1 Përse shfryitnë kombetë, edhe popujtë shkuenë ndër mend punë të kota?
2 Mbëretënit e dheut ndenjnë, edhe të parët’ u mbëlothnë bashkë kundrë Zotit, edhe kundrë të lyemit ati,
3 tue thanë : Le të këpusim lidhëjet’ e atyne, edhe le të hedhim tej prei nesh vargjet’ e atyne.
4 Ai qi rri ndë qillt ka me qeshunë: Zoti ka me përqeshun’ ata.
5 Atëherë ka me u folunë ndë mëni të vet, edhe ka me i trubulluem ndë zemërim të vet.
6 Por unë,ka me thanë , Leva mbëretinë t’em mbi Sionë, malin e shenjtënisë s’eme.
7 Unë kam me diftuem urdhëniminë; Zoti më tha: Ti je biri em, unë sot të kam piellë.
8 Lyp prei meje, edhe kam me të dhanë kombetë për trashigiminë tand, edhe kantet’ e dheut për të përmbaitunitë tat.
9 Ke me kullotun’ ata me shkop të hekurtë; ke me thyem ata porsi enë tiegullari.
10 Tashti pra urtësohi, o mbëretënë; mësohi, o gjykatësit’ e dheut.
11 Shërbeni Zotit me frikë, edhe gëzohi me të dridhunë.
12 Puthni birinë, mos zemërohetë ndonji herë, edhe keni me hupunë prei udhësë, kur të ndizetë së shpeiti zemërimi i ati. Lum gjith’ ata qi kanë shpëryem mb’atë.
1 psalmus David
Quare fremuerunt gentes et populi meditati sunt inania
2 adstiterunt reges terrae et principes convenerunt in unum
adversus Dominum et adversus christum eius diapsalma
3 disrumpamus vincula eorum
et proiciamus a nobis iugum ipsorum
4 qui habitat in caelis inridebit eos
et Dominus subsannabit eos
5 tunc loquetur ad eos in ira sua
et in furore suo conturbabit eos
6 ego autem constitutus sum rex ab eo
super Sion montem sanctum eius
praedicans praeceptum eius
7 Dominus dixit ad me filius meus es tu ego hodie genui te
8 postula a me et dabo tibi gentes hereditatem tuam
et possessionem tuam terminos terrae
9 reges eos in virga ferrea
tamquam vas figuli confringes eos
10 et nunc reges intellegite
erudimini qui iudicatis terram
11 servite Domino in timore et exultate ei in tremore
12 adprehendite disciplinam
nequando irascatur Dominus et pereatis de via iusta
13 cum exarserit in brevi ira eius beati omnes qui confidunt in eo