Krie e njëzeteditë
1 E Iisui u përgjegj pameta ature me paravolira, e u thosh:
2 Mbretëria e Qiellvet ka të gjarë me njeri mbret, që ai bëri dasmët’ e djalit së tij.
3 E dërgoi kopijt’ e tij të thërrisnë ata që qenë ftuarë ndë dasmëra, e nukë duajnë të vijnë.
4 Pameta dërgoi të tjerë kopij, e u tha: Thoi mb’ata që janë ftuarë, na, që dreka ime është hazër, viçëret’ e mia edhe berat’ e majme janë therturë, edhe gjithë sa duhenë janë hazër, po ejani ndë dasmëra.
5 E ata përtuanë, e s’vanë, po njëri vate nd’arë të tij, e tjetëri ndë pramati të tij.
6 E të tjerëtë si zunë kopijt’ e tij i shajtinë, edhe i vranë.
7 E si e digjoi mbreti u zëmërua, e dërgoi asqerët’ e tij, e vrau ata që vranë kopijt’ e tij, edhe qutetn’ e ture e përvëloi.
8 Ahiere u thotë kopijet së tij, se dasma është hazër, po ata që qenë të ftuarë nukë qenë të zotë (aksio).
9 Hajdeni dha ndëpër të dalura të udhëravet, e sa që të gjeni, t’i ftoni mbë dasmëra.
10 E si duallë ata kopij mbë udhëra, mbëjuadhë gjith’ ata që gjenë, të ligj e të mirë, e u mblua dasma nga ata që rrijnë.
11 E si hiri mbreti të shih ata që rrijnë, pa atje një njeri që nukë kish veshurë rroba të dasmësë.
12 E i thot’ atit: Mik, qish hire këtu, kur nukë ke rroba të dasmësë? Edhe ai s’mund të flit.
13 Ahiere u thotë mbreti punëtorëvet: Si t’i lidhni atit duartë, ngrenie atë, e vinie jashtë ndë erësirë të thellë. Atje do të jetë të qarëtë, edhe të dredhurit e dhëmbëvet.
14 Sepse shumë janë të ftuarë, e të pakë të zgjedhuritë.
15 Ahiere vanë Farisejtë, e bënë të mbëjedhurë, e mëndoneshinë, qish ta zijnë atë ndë fjalë.
16 E dërguanë nde ai mathitit’ e ture, bashkë me Irodhianotë, e i thanë: Dhaskal, e dimë që je i vërtetë, edhe dhidhaks udhën’ e Perndisë me të vërtetë, e nukë ke dert ti për ndonjë, se nukë vështron ndë faqe të njerëzet.
17 Thuajna dha nevet, si të duketë ti? Ësht’ e udhësë të apëmë qinso (haraç) nde Qesari, a jo?
18 E si njohu Iisui ponirin’ e ture, u tha: Pse më piraksni Ipokritej (me di faqe)?
19 Dëftomëni asprën’ e Qinsosë. Edhe ata i prunë një dhinar.
20 E u thot’ ature: E kujt’ është këjo konë, edhe të shkruaritë mbi të?
21 I thon’ atij: Të Qesarit. Ahiere u tha ature: Paguani dha ato që janë të Qesarit, nde Qesari, e ato që janë të Perndisë, nde Perndia.
22 E si e ndienë, u çuditnë, e e lanë atë, e iknë.
23 Nd’atë ditë erdhë nde ai Sadhuqej, ata që thonë se nukë ngjallenë të vdekuritë, e e pietnë atë, e i thonë:
24 Dhaskal, Mosiu tha: Ndë vdektë njeri që të mos lërë djelm, të martonetë me gruan’ e tij vëllai tij, e të ngjalljë farë nde vëllai tij.
25 E pranë nevet qenë shtatë vëllazër, e si u martua i pari vdiq, e sepse nukë kish farë, la gruan’ e tij nde vëllai tij.
26 Ashtu edhe i diti, edhe i treti, ngjer ndë të shtatë.
27 E më pastaje nga të gjithë, vdiqi edhe gruaja.
28 E po kur të ngjallenë të vdekuritë, cilit nga të shtatë do të jetë gruaja? Sepse gjithë e patnë atë.
29 Edhe Iisui u përgjegj, e u tha ature: Jeni gënjierë, sepse nukë kupëtoni kartëratë, as fuqin’ e Perndisë.
30 Se ndë kohë që do të ngjallenë të vdekuritë as martojënë as martonenë, po janë posi ëngjëllit’ e Perndisë ndë qiell.
31 E për të ngjallturë të së vdekuret nukë dhiavastë atë që është thënë ndë juvet nga Perndia që thotë:
32 Unë jam Perndia i Avraamit, edhe Perndia i Isaakut, edhe Perndia i Iakovit. Nuk’ është Perndia, Perndi e së vdekuret, po e së gjallëvet.
33 E si digjuanë turmët’ e njerëzet, u çuditnë ndë dhidhahi të tij.
34 E Farisejtë si digjuanë, që u mbilli gojënë Sadhuqejet, u mbëjuadhë të gjithë ndë një vënd.
35 E një nga ata që dhidhaksinë nomnë, e pieti tuke ngajturë atë, e i thosh:
36 Dhaskal, cila porsi është më e madhe ndë nom?
37 Edhe Iisui i tha atit: Të duaç Zotnë Perndinë tënde me gjithë zëmërë tënde, edhe me gjithë shpirtinë tënd, edhe me gjithë mëndienë tënde.
38 Këjo është e para, edhe e madhe porsi.
39 E e ditë që gjan me atë: Të duaç gjitonë tënd, si edhe vetëhenë tënde.
40 Ndë këto të di porsira gjithë nomi edhe profitëritë varenë.
41 E si u mbëjuadhë farisejtë, i pieti ata Iisui.
42 E u thotë: Si ju duketë juvet për Krishtinë, i kuj bir është? I than’ ata: I Dhavidhit.
43 U thot’ ature: Pse adha Dhavidhi me Shënt Shpirt, e thërret atë Zot? E thotë:
44 Tha Zoti, Zotit sim: Rri mb’anë time të djathëtë, ngjera sa të vë hasmërit’ e tu ndënë këmbë të tua.
45 E ndë e thërret atë Dhavidhi Zot, qish është biri tij?
46 E ndonjë nukë mund t’i përgjegjej atij fjalë, as kuturisi njeri që nga ajo ditë të piesë atë më.
Krie XXII.
1 E pe rgjegjur Džesúi, papâ θa atire me pe rralez, tue θẽ n:
2 U‐gja rregje ría e kjíelvet njeríut rregje , tše be ri dárse met birit tîje .
3 E de rgói šerbe tore t e tîje te θe rrísie n atá tše kiše n kjẽ n θe rritur te dárse met, e ẽ ng diše n te veje n.
4 Papâ de rgói te tiêr šerbe tore , tue θẽ n: Θúani atire tše kjên θe rritur: Ši se tríese n time e de rtova, tere t tim e animálje te tše máje ta kjên te θêrtur, e gjiθséi i ndrekjur: ngani te dárse met.
5 E atá pa‐vẽ n rê, vân, kuš te petku tîje , e kuš te nigodzi tîje :
6 E te tiére t po tše rre mbíen šerbe tore t e tîje , i šáitin, e i vrân.
7 Gjegjur kte rregji, u‐ndze rrâr: e de rgúar suljdete t e tîje , skriárti atá tše i kiše n vrâr šerbe tore t, e χore n e tire e dokje .
8 Aχíerna θot šerbe tóre vet e tîje : Dárse met jân de rtúara, po te θe rríturit nẽ ng iše n te mîr.
9 Prandái étse ni te krerat e úδe vet, e sâ te gje ši, θe rríne ji te dárse met.
10 E dâlje atá šerbe tôre te uδe t, mbióθtin gjiθ sâ gjéte tin, te ljikje e te mîr: e tríesa u‐mbiúa me njere z pe r te χaje n.
11 E χíje tur rregji se te vréneje t’ úljurit te tríesa, pâ atié nje njerî tše ẽ ng kiš ngraχ te véšure dárse meš.
12 E θot atîje : Šok, si χire ke tú pâ pasur te véšure dárse meš? E aí mbet kjetu.
13 Aχíera θa rregji šerbe tóre vet: Po tše i ljíδe ši atîje kẽ mb e dúar, mírre nie e štínie nd’ érre tit te jaše m: atié kâ te jêt te kjâr, e nge rsima δẽ mbeš.
14 Se šûm jân θe rritur, e pak sgjeδur.
15 Aχíera vatur Fariserat, mbáitin ke šîl si te rre mbéje n nde r fiálje t.
16 E i de rgonje n δišípuljit e tire me Eroδiáne te , tue θẽ n: Δáskalje , dimi se jê i ve rtét, e uδe n e Tinzoti me ve rtete n me són, e ẽ ng kê kuidéš pe r mosnjerî: pse nẽ ng rúan nde fakje njére ziš:
17 Andái θúana si te duket, nget te jipet tšensi Tšésarit, o jo?
18 E njoχur Džesúi te ljige n e tire, θa: Pertšé me tsandzanisni, ipókritra?
19 Buθtonmi turreste e tšensit. E atá i buθtúan nje δinâr.
20 E aí θot atire: Kui e št ke jó nine z, e e škrúamja sipe r?
21 Θôn atîje : E Tšésarit. Aχíera θot atire: Andái jipni ató te Tšésarit, Tšésarit: e ató te Tinzoti, Tinzoti.
22 E po tše e gjékje tin u‐mērúan, e ljê r até vân.
23 Nd’ at dit u‐kjáse tin atîje tsa Saδukjera, tše θôn se ẽ ng e št te ngjáltur: e e píeitin,
24 Tue θẽ n: Δáskalje , Moiséu θa: Ne ndonjerî vdekte pa passur bilje , šokjen e tîje kâ te mârr pe r nusse vlau tîje , e kâ te bẽ nje te ljeχet fara te vláut tîje .
25 Iše n pra tek na štat vleze r: e i pari, po tše vû kurôr, vdikje : e pse ẽ ng kiš fe mîlje , lja grúan e tîje vláut tîje .
26 Ke štú eδé i diti, eδé i treti njera tek i štáte ti.
27 E pas gjiθve vdikje eδé grúaja.
28 Naní nde te ngjálturit tsiljit nde te štáte ve ka te jêt šokje? pse gjiθ e páte tin.
29 Pe rgjegjur pra Džesúi, θa atire: E sgarroni, se ẽ ng dini te Škrúamet, mẽ ngu fukjîn e Tinzoti.
30 Pse nde te ngjálturit nẽ ng martônje n, e nẽ ng martonen: po jân si ẽ́ ngje ljit e Tinzoti nde r kjíel.
31 E mbi te ngjálturit e te vdékurvet nẽ ng δiavastit tše kje θẽ n juve ka Inzót tše θot:
32 Ú jam Inzoti i Abramit, e Inzoti i Isakut, e Inzoti i Džakobit? Inzoti ẽ ng e št Inzoti te vdékurvet, po te gjále vet.
33 E po tše e gjékje tin gjínde te , u‐mērúan mbi te me súamit e tîje .
34 E Fariserat po tše gjékje tin se mbe líje ti grike n Saδukjére vet, u‐mbióθtin bašk:
35 E nje nde atá njere z ljédžie e píeiti, tue tantúar, e tue θẽ n:
36 Δáskalje , tsila e št e máδia nde ljedže t?
37 E Džesúi i θa atîje : Te dúaš mîr Zotin Te nzôn tẽ nte me gjiθ zé me re n tẽ nde, e me gjiθ špirtin tẽ nte , e me gjiθ trût tẽ nde.
38 Ke jó e št e para, e e máδia ljêdže .
39 E e dîta e št si ke jó: Te dúaš mîr gjitonin tẽ nte , si vetχên.
40 Nde kta di kumandamente rrîn viêrre gjiθ ljedža, e profetrat.
41 Mbiéδur prana Fariserat, Džesúi i píeiti,
42 Tue θẽ n: Tše ju duket juve pe r Krištin? kui e št bîr? Θôn atîje : i Daviδit.
43 Θot atire: Si andái Daviδi nde špîrte e θe rrét Zot, tue θẽ n:
44 Θa Zoti Zotit tim: Ulju te e diáθta ime, njera te vê armíkje te tẽ nte kumbîm kẽ́ mbe vet tẽ nde?
45 Nde prandái Daviδi e θe rrét Zot, si e št bîr i tîje ?
46 E mosnjerî mund i pe rgjegjej nje fiâlje : ne njerî pat zé me r tše kâ ajó dit te píeneje mê .