Krie e ditë
1 Nd’është ndonjë parigori mbë Krishtinë, nd’është ndonjë ndihmë e dashurisë, nd’është ndonjë shoqëri e Shpirtit, nd’është ndonjë zëmërë që t’i vijë likshtë.
2 Ëmëni të plotë gëzimnë tim, me të qënë mbë një zëmërë, me të pasurë një të tillënë dashuri, me të qënë mbë një Shpirt, me të pasurë një kshill.
3 Ndonjë punë mos bëni me inat a për mburrëci, po me të unjturë; sicilido le të silloisjë jetërinë se është më i lartë se vetëhen’ e tij.
4 Cilido le të vërë re jo atë që i vëjen atij, po atë që vëjen edhe të tjerëvet.
5 Le të jetë edhe mbë ju ai kshill, që qe edhe mbë Hristo Iisunë.
6 Ai (Iisui) ndo(në)se qe ndë formë të Perndisë, nuk’ e silloisi se qe një të rrëmbierë, ata të qënët’ e tijtë bara me Perndinë.
7 Ma mbrazi vetëhen’ e tij tuke marrë sqimën’ e ropit, u bë si edhe të tjerëtë njerëz mbë të gjajturë.
8 E për katastash njohurë për njeri, unji vetëhen’ e tij ngjera ndë mort, e ndë mort të Kruqit.
9 Pra andaj Perndia e ngrijti atë, e i dhëroi atij ëmër mbi çdofarë ëmër.
10 Andaje ndë ëmër të Iisuit do të unjetë çdofarë gjurit ndër Qiell edhe ndë dhe,
11 E çdofarë gjuhe do të molloisjë faqeza, që Zoti Iisu Hristoi është ndë nder të Perndisë babait.
12 Andaj adha, të dashurit’ e mi, sikundrë më digjuatë mua kurdo, jo si kur jeshë përpara jush, po shumë më tepërë ndashti që lipsem, me frikë e me të dredhurë bëni shpëtimnë tuaj.
13 Sepse Perndia ësht’ ajo që punon mbë juvet, edhe të dashurënë edhe të bërënë, sikundr’ është thelim’ e tij e mira.
14 Gjithë punëtë t’i bëni pa të mçuarë e pa të qërtuarë.
15 Që të bëneni djelmt’ e Perndisë pa katigori, e të drejtë, të pafaj ndë mes të një filiet së shtrëmbërë e së dredhurë. Ndë mes t’ature ndritni si dielli fostirë ndë botë.
16 Tuke mbajturë e tuke dëftuarë fjalën’ e jetësë për mburrëci time, ndë ditë të Krishtit, që nukë kam ecurë mbë të mbrazëtë, e nukë punova mbë të mbrazëtë.
17 Po edhe ndë jam derdhurë si randismë ndë kurban e ndë mblatë të besësë suaj, unë gëzonem e do të gëzoj bashkë me gjithë juvet.
18 Edhe juvet për këtë gëzoni, e do të gëzoni bashkë me mua.
19 E shpërej mbë Zonë Iisu, t’u dërgoj shpejt Timotheonë, që të kem edhe unë zëmërë të mirë, si të mpsoj punëtë tuaj.
20 Sepse nukë kam ndonjë kështu me një zëmërë, që të ketë kujdes për juvet me të drejtë.
21 Sepse gjithë vështrojënë punët’ e ture, e jo punët’ e Hristo Iisuit.
22 Ndashti ju e diji dhoqimin’ e tij, sepse punoni me mua bashkë ndë Ungjill, posi djali me të jatnë.
23 Këtë adha shpërej t’ua dërgoj juvet shpejt, kur të shoh katastasnë e punëravet së mia.
24 E kam tharos mbë Zonë që edhe unë kam ndër mënd kshill që do të vij shpejt mbë juve.
25 E silloisa që duhetë pajetërë të dërgoj mbë ju Epafrodhitonë, vëllanë tim, e shoknë, e trimnë me mua bashkë, e Apostolinë tuaj, e atë që ka vëjierë mua ndë hrira.
26 Sepse duaj me ngashërim t’u shih gjithë juvet, e i vin likshtë, sepse digjuatë juvet për të se qe sëmurë.
27 E me të vërtetë u sëmur për vdekëjë, po Perndia e ndëjeu, atë e jo atë vetëmë, po edhe mua, që të mos kem helm mbi helm.
28 Andaj adha e dërgova atë më shpejt, që të gëzoni pasi ta shihni atë, e u të kem më pak helm.
29 Pritnie adha atë mbë Zonë me çdofarë gëzimi, e mbai mbë nder të tillë njerëz.
30 Sepse për punë të Krishtit erdhi ngjera mbë vdekëjë, e s’e silloisi gjë jetën’ e tij, që të mbush të lipsuratë e shërbesësë suaj, që deshtë të bëjëtë juvet për mua.
1 If there be therefore any consolation in Christ, if any comfort of love, if any fellowship of the Spirit, if any bowels and mercies, 2 Fulfil ye my joy, that ye be likeminded, having the same love, being of one accord, of one mind. 3 Let nothing be done through strife or vainglory; but in lowliness of mind let each esteem other better than themselves. 4 Look not every man on his own things, but every man also on the things of others. 5 Let this mind be in you, which was also in Christ Jesus: 6 Who, being in the form of God, thought it not robbery to be equal with God: 7 But made himself of no reputation, and took upon him the form of a servant, and was made in the likeness of men: 8 And being found in fashion as a man, he humbled himself, and became obedient unto death, even the death of the cross. 9 Wherefore God also hath highly exalted him, and given him a name which is above every name: 10 That at the name of Jesus every knee should bow, of things in heaven, and things in earth, and things under the earth; 11 And that every tongue should confess that Jesus Christ is Lord, to the glory of God the Father.
12 Wherefore, my beloved, as ye have always obeyed, not as in my presence only, but now much more in my absence, work out your own salvation with fear and trembling. 13 For it is God which worketh in you both to will and to do of his good pleasure. 14 Do all things without murmurings and disputings: 15 That ye may be blameless and harmless, the sons of God, without rebuke, in the midst of a crooked and perverse nation, among whom ye shine as lights in the world; 16 Holding forth the word of life; that I may rejoice in the day of Christ, that I have not run in vain, neither laboured in vain. 17 Yea, and if I be offered upon the sacrifice and service of your faith, I joy, and rejoice with you all. 18 For the same cause also do ye joy, and rejoice with me.
19 But I trust in the Lord Jesus to send Timotheus shortly unto you, that I also may be of good comfort, when I know your state. 20 For I have no man likeminded, who will naturally care for your state. 21 For all seek their own, not the things which are Jesus Christ’s. 22 But ye know the proof of him, that, as a son with the father, he hath served with me in the gospel. 23 Him therefore I hope to send presently, so soon as I shall see how it will go with me. 24 But I trust in the Lord that I also myself shall come shortly. 25 Yet I supposed it necessary to send to you Epaphroditus, my brother, and companion in labour, and fellowsoldier, but your messenger, and he that ministered to my wants. 26 For he longed after you all, and was full of heaviness, because that ye had heard that he had been sick. 27 For indeed he was sick nigh unto death: but God had mercy on him; and not on him only, but on me also, lest I should have sorrow upon sorrow. 28 I sent him therefore the more carefully, that, when ye see him again, ye may rejoice, and that I may be the less sorrowful. 29 Receive him therefore in the Lord with all gladness; and hold such in reputation: 30 Because for the work of Christ he was nigh unto death, not regarding his life, to supply your lack of service toward me.