Krie e pesëtë
1 Priftëritë adha që janë ndëpër ju i vë ndë be, u prifti me ta bashkë e martiri i të pësuaret së Krishtit, e shoku i nderit që do të çfaqetë.
2 Ruani griqn’ e Perndisë që është ndër juvet e qivernisnie jo me pahir, po me thelimë të tij, jo me lakëmi, po me zëmërë të mirë.
3 Edhe jo sikur zotëroni mbi klironomi të Zotit, po të bëni ksomblë e vërtetë e griqit.
4 E kur të çfaqetë i pari i dëlmerëvet, do të merri kurorënë e pamarangjasurë të nderit.
5 Kështu edhe juvet, o djelm, të jini të bindurë ndë priftër, e gjithë vishi me të tapinosurë, tuke bindurë njeri mbë jatërinë, sepse Perndia ature që mbahenë mbë të madh u rri kondrë, e tapinovet u ep dhurëtinë.
6 Unjuni adha ndënë dorë të fortë të Perndisë, që t’u ngrërë juvet mbë kohë.
7 Gjithë silloinë tuaj shtirie mbë të, sepse ai ka silloi për juvet.
8 Esëlloni, rrini cgjuarë, sepse djalli, antidhiqi juaj, posi liondar që ulërin vjen rrotullë, e kërkon cilë të pijë.
9 Atij qëndroni të fortë ndë besë, dijnie që të tila punëra pësojnë vëllazëritë tuaj që janë ndë jetë.
10 Ma Perndia e çdo dhurëtisë, që na thirri nevet ndë nder të tijnë të pasosurinë me anë të Hristo Iisuit me një çikë të pësuarë, ai do t’u teliosjë juvet, do t’u forcojë, do t’u stereosjë, do t’u themeliosjë.
11 Atij nderi edhe mbretëria ndë jetë të jetësë. Kështu qoftë!
12 Me anë të Silluanoit, vëllait së besësë, u kam shkruarë, më duketë, me pak fjalë për të dhënë juvet nasihat, e për të martirisurë që këjo është dhurëti e vërtetë e Perndisë, që qëndroni mbë të pa luajturë.
13 U faletë juvet qisha që është ndë Vavillonë me ju e nderçurë, edhe im bir Markua.
14 Fali njeri-jatërit me të puthurë shënjtërisht’ të dashurisë. Paq mbë gjithë juvet, që jini mbë Hristo Iisunë. Kështu qoft!
* Karta e parë e Petrosë u shkrua nga Vavillona prej Petrosë mbë Çifut që gjëndeshinë ndë Asi, që patnë besuarë mbë Krishtinë.
1 The elders which are among you I exhort, who am also an elder, and a witness of the sufferings of Christ, and also a partaker of the glory that shall be revealed: 2 Feed the flock of God which is among you, taking the oversight thereof , not by constraint, but willingly; not for filthy lucre, but of a ready mind; 3 Neither as being lords over God’s heritage, but being ensamples to the flock. 4 And when the chief Shepherd shall appear, ye shall receive a crown of glory that fadeth not away. 5 Likewise, ye younger, submit yourselves unto the elder. Yea, all of you be subject one to another, and be clothed with humility: for God resisteth the proud, and giveth grace to the humble.
6 Humble yourselves therefore under the mighty hand of God, that he may exalt you in due time: 7 Casting all your care upon him; for he careth for you. 8 Be sober, be vigilant; because your adversary the devil, as a roaring lion, walketh about, seeking whom he may devour: 9 Whom resist stedfast in the faith, knowing that the same afflictions are accomplished in your brethren that are in the world. 10 But the God of all grace, who hath called us unto his eternal glory by Christ Jesus, after that ye have suffered a while, make you perfect, stablish, strengthen, settle you . 11 To him be glory and dominion for ever and ever. Amen.
12 By Silvanus, a faithful brother unto you, as I suppose, I have written briefly, exhorting, and testifying that this is the true grace of God wherein ye stand. 13 The church that is at Babylon, elected together with you , saluteth you; and so doth Marcus my son. 14 Greet ye one another with a kiss of charity. Peace be with you all that are in Christ Jesus. Amen.