Krie e njëmbëdhjetëtë
1 Makar të më durojëtë mua një çikëzë për marrëzi, ma do të më duroni.
2 Sepse unë jam ziliar mbë juvet, për zili të Perndisë, sepse u martova juvet për të nxjerë përpara mbë një burrë, vashëzë të pastruarë mbë Krishtinë.
3 Ma unë trëmbem, mos sikundrë gënjeu gjarpëri Evënë me dinakëri të tijtë, ashtu u prishenë mëntë tuaj, nga zëmër’ e hapurë që kini mbë Krishtinë.
4 Sepse ndë ai që vjen dhidhaks jetërë Iisu, që nukë dhidhaksm nevet, a ndë mirri tjatër Shpirt, që s’patë marrë, a Ungjill tjatër që s’patë marrë, mirë bëjëtë ta durojëtë.
5 Unë pa mendonem që nukë mbetem prapa ndë ndonjë farë punë nga Apsotojt’ e mëdhinj.
6 Sepse ndonëse jam i trashë ndë fjalë, po jo ndër mënd, ma jemi njohurë fort mirë ndë çdo punë ndë juvet.
7 Mbase fëjeva, që unja vetëhenë time, që të ngrihi juvet lart? Sepse u dhidhaksa juvet Ungjill’ e Perndisë dhuratë?
8 Të tjera qishëra ropa, e hoqa pagjene, për shërbesë tuaj. E kur gjëndeshë afër jush, ndonëse jeshë mbë shtrëngim, nukë desha të rëndojë ndonjë.
9 Sepse atë që më lipsej mua ma sosnë vëllazëritë, që erdhë nga Maqedhonia. E ndë çdo punë u ruajtiçë që të mos para u rëndoj juvet, edhe do të ruhem.
10 E vërteta e Krishtit është mbë mua, që do të mos më mbilletë goja mbi këta të mburturë ndë vënd t’Ahaisë.
11 E për çfarë punë? Sepse (mbase) nuk’ u dua juvet? Le ta dijë Perndia.
12 Ma atë që të bëj unë, edhe gjithënjë do të bëj, për të prerë aformin’ e ature që një aformi dëshërojënë të gjëndenë për atë punë që mburrenë si edhe nevet.
13 Sepse këta të tillëtë Apostoj të rrem, janë punëtorë me di faqe e këmbenenë mb’Apostoj të Krishtit.
14 E s’është çudi, sepse edhe ai Satanai këmbenetë nd’Ëngjëll të dritësë.
15 S’është pun’ e madhe adha ndë këmbenenë edhe shërbëtorët’ e tij, të dukenë si shërbëtorët’ e së drejtësë. E e pastajmea e ture do të jetë sikundrë kanë punuarë.
16 Ua thom përsëri, mos më ketë njeri për të marrë. E ndë mos, dheksmëni edhe për të marrë, që të lëvdonem edhe unë një çikë.
17 E atë që thom, nuk’ e thom si do Zoti, po si i marrë, ndë këtë punë të mburrë(c)isë.
18 Sepse shumë mburrenë si do kurmi, dua të mburrem edhe unë.
19 Sepse si jeni juvet të mënçurë, duroni me t’ëmblë të marrëtë.
20 Sepse juvet duroni atë që u skllavos, atë që u ha, atë që u vjedh, atë që mbahetë mbë të madh, atë që u rreh juvet faqenë.
21 E thom këtë sa për të ksenderuarë, sikur qem të pakë nevet mbë këtë anë, ma ndë çdofarë punë që guxon njeri (kuvëndoj si i marrë), guxoj edhe unë.
22 Çifut janë? Edhe unë. Israilit janë? Edhe unë. Nga far’ e Avraamit jan’ ata? Ateje edhe unë.
23 Shërbëtorë të Krishtit jan’ ata? (Jashtë nga mëntë flas). Më tepër jam unë se ata. Ndë mundime më tepërë, ndë të rrahurë fort më shumë, ndë hapsana më tepërë, shumë herë ndë mes të vdekëjavet.
24 Nga Çifutë u rrahçë e mora pesë herë nga dizet shkopinj para një.
25 Tri herë u rrahçë me shufra, një herë më goditnë me gurë, tri herë u mbitçë ndë det, një ditë e një natë bëra ndë fund të detit.
26 Shumë herë nd’udhëra, ndë rriziko të lumëravet, ndë rriziko të kusarëvet, ndë rriziko të filisë sonë, ndë rriziko të filivet së tjera, ndë rriziko të qutetevet, ndë rriziko të erimivet, ndë rriziko të detit, ndë rriziko të vëllazëret së rremet.
27 Ndë mundim, edhe ndë shtrëngim, ndë të pafleturë shumë herë, ndë u e ndë et, ndë t’agjëruarë shumë herë, ndë së ftohëtë e të cveshurë.
28 Përveçe ature që vijënë përjashtazet, silloit’ e çdo ditësë që më vijënë sipër, spudhi e gjithë Qishëvet.
29 Kush ësht’ i sëmurë, që të mos jem unë i sëmurë? Kush skandalisetë, që unë nukë digjem?
30 Nd’është për të mburturë, do të mburrem për ato punëra që vështrojënë smundëjënë time.
31 Perndia e babai i Zotit sonë Iisu Hristoit, që është i bekuarë ndë jetë pas jetet, e di që unë nukë flas të rreme.
32 Ndë Dhamasko ai që qivernis filinë nd’ëmër të mbretit Arethësë kish vënë të ruan rrotullë qutetit Dhamaskosë, për të zënë mua.
33 E u varçë ndë shportë nga një penxhere që qe ndë mes të murit, e shpëtova nga duart’ e tij.
1 Would to God ye could bear with me a little in my folly: and indeed bear with me. 2 For I am jealous over you with godly jealousy: for I have espoused you to one husband, that I may present you as a chaste virgin to Christ. 3 But I fear, lest by any means, as the serpent beguiled Eve through his subtilty, so your minds should be corrupted from the simplicity that is in Christ. 4 For if he that cometh preacheth another Jesus, whom we have not preached, or if ye receive another spirit, which ye have not received, or another gospel, which ye have not accepted, ye might well bear with him . 5 For I suppose I was not a whit behind the very chiefest apostles. 6 But though I be rude in speech, yet not in knowledge; but we have been throughly made manifest among you in all things. 7 Have I committed an offence in abasing myself that ye might be exalted, because I have preached to you the gospel of God freely? 8 I robbed other churches, taking wages of them , to do you service. 9 And when I was present with you, and wanted, I was chargeable to no man: for that which was lacking to me the brethren which came from Macedonia supplied: and in all things I have kept myself from being burdensome unto you, and so will I keep myself . 10 As the truth of Christ is in me, no man shall stop me of this boasting in the regions of Achaia. 11 Wherefore? because I love you not? God knoweth. 12 But what I do, that I will do, that I may cut off occasion from them which desire occasion; that wherein they glory, they may be found even as we. 13 For such are false apostles, deceitful workers, transforming themselves into the apostles of Christ. 14 And no marvel; for Satan himself is transformed into an angel of light. 15 Therefore it is no great thing if his ministers also be transformed as the ministers of righteousness; whose end shall be according to their works.
16 I say again, Let no man think me a fool; if otherwise, yet as a fool receive me, that I may boast myself a little. 17 That which I speak, I speak it not after the Lord, but as it were foolishly, in this confidence of boasting. 18 Seeing that many glory after the flesh, I will glory also. 19 For ye suffer fools gladly, seeing ye yourselves are wise. 20 For ye suffer, if a man bring you into bondage, if a man devour you , if a man take of you , if a man exalt himself, if a man smite you on the face. 21 I speak as concerning reproach, as though we had been weak. Howbeit whereinsoever any is bold, (I speak foolishly,) I am bold also. 22 Are they Hebrews? so am I. Are they Israelites? so am I. Are they the seed of Abraham? so am I. 23 Are they ministers of Christ? (I speak as a fool) I am more; in labours more abundant, in stripes above measure, in prisons more frequent, in deaths oft. 24 Of the Jews five times received I forty stripes save one. 25 Thrice was I beaten with rods, once was I stoned, thrice I suffered shipwreck, a night and a day I have been in the deep; 26 In journeyings often, in perils of waters, in perils of robbers, in perils by mine own countrymen, in perils by the heathen, in perils in the city, in perils in the wilderness, in perils in the sea, in perils among false brethren; 27 In weariness and painfulness, in watchings often, in hunger and thirst, in fastings often, in cold and nakedness. 28 Beside those things that are without, that which cometh upon me daily, the care of all the churches. 29 Who is weak, and I am not weak? who is offended, and I burn not? 30 If I must needs glory, I will glory of the things which concern mine infirmities. 31 The God and Father of our Lord Jesus Christ, which is blessed for evermore, knoweth that I lie not. 32 In Damascus the governor under Aretas the king kept the city of the Damascenes with a garrison, desirous to apprehend me: 33 And through a window in a basket was I let down by the wall, and escaped his hands.