Krie e katërtë
1 Pra andaj, vëllazërit’ e mi të dashuritë e të dëshëruaritë, gëzimi e kurora ime, kështu të rriji pa tundurë mbë Zonë, o të dashurë.
2 I lutem Evodhisë edhe Sintihësë, u lutem që të kenë të tillënë kshill mbë Zonë.
3 Të lutem edhe tij, o shok i besësë, ndihu ature, që këto kanë lëftuarë me mua për Ungjill, bashkë me Klimentënë edhe me të tjerëtë shokët’ e mi, që ëmërit’ e ture janë ndë kartë të jetësë.
4 Gëzoni mbë Zonë kurdo, e thom për së ditit, gëzoni.
5 Të urtëtë tuaj le të njihetë mbë gjithë njerëz. Zoti është afër.
6 Mos u shtrëngoni për ndonjë farë punë, po ndë çdofarë punë le të njihenë te Perndia të kërkuaratë tuaj, me anë të së falit e të së luturit me efharisti.
7 E paqia e Perndisë, ajo që tepëron çdofarë të digjuarë, do të ruajë zëmëratë tuaj edhe mëntë tuaj mbë Krishtinë Iisunë.
8 Të pastajmënë, vëllazër, gjith’ ato që janë të vërteta, gjith’ ato që janë të nderçura, gjith’ ato që janë të drejta, gjith’ ato që janë të qëruara, gjith’ ato që janë të dashura, gjith’ ato që janë të lëvduara, nd’është ndonjë areti, nd’është ndonjë të mburturë, këto të silloisni.
9 Këto edhe i mpsuatë, edhe i muarrtë, edhe i digjuatë, edhe i patë mbë mua, këto bëni. E Perndia e paqit do të jetë me juvet.
10 U gëzuaçë shumë mbë Zonë, që lulëzuatë një herë të silloisni për mua, sikundr’ edhe silloisjëtë, po s’keshëtë nge.
11 Nuk’ e thom tuke vështruarë ndë të pasosurënë time, sepse unë u mpsuaçë të jem hoshnuk mb’atë që gjëndem.
12 Di të jem unjurë, di të jem edhe ndë zotëri. Mbë çdo vënd, edhe mbë çdo punë jam mpsuarë të jem ngosurë, edhe i urëtë, të më tepërojë, edhe të më lipsetë.
13 Të gjitha mund t’i bëj me anë të Krishtit që më forcon mua.
14 Po bëtë mirë të hini ndë pjesë mbë shtrëngime të mia.
15 Po edhe juvet e diji, o Filippiot, kur dolla unë nga Maqedhonia, ndonjë qishë s’pati pjesë me mua mbë të dhënë e mbë të marrë, përveçe juvet vetëmë.
16 Sepse edhe ndë Selenik një herë e di herë më dërguatë atë që më duhej.
17 Jo se kërkoj unë dhurëtinë, po kërkoj pemmënë të tepërojë për llogori tuaj.
18 E i mora gjithë, e më tepërojnë, e jam plot, sepse i mora nga Epafrodhitoi ato që dërguatë juvet, mirodhi t’ëmblë, mblatë të priturë, të pëlqierë te Perndia.
19 Perndia ime pa do t’ua paguajë çdo hri, që të kini sikundr’ është Zotëri e tij me nder, me anë të Krishtit Iisuit.
20 Mbë Perndinë e Babanë tënë qoftë lëvdim ndë jetë pas jetet. Ashtu qoftë!
21 Të fala thoi çdo Shënjtit mbë Krishtinë Iisunë. U falenë juvet me shëndet vëllazëritë që janë bashkë me mua.
22 U falenë me shëndet gjithë Shënjtorëtë, e më tepërë ata që janë nga shtëpia e Qesarit.
23 Dhurëtia e Zotit sonë Iisu Hristoit qoftë me gjithë juvet. Vërtet.
* Karta mbë Filippiot u shkrua nga Romi me anë të Epafrodhitit.
1 Therefore, my brethren dearly beloved and longed for, my joy and crown, so stand fast in the Lord, my dearly beloved. 2 I beseech Euodias, and beseech Syntyche, that they be of the same mind in the Lord. 3 And I intreat thee also, true yokefellow, help those women which laboured with me in the gospel, with Clement also, and with other my fellowlabourers, whose names are in the book of life. 4 Rejoice in the Lord alway: and again I say, Rejoice. 5 Let your moderation be known unto all men. The Lord is at hand. 6 Be careful for nothing; but in every thing by prayer and supplication with thanksgiving let your requests be made known unto God. 7 And the peace of God, which passeth all understanding, shall keep your hearts and minds through Christ Jesus. 8 Finally, brethren, whatsoever things are true, whatsoever things are honest, whatsoever things are just, whatsoever things are pure, whatsoever things are lovely, whatsoever things are of good report; if there be any virtue, and if there be any praise, think on these things. 9 Those things, which ye have both learned, and received, and heard, and seen in me, do: and the God of peace shall be with you.
10 But I rejoiced in the Lord greatly, that now at the last your care of me hath flourished again; wherein ye were also careful, but ye lacked opportunity. 11 Not that I speak in respect of want: for I have learned, in whatsoever state I am, therewith to be content. 12 I know both how to be abased, and I know how to abound: every where and in all things I am instructed both to be full and to be hungry, both to abound and to suffer need. 13 I can do all things through Christ which strengtheneth me. 14 Notwithstanding ye have well done, that ye did communicate with my affliction. 15 Now ye Philippians know also, that in the beginning of the gospel, when I departed from Macedonia, no church communicated with me as concerning giving and receiving, but ye only. 16 For even in Thessalonica ye sent once and again unto my necessity. 17 Not because I desire a gift: but I desire fruit that may abound to your account. 18 But I have all, and abound: I am full, having received of Epaphroditus the things which were sent from you, an odour of a sweet smell, a sacrifice acceptable, wellpleasing to God. 19 But my God shall supply all your need according to his riches in glory by Christ Jesus. 20 Now unto God and our Father be glory for ever and ever. Amen.
21 Salute every saint in Christ Jesus. The brethren which are with me greet you. 22 All the saints salute you, chiefly they that are of Caesar’s household. 23 The grace of our Lord Jesus Christ be with you all. Amen.