Psallm’ e Davidit.
1 Beko Zotinë, o shpirti em, edhe gjithë të përmbrendëshimet’ e mia, emënin’ e ati të shenjtënueminë.
2 Beko Zotinë, o shpirti em, edhe mos harro gjithë të mirate, qi të ka dhanë,
3 ate qi fal gjithë paudhënit’ e tua, ate qi shëndosh gjithë sëmundëjet’ e tua,
4 ate qi shpërblen jetënë tande prei prishëjesë; ate qi të kunorëzon me ndëjesë e me përdëllime,
5 ai qi ngin dëshëriminë tand me të mira; dielmënia jote do të përtërihetë porsi e shqipesë.
6 Zoti u ban dreitëni e gjyq gjith’ atyneve qi u bahetë pa-udhë.
7 I diftoi udhët’ e veta Moiseut, edhe punët’ e veta të bijvet Israelit.
8 Zoti asht’ i dhimpshim e i përdëllyeshim, zemërëgjan’ e përdëllim-math.
9 S’ka me u zemëruem përherë, as s’ka me mbaitunë mëni për gjithë jetënë.
10 Nukë na e bani mbas pa-udhënivet t’ona, as na e shpagoi mbas fajevet t’anë.
11 Se sa i naltë ashtë qielli prei dheut, kaqi i math ashtë përdëllim’ i ati mb’ata qi e kanë frikë.
12 Sa dan të lemit’ e diellit prei të perënduemit, kaqi largoi prei nesh paudhënitë t’ona.
13 Sikurse i dhimbet atit për dielmt, kështu i dhimbet’ edhe Zotit për ata qi e kanë frikë.
14 Se ai ngjef krijesënë t’onë, e mba mend se jemi baltë.
15 Ditt e njeriut janë porsi bari, porsi luleja e fushësë, kështu lulëzon.
16 Se shkon era mb’ate, edhe s’ashtë ma, edhe vendi i ati s’e ngjef ma .
17 Por përdëllimi i Zotit ashtë jetë mbas jete mb’ata qi e kanë frikë, edhe dreitënia e ati mbë bijt e të bijvet,
18 qi ruejënë dhiaten’ e ati, edhe mbanë mend urdhënimet’ e ati për me i bamë.
19 Zoti bani gati shkambin’ e vet ndë qiell, edhe mbëretënia e ati zotënon mbi të gjitha.
20 Bekoni Zotinë, ju engjujt’ e ati, të fortë me fuqi, ju qi bani fjalën’ e ati, ju qi ndigjoni zanin’ e fjalës’ ati.
21 Bekoni Zotinë, ju gjithë fuqiat’ e ati, ju punëtorët’ e ati, qi bani dashunimin’ e ati.
22 Bekoni Zotinë, ju gjithë punët’ e ati, mbë çdo vend të pushtetit ati. Beko Zotinë, o shpirti em.
1 ipsi David
Benedic anima mea Domino
Domine Deus meus magnificatus es vehementer
confessionem et decorem induisti
2 amictus lumine sicut vestimento extendens caelum sicut pellem
3 qui tegis in aquis superiora eius
qui ponis nubem ascensum tuum
qui ambulas super pinnas ventorum
4 qui facis angelos tuos spiritus
et ministros tuos ignem urentem
5 qui fundasti terram super stabilitatem suam
non inclinabitur in saeculum saeculi
6 abyssus sicut vestimentum amictus eius
super montes stabunt aquae
7 ab increpatione tua fugient a voce tonitrui tui formidabunt
8 ascendunt montes et descendunt campi
in locum quem fundasti eis
9 terminum posuisti quem non transgredientur
neque convertentur operire terram
10 qui emittis fontes in convallibus
inter medium montium pertransibunt aquae
11 potabunt omnes bestiae agri expectabunt onagri in siti sua
12 super ea volucres caeli habitabunt
de medio petrarum dabunt vocem
13 rigans montes de superioribus suis
de fructu operum tuorum satiabitur terra
14 producens faenum iumentis et herbam servituti hominum
ut educas panem de terra
15 et vinum laetificat cor hominis
ut exhilaret faciem in oleo
et panis cor hominis confirmat
16 saturabuntur ligna campi et cedri Libani quas plantavit
17 illic passeres nidificabunt erodii domus dux est eorum
18 montes excelsi cervis petra refugium erinaciis
19 fecit lunam in tempora sol cognovit occasum suum
20 posuisti tenebras et facta est nox
in ipsa pertransibunt omnes bestiae silvae
21 catuli leonum rugientes ut rapiant et quaerant a Deo escam sibi
22 ortus est sol et congregati sunt et in cubilibus suis conlocabuntur
23 exibit homo ad opus suum
et ad operationem suam usque ad vesperum
24 quam magnificata sunt opera tua Domine
omnia in sapientia fecisti impleta est terra possessione tua
25 hoc mare magnum et spatiosum ※manibus:
illic reptilia quorum non est numerus animalia pusilla cum magnis
26 illic naves pertransibunt
draco iste quem formasti ad inludendum ei
27 omnia a te expectant ut des illis escam in tempore
28 dante te illis colligent
aperiente te manum tuam omnia implebuntur bonitate
29 avertente autem te faciem turbabuntur
auferes spiritum eorum et deficient et in pulverem suum revertentur
30 emittes spiritum tuum et creabuntur
et renovabis faciem terrae
31 sit gloria Domini in saeculum
laetabitur Dominus in operibus suis
32 qui respicit terram et facit eam tremere
qui tangit montes et fumigant
33 cantabo Domino in vita mea psallam Deo meo quamdiu sum
34 iucundum sit ei eloquium meum
ego vero delectabor in Domino
35 deficiant peccatores a terra et iniqui ita ut non sint
benedic anima mea Domino