Krie e shtatëtë
1 Mos hiqni mbë gojë, të mos u heqëjnë.
2 Sepse sikundrë gjukoni, do të gjukoneni, edhe me ç’matës që matni, do t’u matetë edhe juvet.
3 Edhe pse sheh gozhdënë që është ndë si të vëllait sit, e nukë vështron tranë, që është ndë si tënd?
4 A qish do t’i thuaç vëllait sit, le të nxjer nga siu it halënë, kur gjëndetë trau ndë si tënd?
5 Ipokrití (me di faqe) nxir më përpara tranë nga siu it, pra pastaj mbase do të mundç të nxjerç halënë nga siu i sit vëlla.
6 Mos shtini të shëntëruaratë qenet, edhe mos vii margaritarëtë tuaj përpara derravet, se mos i shkeljënë ato me këmbë të ture, e kthenenë e u çapëlojënë edhe juvet.
7 Lipëni, e do t’u ipetë juvet. Kërkoni, e do të gjeni. Biri derësë e do t’u hapetë juvet.
8 Sepse cilido që lipën, merr, edhe ai që kërkon gjen. Edhe atit që çokanis portënë do t’i hapetë.
9 Vallë gjëndetë njeri nga juvet që të kërkojë prej sij biri i tij bukë, mos do t’i apë atij gur?
10 A ndë kërkoftë pishk, mos do t’i apë gjarpër?
11 Nd’është juvet, ndonëse jeni të këqinj, dini të ipni të dhëna të mira ndë djelm tuaj, sa më tepër jati juaj i qiellvet do të apë të mira nd’ata që kërkojënë nga ai?
12 Sa dha të mira doni të ju bëjënë juvet njerëzitë, të tila të bëni edhe juvet mb’ata, sepse këjo është nomi edhe Profitëretë.
13 Hini nga der’ e ngushtë se dera ësht’ e gjerë edhe udha ësht’ e hapëtë që bie ndë pisë, e janë shum’ ata që shkojënë nga ajo.
14 Se ësht’ e ngushtë dera, edhe e zahmetëçme udha që bie ndë jetë të pasosurë, e janë të pakë ata që e gjejënë atë.
15 E të ruheni nga profitërit’ e rrem, se ata vijënë mbë ju me lëkurëra të delevet, po përbrënda janë ulqër që rrëmbejënë.
16 Nga punërat’ e ture do t’i njihni ata. Mos vjelënë nga gjëmbatë rrush a nga murizatë fiq?
17 Kështu çdo lis i mirë bën pemmëra të mira, e lisi i kalbëtë, bën pemëra të liga.
18 S’mund lis i mirë, të bëjë pemmëra të liga, as lis i kalbëtë të bëjë pemëra të mira.
19 Çdo lis që nukë bën pemmëra, pritetë, e vihetë mbë zjar.
20 Nga pemëtë dha të ture, do t’i njihni ata.
21 Nukë do të hijë ndë mbretëri të qiellvet çdo njeri që më thotë mua: O Zot, Zot; po ai që bën ato që do jati im që është ndë qiell.
22 Mb’atë ditë shumë do të më thonë: O Zot, o Zot, nukë profitepsm navet ndë ëmër tat, edhe ndë ëmër tat nxuarm të paudhëtë, edhe ndë ëmër tat bëm shumë thavmaturgji?
23 E ahiere do t’u thom ature, se kurrë nuk’ u njoha juvet, ju që bëjëtë të këqiatë.
24 Cilido ësht’ ai që digjon këto fjalët’ e mia, e i bën ato, u do ta bëj atë të gjajë me një njeri të mënçurë, që vuri binan’ e shtëpisë tij mbi gur.
25 E dërmoi shiu e erdhë lumëratë, e frijtinë erëtë, e u përpoqnë mb’atë shtëpi e nukë ra, se qe bina e saj mbi gur.
26 E cilido që digjon fjalët’ e mia, e nuk’ i bën ato, ai gjan me një njeri pa mënd, që vuri binan’ e shtëpisë tij mbi rërë.
27 E dërmoi shiu, e erdhë lumëratë e frijtinë erëtë, e u përpoqnë mb’atë shtëpi, e ra, e të gremisurit e saj u bë të madh.
28 E u bë, si i sosi Iisui këto fjalë, u çuditnë llaoi ndë dhidhahi të tij.
29 Sepse i dhidhaks ata si që kish eksusi, e jo si dhidhaksnë grammatikotë.
Krie VII.
1 Mos juδikoni, te mos jini juδikúar.
2 Se si juδikoni, vini te juδikúar: e me at mete r tše míte ni, ju vién matur juve.
3 E pse rúan ti kášte ze n tše e št te siu vláut tẽ nte : e trave n te siu it nẽ ng e vê nde kufî?
4 O si i θua tite vlau: Ljem te ndzíer kašte n ka siu it: e njô trava rrî te siu it?
5 Ipókrite , ndzîre pe rpara trave n ka siu it, e aχíera ket rúanje še te ndzíerše kášte ze n ka siu vláut tẽ nte .
6 Mos jipni šurbesin e šé it kjenvet: ne štini pernat túaje pe rpara dírkje vet, te mos i škélje nje n ne n kẽ́ mbe vet tire, e priérur prap te ju škjere n.
7 Ljipni, e ju jipet: ke rkoni, e gjẽ ni: trukulisni, e ju χapet.
8 Se nganjé tše ljipe n, kâ: e aí tše ke rkón, gjẽ n: e atîje tše trukulise n, i χapet.
9 E kuš e št nde r ju, tše nde i biri i ljipte buk, ndoδ’ e i jep nje gûr?
10 O nde i ljipte nje piške , ndoδ’ e i ndẽ n nje gjaljpe r?
11 Nde poka ju, tše jini te ljikje , dini e jipni šurbise te mira bílje vet tâje : sa mé Tata îje , tše e št nde r kjíelat, jep te mira atire tše ja ljípe nje n?
12 Prandái gjiθ šurbiset tše dúani te ju bẽ nje n juve njére zit, ke štú eδé ju bẽ́ nia atire. Se kjo e št ljedža, eδé profetrat.
13 Χini pe r dere n e ngušt: pse dera e gjêr, e uδa e χapt, e št tše kjele n nde te biérrit, e šûm jân tše χĩnje n pe r té .
14 Se e ngušt ê dera, e e šte re ngúar uδa, tše kjele n te gjela: e pak jân tše e gjẽ nje n!
15 Ruχi ka profetrat te rrem, tše vĩnje n tek ju me te véšura delješ, e mbrẽ nda jân uljke tše rre mbenje n.
16 Ka frutet e tire njiχni atá. Ndoδ’ e mbiéδe n rruš ka gjẽ mbat, e fikje ka murrizat?
17 Ke stú nga arvur i mîr bẽ n frute te mîre : e árvuri i kaljbe t bẽ n frute te ljikje .
18 Nẽ ng mund bẽ nje árvuri mîr frute te ljikje : ne árvuri i kaljbe t frute te mîre .
19 Nga arvur, tše se bẽ n frute te mîr, pritet, e štiχet mbe ziárr.
20 Andái ka frutet e tire njiχni atá.
21 Jo nganjé , tše me θot, Zot, Zot, vién e χîn te rregje ría e kjíelvet: po aí tše bẽ n ve ljeme n e Tate s tim, tše e št nde r kjíele t.
22 Šûm me θôn nd’ at dit: Zot, Zot, ẽ ng kemi na ge dzartur nd’ é me rit tẽ nte , eδé nd’ é me rit tẽ nte ndzúartim špirtrat e χúaje , e nd’ é me rit tẽ nte bê m šûm me rákulje ?
23 E aχíera i kalzonje atire: Se jó nje χêr ju njoχa: largoχi ka ú, ju tše bẽ ni te ljige n.
24 Andái nganjé , tše merr veše kto fiâlje , e i bẽ n, mund gjitet njeríut me trû, tše stisi špîn e tîje mbi gurin,
25 E râ šiu, e érθe tin ljumrat, e fríje tin ere t, e u lje šúan te ajó špî, e nẽ ng u‐šuljâr: pse iš e stisur mbi gurin.
26 E nganjé , tše gjegjet kto fiâlje , e nẽ ng i bẽ n, i gjet njeríut lavur, tše stisi špîn e tîje mbi šure n:
27 E râ šiu, e érθe tin ljumrat, e fríje tin ere t, e χúmbe tin at špî, e u‐šuljâr, e šolja sâje kje e maδe.
28 E kje, kûr fe rnói Džesúi kto fiâlje , se gjinde t iše n te marmaróst pe r urte sîn e tîje .
29 Se aí iš e i me sóneje si nje tše kâ zotrîn, e jo si Skribrat.