ushtëri e madhe.
12 Mbëretën’ ushtëriash tue ikun’ iknë, edhe ato qi mbetnë ndë shtëpi daishinë plaçëkatë.
13 Edhe ndë dirgjeshitë ndë miedis të votrësë, por keni me qenunë porsi fletë pullumbi të argjandueme, edhe populat’ e ati me arë të verdhë.
14 Fuqi-madhi kur shpërdante mbëretënë nd’atë, u bai bardhë porsi bora ndë Salmon.
15 Mali i Perëndisë ashtë porsi mali i Bashanit: mal’ i naltë, porsi mali i Bashanit.
16 Përse keni zmir, o male të naltë? Kyi ashtë mali, qi i pëlqeu Perëndisë me ndenjunë, sepse Zoti ka me ndenjunë nd’atë për gjithë monë.
17 Qerret’ e Perëndisëjanë njizet mijë mijënash, qi i heqinë , Zoti ashtë ndërmiet atyneve porsi ndë Sina, ndë të shenjtënueminë vend.
18 Hype nalt, rope robëninë, more dhunëtia për njerëzit, por edhe për të pandëgjueshimit, qi të rrish ndërmiet atyne , o Zot Perëndi.
19 Qoftë bekuem Zoti, ditë për ditë qi na ngarkon me të mira , Perëndia i shpëtimit t’ynë. Selah.
20 Perëndia ynë ashtë Perëndi shpëtimi: edhe të nxierrëtë prei vdeket ashtë prei Zotit Perëndisë.
21 Por Perëndia ka me dërrmuem kryet’ e anëmiqvet vet, edhe kryetë me qime ati qi ecën nd’udhë të këqia.
22 Zoti tha: Kam me këthyem prei Bashanit, kam me këthyem popullinë t’em prei të thellavet detit,
23 qi të ngjyhetë kamba jote ndë gjakt të anëmiqvet, edhe gjuha e qenvet tu prei ati.
24 U panë hapat’ e tua, o Perëndi, hapat’ e Perëndisë t’em, mbëretit t’em, ndë vend të shenjtënuem.
25 Veishinë përpara psallësitë, mbrapa ata qi u bijshin organavet, ndë miedis vasha tue rrafunë tympana.
26 Bekoni Perëndinë ndër përmbëledhëje, bekoni Zotinë, ju qi jeni prei gurrës’ Israelit.
27 Atie ishte Beniamini vogëlë, i pari atyne, zotënit’ e Iudësë me njerëzit e atyne, zotënit’ e Zabulonit, edhe zotënit’ e Nefthalit.
28 Perëndia yt urdhënoi fuqinë tande, forco, o Perëndi, këtë qi punove për ne.
29 Për tempullinë tand ndë Ierusalemë, mbëretënitë kanë me të prumë dhunëtia.
30 Qirto bishat’ e kallamishtësë, tufën’ e mëzetënavet bashkë me viçat’ e popujvet, qi të ulinë kryetë tue prumë copa argjandi, shpërdai popujtë qi duenë luftëna.
31 Kanë me ardhunë njerës të mëdhej kah Misiri, Ethiopia shpeit ka me shtrimë duert’e veta te Perëndia.
32 Këndoni Perëndisë, o mbëretënit’ e dheut, psallni Zotit. Selah,
33 Ati qi ecën kaluer mbi qillt e qillvet herëshim, qe tek ep zanin’ e vet, zanin’ e fortë.
34 Epni fuqinë Perëndisë, madhënia e ati ashtë mbi Israelinë, edhe fuqia e ati mbi ret.
35 I frikëshim je , o Perëndi, prei vendevet tu të shenjtënuemevet; Perëndia i Israelit asht’ ai qi i ep fuqi e forcatë popullit vet. I bekuem qoftë Perëndia.
1 in finem pro his qui commutabuntur David
2 Salvum me fac Deus
quoniam intraverunt aquae usque ad animam meam
3 infixus sum in limum profundi et non est substantia
veni in altitudines maris et tempestas demersit
me
4 laboravi clamans raucae factae sunt fauces meae
defecerunt oculi mei dum spero in Deum meum
5 multiplicati sunt super capillos capitis mei qui oderunt me gratis
confortati sunt qui persecuti sunt me inimici mei iniuste
quae non rapui tunc exsolvebam
6 Deus tu scis insipientiam meam
et delicta mea a te non sunt abscondita
7 non erubescant in me qui expectant te Domine Domine virtutum
non confundantur super me qui quaerunt te Deus Israhel
8 quoniam propter te sustinui obprobrium
operuit confusio faciem meam
9 extraneus factus sum fratribus meis
et peregrinus filiis matris meae
10 quoniam zelus domus tuae comedit me
et obprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me
11 et operui in ieiunio animam meam
et factum est in obprobrium mihi
12 et posui vestimentum meum cilicium
et factus sum illis in parabolam
13 adversum me exercebantur qui sedebant in porta
et in me psallebant qui bibebant vinum
14 ego vero orationem meam ad te Domine
tempus beneplaciti Deus in multitudine misericordiae tuae
exaudi me in veritate salutis tuae
15 eripe me de luto ut non infigar
liberer ab his qui oderunt me
et de profundis aquarum
16 non me demergat tempestas aquae
neque absorbeat me profundum
neque urgeat super me puteus os suum
17 exaudi me Domine quoniam benigna est misericordia tua
secundum multitudinem miserationum tuarum respice me
18 et ne avertas faciem tuam a puero tuo
quoniam tribulor velociter exaudi me
19 intende animae meae et libera eam
propter inimicos meos eripe me
20 tu scis inproperium meum
et confusionem et reverentiam meam
21 in conspectu tuo sunt omnes qui tribulant me
inproperium expectavit cor meum et miseriam
et sustinui qui simul contristaretur et non fuit
et qui consolaretur et non inveni
22 et dederunt in escam meam fel
et in siti mea potaverunt me aceto
23 fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum
et in retributiones et in scandalum
24 obscurentur oculi eorum ne videant
et dorsum eorum semper incurva
25 effunde super eos iram tuam
et furor irae tuae conprehendat eos
26 fiat habitatio eorum deserta
et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet
27 quoniam quem tu percussisti persecuti sunt
et super dolorem vulnerum meorum addiderunt
28 adpone iniquitatem super iniquitatem eorum
et non intrent in iustitia tua
29 deleantur de libro viventium et cum iustis non scribantur
30 ego sum pauper et dolens
salus tua Deus suscepit me
31 laudabo nomen Dei cum cantico magnificabo eum in laude
32 et placebit Deo super vitulum novellum
cornua producentem et ungulas
33 videant pauperes et laetentur
quaerite Deum et vivet anima vestra
34 quoniam exaudivit pauperes Dominus
et vinctos suos non despexit
35 laudent illum caeli et terra mare et omnia reptilia in eis
36 quoniam Deus salvam faciet Sion
et aedificabuntur civitates Iudaeae
et inhabitabunt ibi et hereditate adquirent eam
37 et semen servorum eius possidebunt eam
et qui diligunt nomen eius habitabunt in ea